Yellowstone NP

Hier dan eindelijk weer een bericht vanuit de VS. De afgelopen dagen zijn we in Yellowstone NP geweest. Een zeer afgelegen gebied zonder stroom, en internet. Hieronder ons verslag. Excuus : het is nogal een herhaal geworden.

Donderdag, vrijdag en zaterdag : Yellowstone NP

Yellowstone - dag 1

Vanuit Helana in de staat Montana is het toch nog ruim 4 uur rijden naar Yellowstone NP.  We besluiten al om 07.00 uur weg te rijden bij de camping en onderweg te ontbijten bij de IHOP (afkorting van International House of Pancakes). Toen wij twee jaar geleden in San Francisco waren hebben we hier ook een aantal keren ons ontbijt gegeten en dit beviel (vooral de kinderen) heel goed. Volgens mij waren wij de eerste klanten die dag! Pankoeken, uitgebakken spek, een gebakken eitje en hashbrowns (gebakken aardappelen). Amerikaanser kan het niet! Als we terug zijn in Nederland eten we weer gewoon yoghurt en muesli.

Yellowstone is qua afmetingen gigantisch. Ik durf geen vergelijkingen te maken maar wat ik wel weet is dat dit het grootste NP van Amerika en waar ook de meeste park-rangers werken. Het NP is open in de periode van half april tot begin november. Het park doorkruist in totaal drie staten: Montana, Wyoming en Idaho. Wij rijden het park in bij de “north entrance” bij het plaatsje Gardiner. Verder zijn er nog ingangen in het westen, het noord-oosten, het oosten en het zuiden. Om een indruk te geven van de uitgestrektheid van het gebied naar het park toe: de toegangsweg naar het park is 91 mijl lang (dus ongeveer 145 km); een vrij saaie 2-baans toegangsweg. Onderweg kom je eigenlijk niets tegen anders dan hele uitgestrekte ranches.

Gardiner is zo’n typisch plaatsje vlak voor de ingang van een NP. Veel restaurants, hotels, appartementen en B&B’s. We besluiten eerst nog te tanken voordat we het park inrijden. In veel nationale parken zijn nl. geen benzinestations. Dit park is echter zo groot dat onze voorzorgsmaatregel niet nodig blijkt te zijn. Direct na de ingang aan de noordzijde bevindt zich Mammoth Hot Springs. Een geothermisch gebied met vele hete bronnen varierend van een klein stroompje tot kleine riviertjes met heet stromend water. Mooi om te zien hoe deze riviertjes van warm water terassen vormen van afzettingsgesteente. Door de aanwezigheid van bacterien en minarelen ontstaan er de mooiste kleurschakeringen. Verder borrelen er allerlei dampen op. Soms is die lucht erg penetrant. We lopen een route over houten vlonders rondom een aantal van deze heet water bronnen. Deze vlonders zijn aangelegd omdat de grond op sommige plaatsen nog erg broos is. Het risico bestaat dan dat je door de grond heen zakt.

Na deze wandeltocht lopen we terug naar onze camper voor de lunch. Onze camper staat bij het oude ‘Fort Yellowstone’. Begin 19e eeuw stond Yellowstone lange tijd onder bestuur van de US Army. Het burgerbestuur had er een zooitje van gemaakt! Onder het bestuur van de US Army zijn in die tijd vele wegen en bruggen aangelegd waar wij als toeristen nog steeds gebruik van maken.

Terwijl we zitten te lunchen (we hadden onze stoelen op een grasveldje bij de camper gezet) kregen we bezoek van een aantal ‘Elks’ (een soort uit de kluiten gewassen herten). Rustig grazend kwamen ze onze kant op; al gauw werden deze dieren ook door andere mensen gespot, het werd druk om ons heen.

Na de lunch rijden we door naar onze camping. Een prachtige rit van ongeveer 35 mijl over goed aangelegde wegen over hoge bergen en langs mooie bergweides. Yellowstone is sowieso een park met veel hoge bergen (vele boven de 3.000 meter)

Onderweg wordt het slecht weer, het begint te regenen. We besluiten om eerst naar de camping te rijden en af te wachten wat het weer doet. Het begint ook te onweren. De camping is groot en ligt midden in een dicht bos. Ook hier weer de waarschuwing voor beren! Als droog wordt besluiten we om nog een stuk te gaan rijden. In Yellowstone ligt ook een ‘Grand Canyon’. Niet zo groot als die wij twee jaar geleden gezien hebben maar op haar manier wel zo indrukwekkend en mooi. Ook deze canyon is uitgeslepen door een rivier: de Yellowstone rivier en heeft twee mooie watervallen. De ‘Upper Falls’ en de ‘Lower Falls. We besluiten een route te rijden langs de ‘north rim’; dit is de noordelijke kant van de Canyon. Ze hebben dit in Yellowstone goed georganiseerd. Het is een eenrichtingsweg met onderweg verschillende stops/parkeerplaatsen van waaruit je telkens een mooi uitzicht hebt op de Canyon en de twee watervallen.

Op de weg terug richting de camping is er opeens een ‘verkeersopstopping’. Langs de kant van de weg staan opeens allemaal auto’s stil. Een Amerikaanse oude man komt ons heel enthousiast vertellen dat er verderop een mannetjes Elk langs de kant staat te grazen. Een enorm imposant beest met een geweldig indrukwekkend gewei op zijn kop. Opvallend is wel dat mensen heel ver gaan om deze beesten goed op de foto te krijgen (ze rennen er zelfs achteraan).

Eenmaal terug op de camping de camper op ‘levelers’ gezet (anders staan we schreef), BBQ aan en eten koken. Daarna vroeg naar bed (het regent inmiddels weer). Morgen om 06.00 uur rijden.

Yellowstone - dag 2 - vrijdag 16 augustus 2019

Vroeg op, de wekker gaat om 05.45 uur. We willen wilde dieren gaan spotten in Lamar Valley, dit is in het noordwesten van Yellowstone. Nu is het de kunst om wat wij hebben meegemaakt en gezien goed te beschrijven. Ik doe mijn best. Het is nog heel stil op de camping als wij weg rijden. Vrijwel iedereen is nog in diepe rust. We rijden zo rustig als mogelijk weg. Het is koud, nog een beetje donker maar het wordt al snel lichter. De lucht is helder blauw. We rijden noordwaarts richting Tower Roosevelt en onderweg passeren we de Dunraven Pass, deze is 2.700 meter hoog. Onderweg stoppen we een aantal keren om van de prachtige vergezichten in dit park te genieten (trouwens: de kinderen liggen nog in ons bed te slapen). De zon komt verder op, aan de horizon zien we het park onder prachtig opkomend zonlicht wakker worden. In de verte denken we een meer te zien. Hoe dichter bij we komen, hoe duidelijker het wordt wat we zien. We rijden eigenlijk boven de wolken. We kijken neer op het wolkendek wat boven Lamer Valley hangt. Onderweg stoppen we op dezelfde punten als een groep toeristen die het park georganiseerd bezoeken. Waar deze bus stopt, daar stoppen wij ook een paar keer. De bergen in de verte, de opkomende zon, de frisheid van de berglucht, het wolkendek waar wij bovenop kijken: het is een magisch schouwspel. Langzaam wordt het verder licht en langzaam dalen wij af. Wij rijden door het wolkendek heen en naderen Lamar Valley. De eerste bisons verschijnen. Rustig grazend in het gras, eerst een, daarna nog een, en nog een. We rijden verder: we zien er steeds meer. Wat een mooi gezicht.

Een stukje verderop besluit een bison de weg over te steken, we wachten rustig op hem, alle tijd!

We rijden door Lamar Valley tot ongeveer Pebble Creek, als we nog verder doorrijden dan rijden we het park weer uit. We keren om en rijden weer terug. Onderweg terug zien we in de verte veel auto’s stil staan. Dit is vaak een teken dat er wat te zien is. Edith ziet in de verte een Grizzly beer de berg op rennen; we zijn te laat en te ver weg om daar goede foto’s van te maken. Later horen we dat er een kader heeft gelegen en dat er ook aasgieren in de buurt waren. Eindelijk hebben we een beer gespot..... maar het wordt nog beter. 

Inmiddels zijn de kinderen ook wakker. We stoppen bij een kleine parkeerplaats om te ontbijten, het is er rustig, de grote stroom auto’s en RV’s moet nog op gang komen.

Na het ontbijt klimmen we nog de berg op waar we geparkeerd staan. Een leuk pad omhoog, door het gras, wilde bloemen en we volgen het spoor van een hert of iets dergelijks, helaas komen we hem niet tegen. Bovenop de berg hebben we weer een mooi uitzicht op de Yellowstone River en een paar stroomversnellingen.

Hierna rijden we terug naar de Grand Canyon of the Yellowstone we willen een trail gaan lopen langs de South Rim. Onderweg naar de start van de wandeltocht gebeurd het: vlak onder ons, de afstand is nauwelijks 15 meter loopt op zijn gemak een Black Bear rond, rustig lopend door het bos op zoek naar eten of zo. Wat een opwinding! Het is echt heel tof om dit zo van dichtbij mee te maken, geweldig. Vol opwinding vervolgen we onze wandeltocht, onze dag kan eigenlijk niet meer stuk! Zoals ik al eerder schreef vind ik de namen die ze hier in Amerika gebruiken zo mooi, hier volgen er nog twee: vanaf ‘Uncle Tom’s trail lopen we, hoog boven de Yellowstone River richting ‘Artist Point’. Vanaf dit punt heb je een schitterend uitzicht over de Canyon, de rivier en de waterval.

We zijn moe, heel veel kilometers hebben we niet gelopen maar de hoogteverschillen gaan toch in de benen zitten. We rijden een stukje terug, halen de stoelen uit de camper en gaan aan een riviertje zitten. Geen mensen, geen drukte, geen auto’s. Alleen de rivier, de berg aan de overkant en de hoop dat we weer (aan de overkant) een beer zien. Die hoop blijkt ijdel maar we hebben daar wel heerlijk gezeten.

Terug bij de camping eerst even douchen. We staan zo ver van de douches af dat deze eigenlijk alleen per auto of camper te bereiken zijn. De douche doet ons goed. Vanavond vroeg naar bed: morgen weer vroeg op.

Yellowstone - dag 3 - zaterdag 17 augustus

Nog een volle dag in Yellowstone en die hebben we nodig. Doel is om vandaag het westelijk deel van het park te bezoeken. Dit deel laat zich vooral kenmerken door de vele geothermische activiteiten zoals blijkt uit de aanwezigheid van de vele geisers en andere warme bronnen. We rijden om 06.00 uur weg, de kinderen liggen weer op ons bed. We rijden een stukje naar het noorden om vervolgens af te slaan richting het westen. We laten het eerste grote gebied met geisers, Norris Geyser Basin, achter ons, deze bezoeken we morgen en rijden door naar de Firehole Road. Deze weg gaat verder zuidwaarts en aan deze weg liggen de grootste geisers. Wij hebben eigenlijk dit soort natuurfenomenen (in deze omvang) niet eerder gezien. Overal waar je kijkt zie je rookpluimen uit de grond komen. De ene groter dan de ander, soms alleen stoom, soms een soort stinkende zwavel damp of water wat de grond uit spuit. De eerste stop is bij de Lower Geyser Basin. Een verzameling van diverse soorten geisers. Het is nog vroeg en stil (als wij hier op zondag voorbij rijden is de parkeerplaats overvol). Edith en ik besluiten om een stuk van de trail ‘even snel te lopen’, de kinderen liggen immers nog te slapen in de camper.

Het is een bijzonder gezicht. Pruttelende modderpoelen, ontsnappend gas diep vanuit de aarde, water wat borrelt, water wat door micro-organismen in allerlei kleuren verandert. Kortom: heel bijzonder!

Als we terugkomen bij de camper is Marijn al wakker en ook Anna begint weer tot leven te komen. We rijden een stukje verder waar we stoppen bij het Midway Geyser Basin. Het wordt al wat drukker op de parkeerplaats. We besluiten hier eerst een rondje te lopen, daarna kort door te rijden naar de ‘Old Fatihful’ en daar te ontbijten. De geiser bij het Midway Geyser Basin zijn ook hier heel mooi. Door het hele gebied loop je over een ‘board walk’. Omdat de grond hier uiterst onbetrouwbaar en broos is loop je continue over een soort houten vlonder. Door de afzettingen van het water wat diep vanuit de aarde naar boven komt ontstaan er een soort terrassen: elke laag heeft weer een ander kleur. Bij andere geisers weet je eigenlijk niet hoe snel je weer door moet lopen in verband met de penetrante reuk die zich laat vergelijken met rotte eieren.

Het ene bassin is groter dan de andere maar wat deze zo uniek maakt zijn de vele kleurschakeringen. Het zicht wordt soms bemoeilijkt door de stoom en of de rook. Aan de kleuren van de grond kun je vaak ook zien hoe warm het water is. Het varieert van ongeveer 70 graden tot wel 140 graden Celcius.

Hierna rijden we door naar de ‘Old Fatihful’. Dit is eigenlijk de meest bekende geiser van Yellowstone. Deze is zo bekend omdat deze geiser zich het meest betrouwbaar laat voorspellen waneer hij weer uitbarst. Ongeveer elke 90-91 minuten volgt er een uitbarsting van 3 tot 5 minuten. Het water spuit dan ongeveer 50 tot 60 meter hoog. Een spektakel. 

In de directe omgeving van de Old Faithful zijn meerdere grote geisers. Deze barsten minder frequent uit en laten zich ook iets minder goed voorspellen.

Na deze ‘voorstelling’ (het is zo druk, het lijkt Disneyworld wel) besluiten we om door te lopen naar de ‘Daisy’ iets verderop in het park. Hier is het minder druk. De uitbarsting is minder groot van deze geiser maar wel weer heel erg indrukwekkend.

Na het bezoek aan de geisers in dit deel van het park rijden we oostwaarts richting Yellowstone Lake. Onderweg moeten we echter een pitstop maken. De chauffeur is ‘moe’ en we gaan een korte siesta houden.

Via Yellowstone Lake rijden we noordwaarts via de Hayden Valley. Heel in de verte zien we weer ‘beer activiteiten’. Een flink eind verderop, voorbij de oevers van een rivier is een beer bezig om een prooi te verwerken. We kunnen het niet heel gedetailleerd zien maar opwinding is er weer!

Wederom een super mooie dag!