Verliefd in Amerika!?

Zondag en maandag 18 en 19 augustus 

Van Yellowstone NP naar Grand Teton NP

Als je verliefd bent dan wil je eigenlijk niet bij diegene weg, dat gevoel had ik gisteren toen we Yellowstone gingen verlaten. Wat een prachtig mooi natuurgebied is. We zijn hier ruim 2,5 dag geweest en dat is veel te kort! Zelfs aan een week heb je niet genoeg. We kwamen in gesprek met een ouder amerikaans echtpaar en die komen hier al 35 jaar. Nadat we in de ochtend eerst nog het Norris Geyser Bassin hebben bezocht rijden we heel langzaam zuidwaarts uit dit Nationale Park concluderend dat wij hier nog een keer naar toe gaan. De natuur is zo overweldigend mooi, divers, wild, groot en verrassend dat ik mij goed voor kan stellen dan hier jaarlijks meer dan drie miljoen mensen naar toe komen (in een tijdsbestek van ongeveer 6 maanden). Het park leent zich uitstekend om dieren in het wild te zien, te picknicken onder de dennenbomen en te genieten van bloeiende bergweiden en het lopen van mooie trails.

Ons volgende doel is Grand Teton NP en waar het volgens mij moeilijk is om twee keer snel achter elkaar verliefd te worden op een vrouw is dit bij de parken van Yellowstone en Grand Teton wel mogelijk! Direct na het verlaten van Yellowstone (het was nog bijna 150 kilometer rijden om uit Yellowstone te komen) rijd je gelijk het Nationale Park Grand Teton in. We zijn dan in het noordwestelijk deel van Wyoming uitgekomen. Hierbij valt het op dat de natuur ook een beetje verandert. De weides worden wat uitgestrekter, de bomen gevarieerder en de bergen nog hoger! Op de bergen van de Teton Range, die hoog oprijzen boven de Jackson Hole vallei, liggen nog meer dan tien gletsjers. In het dal bevinden zich (wederom) prachtige meren en woeste canyons (waar wij maandag in gaan lopen). Verder is het minder druk dan in Yellowstone. We vervolgen onze route over de John D. Rockefeller Jr. Memorial Highway. Een hele mooi strook land tussen Yellowstone en Grand Teton.

Als er een bergketen in Noord-Amerika voldoet aan wat we ons voorstellen bij een gebergte dan is het wel de Teton Range. In een weidse vlakte rijzen de magnifieke pieken van deze keten op tot een hoogte van meer dan 4.200 meter. Verder valt het op dat deze bergen geweldig stijl zijn.

Het meest bekende deel van deze bergketen wordt gevormd door de Grand Teton, de Middle Teton en de South Teton welke o.a. geflankeerd worden door Mount Owen en Mount Moran. De kale, scherpe pieken van deze bergen maken een onvergetelijke indruk op ons waarbij we de neiging hebben om bij elke parkeerplaats te stoppen om foto’s te maken.

Uit de informatie op de borden maken we op dat deze bergen alleen nog maar hoger worden en het dal lager. De aarde in dit gebied is nog enorm in beweging. Nadeel hierbij is wel dat de wetenschappers verwachten dat er binnen enkele jaren nog een aantal flinke aardbevingen zullen volgen.

We stoppen (weer) bij een picknick plaats langs een meer met uitzicht op de bergketen die ik eerder beschreef: lunchtijd! De stoeltjes weer uitgeklapt bord op schoot en lunchen maar. Na het eten lopen Marijn en ik naar beneden om bij het water te komen. We hebben nog een week vakantie voor de boeg maar een van de mooiste momenten is deze: zittend op een omgevallen boom met het uitzicht op een meer en de Grand Teton, het is stil, alleen rustig kabbelend water, Marijn speelt met een stuk hout (alweer) en Anna en Edith genieten boven van de zon. We doen even helemaal niets, en: het is stil!! Grand Teton, “the place to be”!

Met pijn in mijn hart moeten we weer door, het vervolg van de route maakt ook veel weer goed. Na elke bocht die de weg maakt is het landschap weer anders en nog mooier. Onderweg stoppen we vele malen om foto’s te maken. In de verte zien we kuddes bizons lopen.

Onze camping ligt in Jackson. Een klein plaatsje van ongeveer tienduizend inwoners die het vooral moet hebben van de toeristen in de zomer en de wintersportmogelijkheden in de winter. Wanneer we dit plaatsje binnenrijden worden we enthousiast van wat we zien. Het lijkt een beetje op een typisch western stadje. Van die typische gebouwen met van die houten vlonders, looppaden ervoor, een saloon, een bar, winkels restaurants - het is er gezellig druk. Onze camping ligt iets voorbij dit centrum. Op deze camping hebben we weer alle voorzieningen: Wifi, electra, water en riool - ook dit is wel weer even fijn. Het lukte de afgelopen dagen niet om het ‘zwarte water’ volledig te lozen (de tank ging niet helemaal leeg). Door nu op de camping even flink te spoelen met water is dit probleem ook weer opgelost. Het lukt ons steeds beter om met de camper overweg te gaan.

We hebben geen eten in de koelkast en we besluiten ergens te gaan eten, restaurants genoeg! We komen uit in zo’n typisch amerikaans, western restaurant. Eigenlijk hebben ze alleen maar steaks. Ook de aankleding van het rstaurant is prachtig: berenvellen, geweren aan de muur, een opgezette beer, weinig licht. Kortom heel leuk en lekker gegeten!

Maandag 19 augustus - Grand Teton NP

We hebben een drukke dag vandaag of: de dag is te kort. We willen vandaag een trail gaan lopen in het park, de kinderen willen zwemmen hier op de camping, er moeten nog boodschappen gedaan worden en we willen nog het centrum van Jackson bezoeken.

We staan om 07.00 uur op en na het ontbijt rijden we via het centrum van Jackson naar Jenny Lake nadat we eerst weer getankt hebben. 

Jenny Lake wordt als het hart van het NP beschouwd. Vanuit Jenny Lake starten er een aantal trails. Wanneer we bij het meer staan begrijpen we waarom dit zo’n populaire startplaats is voor diverse trails. Het uitzicht over het meer met het prachtig heldere blauw-groene water met op de achtergrond de Tetons is oogverblindend mooi. Zeker is de vroege zomerzon. We besluiten om met een bootje naar de overkant van het meer te varen. Vanaf hier start er een wandeling naar de Hidden Falls en vervolgens naar Inspiration Point. Hidden Falls is een mooi maar niet heel bijzondere waterval. Wat het bijzonder maakt is het decor. De waterval die in het bos eindigt met op de achtergrond de 4.000 meter hoge bergreuzen: adembenemend. Op weg van de Hidden Falls naar Inspiration point moeten we plots stil houden. Een park ranger houdt alle mensen tegen. Net voorbij het pad staat een enorme eland met haar jong rustig te grazen in de bosjes. De amerikanen noemen de eland: Moose.

Een geweldig imposant dier. Van de ranger moeten we echt afstand houden. Het schijnt dat dit zelfde beest gisteren een aantal bezoekers bedreigd heeft omdat zij te dicht bij haar jong kwamen. De eland is een hertachtig dier alleen veel groter. Dit ‘oponthoud’ duurt ongeveer een half uurtje, we maken prachtige foto’s ervan. Een stukje verderop komen we haar en en jong weer tegen, ze liggen dan rustig samen in het gras aan de andere kant van de rivier.

Na dit oponthoud lopen we door naar Inspiration Point. Dit punt doet haar naam alle eer aan. Vanuit hier heb je een mooi uitzicht over Jenny Lake en de Gros Ventre Range. Van bovenaf ziet het water er nog helderder uit. In de winter is dit meer in z’n geheel bevroren en ligt er ruim een meter ijs op. Op dit moment nauwelijks voor te stellen: de zon staat hoog aan de hemel, het is ruim 25 graden en er waait nauwelijks wind. Een niet te vergeten punt: dit meer ligt op ongeveer 2.200 meter hoogte.

Na inspiration point lopen we door naar boven met als doel Cascade Canyon. Deze canyon is een zogenaamd hangend dal. De gletsjers hebben het niet zo diep uitgeslepen als het hoofddal waardoor het ergens halverwege de wand van het hoofddal begint. Het eerste deel na Inspiration Point is nog vrij steil omhoog, rotsachtig en slechte paden. Daarna komen we steeds meer in het bos te lopen langs de snelstromende rivier. Het is leuk om te zien dat deze rivier gevormd wordt door het smeltwater van sneeuw en ijs van de berg waar we nu zicht op hebben. Als je goed op de stijle, blauwachtige bergwand kijkt zie je het water naar beneden komen met hier en daar de vorming van een waterval.

Omdat de zon zo fel schijnt is het fijn om door het bos te lopen. Het ruikt lekker, de omgeving is mooi met aan de ene kant de rivier en aan de andere kant een stijle bergwand. Zo af en toe wordt ons pad gekruist door een overstekende eekhoorn.

Dit pad loopt nog erg ver door, je kunt nog uren doorlopen maar wij besluiten na ongeveer 5 km lopen (en eigenlijk continue omhoog) om te keren en weer terug te lopen naar de boot. Als we daar aankomen hebben we er toch weer 10 km. opzitten! Het hele pad lopen vergt ongeveer drie dagen!

Bij terugkomst bij de camper zijn we allemaal bekaf. Ondanks dat we voldoende eten en drinken bij ons hadden hebben we toch grote dorst als we bij de camper aankomen: weer een voordeel: je hebt altijd een koelkast bij je met koele drankjes!

Hierna rijden we terug naar Jackson, de kinderen duiken het zwembad in en pa en ma gaan boodschappen doen. Na het eten lopen we nog even door het western achtige centrum van Jackson heen waarna we het eigenlijk wel zat zijn. Morgenochtend eerst een beetje uitslapen: 07.30 uur gaat de wekker; morgen weer een vol programma. We rijden naar Craters of Moon. Vertel ik morgen wat meer over. Helaas verlaten wij nu dit mooie gebied; ik ga dit heel erg missen maar wat wat het bijzonder om dit met z’n vieren zo te doen! Het is hier nu 22.15 uur ben moe, de Rose is op, Edith haar boek is uit, de kinderen slapen al en wij nu ook!