SAN DIEGO DAG 2

12 september 2008:

Vandaag de laatste dag van onze fly-drive. We hebben eerst in ons hotel ontbeten en dat ontbijt was voor Hollandse begrippen minimaal. Maar ontbijten is in Amerika altijd veel minder als in Nederland, totaal anders en veel vet. Wij hebben dat in de regel vermeden door zelf voor ons ontbijt te zorgen gelukkig. Na dit ontbijt hebben we even koffie gedronken om de tijd te overbruggen om via internet in te checken op onze vluchten. Er stond in de lobby een computer met printer maar daar het veelvuldige gebruik door o.a. ook ondeskundigen vol met storingen. Dit lukte dus niet. Wij naar de receptie en zij waren zo vriendelijk ons toe te laten op het kantoor om hun computer te gebruiken. Precies 24 uur voor ons vertrek vanaf luchthaven San Diego checkten we in op precies dezelfde plaatsen als de heenvluchten en die waren ons goed bevallen. Wij hebben de vluchtnummers UA442 San Diego - Chicago. Vervolgens Chicago - Amsterdam UA0908. We zullen dan 14 september a.s. om 09.15 uur in Amsterdam landen als er geen vertragingen zijn en .........we de overstap in Chicago niet missen (hebben slechts een uur). Maar we gaan er vooralsnog vanuit dat alles volgens plan zal gaan.
We hebben vandaag natuurlijk nog meer gedaan. We besloten naar Tijuana in Mexico te rijden. Dit is ongeveer 30 km van San Diego. Dat leek ons wel een leuk plan. Nou dat was het ook........ We wilden eigenlijk op de laatste stop parkeerplaats onze auto weg zetten om met de bus Mexico in te gaan omdat de auto niet verzekerd is in Mexico. Al pratende en rondkijkende misten we de afslag en voordat we het wisten stonden we voor de grenspost Mexico. Hier werd je al geinspecteerd door de douane. We reden dus maar door, want keren was niet meer mogelijk. We kwamen al snel aan in het centrum van Tijuana. Nou, nou, wat een zootje. Wat je hier allemaal ziet moet je eigenlijk met je eigen ogen zien, het is bijna niet te beschrijven. Het is werkelijk een gribbes. Ze stonden aan de weg man achter man om je te lokken in hun "garage's". Maar voorbij rijdende stonden er alleen maar geroeste en half afgebroken auto's. Dus leek ons beter dat niet te doen met de huurauto die niet te verzekeren was in Mexico. Wellicht hadden we dan een halve auto teruggevonden! We reden door het centrum en dan zie je alleen maar armoe. Belachelijk was het te zien dat ze je proberen te bedonderen met een zogenaamde zebra. Dat was gewoon een beschilderde zwart wit gestreepte ezel. We deden de deuren maar op slot van de auto en besloten om de weg terug te zoeken naar de grens, maar.....helaas....de tomtom had geen kaart Mexico. Deze keer zelf zoeken, maar gelukkig voelden we de richting goed aan en volgden uiteindelijk de borden San Diego. Een paar km voor de grens stond er een file, nou.....en wat voor een. Deuren maar weer op slot houden. Allerlei gespuis loopt rondom je auto. Ook lopen er veel zogenaamde verkopers en mensen die je auto zouden willen poetsen met een doek waarmee ze zeker al meer dan een maand rondlopen. Ze zetten heel zielig om te zien zwaar gehandicapte mensen tussen de auto's in de file, vreselijk om te zien. Het leger des heils loopt er te collecteren, alleen was ons de vraag of dat ook leger des heils in werkelijk was. Allerlei onhygienisch klaargemaakt eten werd aangeboden, zeg maar aangedrongen. Je kijkt je ogen uit. Wij waren erg blij uiteindelijk aan de grens te zijn. Maar, daar kwamen we ook niet zomaar weg. De douane wilde de paspoorten eerst hebben en daarna moest de auto open voor inspectie. We hadden gelukkig helemaal niets bij, alleen onze jassen lagen er nog in. Zelfs die waren onderzocht. Voor ons een belevenis, maar Tijuana hoeft nooit meer.
Terug in San Diego zijn we even de stad ingegaan, hebben nog gewandeld over de promenade langs de baai en vonden het toen wel welletjes. We willen nu nog een rustige avond hebben om morgen vroeg op te staan voor vertrek. Dit betekent Back to the future!!!!!
We hebben dus nu in totaal 5.700 km in Amerika afgelegd....bijna niet voor te stellen, maar ja de km-teller geeft die stand toch echt aan. Als we thuis zijn zal er nog een laatste verslag van de reis volgen om alles af te sluiten. We hopen dat jullie het leuk vonden ons verslag te lezen.
So folks, see you again in the Netherlands! Hope to bring the sun with us.
Greatings from still the Yankees Nico and Heleen.