Door Nico & Mireille -
22-07-2010 02:42Gisteravond zijn we na het eten nog
even richting Valemount gereden. We wilden sowieso even onze mail
bekijken, want hier op de camping wilde het niet echt vlotten. Ook
hier werken ze met satelliet internet, en dat is toch wel even wat
anders dan internet via kabel. Gelukkig konden we in het
informatiecentrum wel gebruik maken van internet, dus zodoende
ineens weer een paar berichtjes op het blog van ons uit Canada.
Verder zijn we nog even doorgereden naar een natuurgebied, Staratt
Marsh, dichtbij Valemount. Ook hier hadden we geluk, we zagen weer
een adelaar en nog een andere roofvogel. In dit gebied komt ’s
nachts veel wild bijeen. Wij hebben helaas verder geen wild gezien,
maar aan de sporen in de grond kon je duidelijk zien dat er hier
een hoop wild zit. Verder hebben we nog even de foto’s van vandaag
overgezet op de computer en natuurlijk nog even van deze mooie
plaatjes, vooral van de beren, genoten. Het zijn mooie foto’s
geworden, dat wordt straks nog lastig om te kiezen welke in het
fotoboek komen. Vannacht een paar keer wakker geworden van de
treinen. Tja, we zitten “vlakbij” een spoorweg. Nou ja vlakbij….,
maar goed hier gaat veel transport per trein en niet alleen overdag
natuurlijk. Op zich zou je daar niet wakker van worden, maar die
akelige TOETER die ze gebruiken! Niet 1x, niet 2x, maar vele keren.
Voor hun eigen veiligheid natuurlijk, want zo verjagen ze het
eventuele wild dat op het spoor zit. Maar aan de andere kant, als
je het niet gewend bent, is het een enorm kabaal! Dus ja zodoende,
werden we vannacht een paar keer wakker. Vanmorgen vroeg hebben we
eerst onze tanks geleegd en gevuld, want de komende dagen zitten we
in een gebied waar we weinig voorzieningen zullen hebben, dus op
deze manier zijn we op alles voorbereid. We zijn eerst in de
richting van Tete Jaune Cache gereden. Hier vlakbij ligt de
Rearguard Falls. Daar waren we al vroeg, dus zowat heel het
uitzicht was voor onszelf. We hebben tot nu toe al heel wat
watervallen gezien, en toch zijn ze telkens weer anders. Ze blijven
stuk voor stuk op hun manier indrukwekkend. Hierna zijn we richting
Mount Terry Fox restarea gereden. Hier hebben we onze camper
geparkeerd, want we hadden trek. Hier konden we ook voor het
eerst een blik werpen op de hoogste berg van de Rockie Mountains,
Mount Robson. Deze is 3.954 meter hoog, dus beslist geen kleintje.
Na het ontbijt hebben we onze weg vervolgd naar Mount Robson
Provincial Park. Ook hier hebben we eerst het informatiecentrum
bezocht. Er zijn namelijk een paar mooie hikes, maar je moet weten
welke, want anders loop je het risico dat je zo op een pad zit waar
je 2 of 3 dagen over doet, en dat willen maar niet riskeren. En ja,
toen was het ineens 10 uur in plaats van 9 uur, want we zijn de
tijdsgrens weer terug gepasseerd. Terplekke hebben we besloten om
de hike richting Kinney Lake te lopen. Deze is 7 km. enkele reis,
dus al met al een hele tippel. We hebben vandaag volgens de mensen
die we onderweg tegen kwamen ontzettend veel geluk. Mount Robson
was goed zichtbaar, en dat gebeurt lang niet elke dag. Meestal is
hij flink in een wolkendeken gehuld. We hebben dan ook dubbel en
dwars genoten van de mooie uitzichten waar we tijdens onze tocht op
werden getrakteerd. Op zo’n 4,5 km. kwamen we al bij het eerste
deel van Kinney Lake aan. Een prachtig blauw meer waarin de
achterliggende bergketen heel mooi weerspiegelde. Hier hebben we
even een tussenstop gemaakt. Even later wilden 2 wandelaars een
foto van ons 2 maken met Mount Robson op de achtergrond. De foto
maken duurde een eeuwigheid, en wij maar blijven lachen, want aan
die man was beslist geen fotograaf verloren gegaan. Maar goed, het
was lief aangeboden en nu maar hopen dat de foto ook daadwerkelijk
gelukt is. Nog zo’n 2,5 kilometer verder geklommen en toen waren we
op ons keerpunt aan het eind van het meer aangekomen. Hier hebben
we lekker uitgerust, onze boterhammen gegeten en lekker van de zon
genoten, om vervolgens onze terugweg weer te beginnen. Terug op de
parkeerplaats eerst onze kampeerplaats voor vannacht opgezocht.
Deze keer werkt het weer heel anders. Je zoekt een vrije plek op en
vanavond komt er een medewerker van het park langs om het
kampeergeld op te halen. Dus ja, we zullen wel zien. Op deze
camping kunnen we morgenochtend ook onze waterflessen weer vullen,
want er is een natuurlijke bron aanwezig. Aangezien het nog
redelijk vroeg in de middag was, hebben we nog een wandeling vanaf
de camping gemaakt richting Overlander Falls. Deze was iets langer
dan dat we hadden verwacht. Tegen het eind van onze wandeling
lekker wat gedronken op een terras met uitzicht op Mount Robson.
Eenmaal terug bij de camper hebben we onze wandelschoenen direct
uitgetrokken, en doen ze vandaag beslist niet meer aan. Al met al
hebben we vandaag zo’n 20 km. in onze benen zitten. Moe maar
voldaan hebben we ’s avonds nog lang buiten
gezeten.