13 juli : Joshua Tree

Het is 9 uur en we gaan zo rijden......het is nu al heet....

Alle mannen moeten nog douchen dus ik heb nog wel even.

Carla vroeg nog wat over de douane....op Schiphol zit de Amerikaanse douane nog niet, volgens mij moet er nog Het over beslist worden. De koffers inleveren gaat allemaal automatisch, hij wordt gewogen en als je onder de 23 kilo zit komt er een label uit, die plak je aan het handvat en dan verdwijnt hij achter een luik. Het nieuwe check-systeem ging bij ons wel snel, je moet in zo'n hokje gaan staan en je wordt gefouilleerd. Bij de gate is dan alleen een paspoortcheck.

In LA is echt een gigantisch grote aankomsthal, er staan wel 50 douane-hokjes. Ik had begrepen dat je als Esta-mens door een snellere check kon maar dat geldt pas als je al éen keer in de USA bent geweest. We hoefden maar iets van een kwartier te wachten, dan gebaart zo'n strenge meneer dat je moet komen, je vingerafdrukken worden genomen, en een foto. Lex had in Nederland problemen met zijn vingerafdrukken wegens z'n ruwe monteurs-handen maar dat was hier geen probleem.

Ik ga kijken of de mannen al klaar zijn.....

Het is nu 5 uur en we staan op een campground in Joshua Tree. We zijn vanmorgen eerst een uur bezig geweest om de banden van het bakbeest op te pompen, die bleken veel te zacht en bij een benzinestation zat er niet genoeg druk op het bandenblaasapparaat…daarom doorgereden naar Sanchez Tires, het bleek een hele rij auto-bedrijfjes met alleen Hispanic mannen te zijn die echt super aardig waren. Ze moesten helemaal ónder de camper kruipen, wat een gedoe.

Daarna op weg naar de camping, het werd steeds rustiger op de weg en het werd ook steeds warmer…..het is nu boven de 40 graden.

Toen we bij het visitor-centre aankwamen hebben we aan de daar aanwezige Ranger gevraagd naar een camping, hij verwees ons naar Jumbo Rocks, dat was de enige campground waar we op pasten qua afmetingen. Hij stond al te grinniken toen ik vroeg naar douches, zwembaden en hook-up systemen…en dat snappen we nu wel.

We reden vervolgens door het meest desolate landschap dat ik ooit heb gezien, kale stenen, verdroogde struiken, onbeschrijfelijk mooi en angstaanjagend……...

Bij de ingang van de campground stond een brievenbus waar je 15 dollar in moest gooien…..vervolgens reden we tussen de rotsen door, overal zijn plekken met fire-pitts en picknicktafels maar het is zo bloedheet dat we met z’n allen in de camper zitten met de generator en de airco aan….andere gasten zijn er zo te zien niet echt dus dit is wel het ultieme woestijngevoel…….

We hopen dat het straks een beetje afkoelt anders wordt het slapen wel een dingetje maar we verheugen ons nu al op de sterrenhemel vanavond, die moet vast spectaculair zijn.