Van Capitol Reef via Flaming Gorge naar Grand Teton

Beste allemaal

Eergisteren een halve dag regen gehad en die nacht met bakken uit de lucht, althans zo klonk het in de camper. Gister dan ook in de regen vertrokken naar Flaming Gorge. Het eerste stuk, uit Capitol Reef (zie de nieuwe lading foto's) was weer ontzettend mooi met opnieuw verschillende kleuren bergen en rotsformaties. Verderop een lang stuk gereden op de Hwy US-50 tot het plaatsje Helper (van die plaatsnaam krijg ik nog een vieze smaak in de mond). Daar zijn we even van de snelweg gegaan om wat broodjes en koffie/thee in te nemen. Terug de snelweg op hebben we de afslag naar Hwy 191 gemist, mede afgeleid door hele kuddes met koeien die door cowboys te paard en honden over - en langs de snelweg werden gedreven naar weiden langs die snelweg, begeleid door politie en verkeersregelaars. Onvoorstelbaar maar ook geweldig om te zien. Deze snelweg was niets mis mee, maar erg druk en geen afslagen meer tot Salt Lake City, bekend van het schaatsen, maar daar kwamen we niet voor. Uiteindelijk via Provo en Salt Lake en een flinke omweg van ca. 180 km terug naar een zuidelijker aanrijroute naar Flaming Gorge, want daar lag de Red Canyon, een van de hoogtepunten en die mochten we niet missen. En Truus Garmin was natuurlijk het grootste deel van de rit weer helemaal van de rel. Onderweg een doodgereden koe langs de weg met dan weer lange rechte stukken en dan weer de bergen in met zicht op watervallen, maar ook veel herfstgetinte bomen. Wat een unieke ervaring in zo'n divers landschap.Uiteindelijk toch nog kunnen geniet van Red Canyon in de Flaming Gorge; wat een uitzicht. Ondanks de omzwervingen was dit de mooiste (en langste) rit tot op heden.Gespotte wildlife: 9 herten en een 'kudde' wilde kalkoenen (van beide soorten waren er ongetwijfeld veeeeeel meer.

De nacht was niet echt koud en vanmorgen zijn we in redelijk weer en met een zonnetje vertrokken van een oké-camping bij een aangename temperatuur, maar onderweg wel enkele buitjes gehad, weer afgewisseld met zon. De route door de staat Wyoming, tja wat zullen we ervan zeggen. Glooiend, lage bush, zo nu en dan wat bergen op een verre achtergrond. Allemaal ja, maar enerverend of inspirerend.......nee. Wel veel herten gezien, die met die witte snuiten en kontjes. Echt een cowboylandschap met kleine plaatjes/gemeenschappen, waar de jaarlijkse redeos bijna het enige vertier is. Zoals Kermis in West-Friesland????

In Pinedale wat boodschappen gehaald, maar als lunch was er alleen vette klep verkrijgbaar. Vier croissantjes meegenomen, waarvan we er in de camper beide een hebben opgegeten met brie erop. Daarna weer verder over een stuk waarover weinig te vertellen valt. De laatste 25 km daarentegen waren weer overdreven enerverend. Vanaf Jackson, het beginpunt van Jackson Hole en de entree tot Grand Teton N.P., liep het steil omhoog en gierde de motor van de camper tot 4.000 toeren over de Teton pass, op 2.570 meter (= 8.471 feet en dat klinkt nog indrukwekkender) boven de zeespiegel en besneeuwde bergtoppen nog iets hoger rondom ons. En daarna weer steil naar beneden met dalingspercentages van 10% naar het dal waar het plaatsje Victor en onze camping lag. Overigens een fijne camping met uiterst hulpvaardige mensen en een veraf blik op besneeuwde bergtoppen van de Grand Teton.

We eindigen met wat voor ons teleurstellend nieuws en dat is dat we niet naar het Yellowstone gaan, omdat de weersverwachtingen voor zaterdag en zondag uitwijzen dat het daar snachts flink gaat vriezen en overdag kan gaan sneeuwen of regenen. Het risico bestaat dat de leidingen van de camper bevriezen en we met sneeuwkettingen zouden moeten rijden (naast mogelijke gladheidsaspecten) is ons te groot. Het is balen, geen beren, geen moose, geen elks, geen geisers,  maar we blijven een dag en nacht langer hier in Victor en gaan zondag alvast in de richting van Buffalo.

Over het bekijken van de foto's  (weer helemaal bijgewerkt tot vandaag) zijn aanwijzingen te vinden in reacties van andere volgers.

Lieve groetjes,

Joke en Roel