Sea to Sky Highway

Highway 99 oftewel the Sea to Sky Highway Op weg naar Whistler reden we de Sea to Sky Highway, een prachtige route die voor een groot gedeelte langs de kust loopt. Vanochtend was het bewolkt waardoor je soms moeilijk kon zien waar de zee ophield en de lucht begon. Verborgen horizon zullen we maar zeggen. Maar ook nu kwam na verloop van tijd de zon weer te voorschijn en konden we genieten van schitterende vergezichten met besneeuwde bergtoppen en blauwe meren. Omdat het niet zo’n lange rit was konden we vaak stoppen om van al dat moois te genieten. 1 van de stops was bij het plaatsje Britannia Beach met een oude kopermijn. En natuurlijk mag je niet voorbij rijden aan de Shannon Falls. Na een korte wandeling kom je bij de plek waar het water van ongeveer 340 meter naar beneden stort. Toen we weer verder reden kwamen we in een file terecht. Gelukkig was de parkeerplaats voor de Sea to Sky Gondola, onze volgende stop, niet ver weg, Daar hoorden we dat er een reddingsoperatie aan de gang was om een ongelukkige parachutespringer van een berghelling te halen. Toen we in de gondel naar boven zaten zagen we politie-, ziekenwagen en een helicopter op de weg staan en een steeds groter wordende file. Het was een lekkere lange weg naar boven waardoor we heerlijk konden genieten van al het moois om ons heen. Boven aangekomen hebben we een korte trail gelopen, af en toe met een omweg ivm de sneeuw die er nog lag of omdat het te nat en te drassig was. Verder is er een hangbrug die lekker kan wiebelen maar waar je wel een mooi uitzicht hebt op de kloof. Toen we weer verder reden voor het laatste stukje naar onze camping kwamen we toch nog even in de file terecht. Ze waren nog bezig met het opruimen van al het materiaal dat ze gebruikt hadden om de parachutist weer naar beneden te halen. Gelukkig lieten ze iedere keer weer een paar auto’s doorrijden dus na een minuut of 15 konden we weer verder. Op de camping aangekomen lag onze plaatskaart al klaar en konden we we zo naar onze plek rijden.