Verder door naar Jasper National Park.

Verder naar Jasper.

Vanmorgen eerst naar het Wells Gray Provincial Parc gereden. Dit is een langgerekt park naast een kloof waar op meerdere plekken het (smelt)water naar beneden stort. Beneden een snelstromende rivier die het allemaal op vangt. Je vindt er watervallen in “alle soorten en maten”. We hebben enkele korte wandelingen naar zo’n waterval gemaakt, indrukwekkend!. Omdat we vroeg in het seizoen zijn is er veel smeltwater en buldert het naar beneden. Bij 1 van de watervallen zien we een prachtige regenboog (vast voor jou Siem). We werden er een beetje stil van.

Toen eerst maar gezorgd dat we voor de komende dagen de koelkast en de diepvries gevuld kregen. En natuurlijk ook de tank van de camper want die lust ook wel de nodige liters;).

Daarna op weg naar Jasper, een rit van zo’n 300 kilometer. Eigenlijk was het 1 lange, lange weg die we gewoon konden volgen. En weer door een prachtig gebied met besneeuwde bergtoppen, bossen,  diepe afgronden, groene dalen en natuurlijk de meren. Wat is het hier groots en indrukwekkend. Er reed enkele kilometers een grote goederentrein met ons mee maar op een gegeven moment boog hij af. In de dalen zag je soms wat huizen bij elkaar staan maar verder vertelde alleen een poort of een houten boog met een naam en huisnummer dat er ergens in de binnenlanden iemand woonde.

Na een tussenstop werd de lucht wat bewolkt en verdwenen de zon en de met sneeuw bedekte toppen en viel er een beetje regen, eigenlijk amper genoeg druppels om de wissers aan te zetten haha. Maar het had ook wel wat, die grote bergen met een dot watten er boven op. De routte van vandaag leidde ons niet alleen door het Mount Robson Provincial Parc maar ook naar een andere provincie (Alberta) en in een andere tijdzone. Nee, we gingen niet terug naar het verleden of ver in de toekomst maar moesten gewoon de klok een uurtje vooruit zetten. 

Inmiddels scheen de zon al weer volop toen we hem zagen.....etende aan de rechterkant van de weg. Onze eerste beer.......een bruine. Camper aan de kant en foto’s maken. Yes, we ‘ve got him!!! Echt zo’n knuffelbeer, dikke vacht, ronde kop met kleine oren, maar ik ga het er toch maar niet op wagen. Daarvoor is deze “knuffel” net iets te groot en te indrukwekkend. Nog onder de indruk van deze ontmoeting zagen we een elk staan. Een mannetje, het gewei nog helemaal met huid bedekt, dus nog volop in de groei. Onze dag kon niet meer stuk.