Texacara dan maar toch…

We staan op met een bak regen niet te geloven. Bah! Het is rond half negen wanneer we wegrijden. We hebben gekeken en in Hot Springs zou het droog moeten zijn, wanneer we wegrijden komen we twee dames tegen ook Nederlanders die net terugkomen van het graf van Elvis. Ze waren zeiknat geregend en waar ik nog even dacht, ik ga ook nog even kijken, was dat snel verdwenen. Dus reden we snel door langs Graceland, Es heeft nog geprobeerd een foto te maken maar dat is niet meer gelukt.

De weg was snel gevonden en gelukkig was het nu minder druk, het is immers zondag dus dan zitten ze ws in de kerk. We kunnen lekker doorrijden en komen in de buurt van Hot Springs. Eindelijk natuur, leuke wegen die dwars door kleine dorpjes gaan. Hot Springs ligt aan een groot meer waar veel aan watersport wordt gedaan. Mooie huizen, helaas is het meeste nog dicht omdat het nog niet het seizoen is. We komen in de buurt van de campingspot en het weer is best fris hier. Tevens is er niet veel te doen nu. Aangezien het ook best vlot ging besluiten we toch maar verder te rijden om zo morgen op tijd in Dallas te zijn. Jackson hebben we over geslagen gezien we de andere steden zoals Mempis en Nashville al hebben gezien. Tevens willen we nu graag meer natuur zien. Dus doorrijden richting Dallas. We komen in het pittoreske Texakara aan. Nooit van gehoord maar het bestaat. Helaas is het kantoor van de camping gesloten, dit is nieuw. Maar gelukkig is er een soort kast waar je als je later bent je reservering kan terug vinden en ook nieuwe formulieren met envelop voor het sta geld. Er is nog genoeg plek dus we zijn snel klaar. Dan verschijnt de beheerder en dat was een leuk figuur, drie tanden en veel humor. We settelen onszelf voor de nacht. Morgen vertrekken we op tijd om naar Dallas te rijden. Op naar de zon...