Seattle - final stop

We maken ons op voor de laatste etappe van onze roadtrip naar Seattle. 's Ochtends de auto in wachtrij 3 geparkeerd voor de ferry in Friday Harbor. We hadden nog bijna een uur de tijd om even koffie te halen en nog wat rond te hangen bij de haven. Ondanks dat het ontbijt net achter de kiezen was, konden we het toch niet weer staan om nog een cinnemon roll en een brownie mee te nemen. 

Op de ferry was de sundeck afgesloten. Vreemd, maar misschien kwam het omdat het die ochtend bewolkt was in plaats van zon? Op het achterdek lekker uit de wind nog met een Amerikaan staan kletsen. Where are you from en why do you visit the San Juan Islands? Nog een tip gekregen dat als we geen haast hadden om naar Seattle te rijden, dan niet gelijk naar de I-5 te rijden, maar de route over de eilanden te nemen: highway 20 via Whidbey Islands.

Mooie route en aan het einde nog een ferry naar Mukilteo. Dan langs de Boeingfabrieken naar Seattle. Zodra we weer op de I-5 zaten was het weer file. De laatste 20 km kostte weer ruim een uur. Buiten de Interstate snelwegen om zijn de Amerikanen best galant op de weg. Maar op in de file op de I-5 lijkt het net op de snelweg rondom Parijs. 

Goed, snelweg af bij Downtown en links af de steile heuvel op. Ons hotel ligt naast een ziekenhuis. Nadat alles was uitgeladen, bij een goede burgertent om de hoek gegeten.

Daarna te voet de hellingen afzakken naar het centrum en de Waterfront. Daar even ondergedompeld in de toeristische meute. En hup voor een flink bedragje drie rondjes in het reuzenrad. Alles wat we naar beneden zijn gelopen, moesten we ook weer omhoog. Goed, de benen zijn weer even gestrekt na een dagje rijden.

De volgende ochtend nadat de laatste restjes van de voorraad uit San Juan zijn opgegeten, vertrokken richting het museum van de Pop Culture. Vanaf Downtown hebben we de 55-jarige oude monorail genomen. Opzichzelf al een rijdend museumstuk. Grappig is dat de monorail aan het einde van de 2 minuten durende trio dwars door het moderne gebouw van het Pop Culture Museum rijdt. Het museum is aan de buitenkant al zeer de moeite waard. Als je in Bilbao bent geweest in het Guggenheim dan weet je wat we bedoelen.

Museum is prijzig, maar wel de moeite waard: Prince, Nirvana en Pearl Jam uitgebreid bekeken en beluisterd. Onze meiden vonden delen over Fantasy films ook erg leuk. De Space Needle hebben van onderaf bekeken, erg druk en duur.

Daarna 4th Avenue weer afgelopen en rechtsaf naar de Pike Place Market. Je raad het al, op deze toeristische hotspot kon je over de hoofden lopen. We hebben binnen maar heel even rondgekeken, maar al snel weer eruit...te druk. Daar kwamen toevallig langs de originale eerste Starbucks. Wat denk je, ook een rij wachtende op de stoep van hier tot daar. Wij doken een paar straten verder een bijna lege koffietent in om de voeten even te laten afkoelen.

De wifi even gebruikt om de restaurants in de omgeving door te nemen. Want zo gaat dat. En natuurlijk de restroom niet te vergeten. Twee vaste belangrijke zaken in de vakantie onderweg. Italiaans is het geworden, dus we wandelen een paar straten verder. Opvallend is het trouwens dat in Amerika lunch en diner best wel vroeg is. Lunchtijd is rondom 12 uur en diner om 6 uur. Vaak waren wij gewend om op vakantie wat later te lunchen en eten, maar dan loopt je best wel uit het ritme. Vandaag zaten we al voor zes uur bij de Italiaan en was het nog rustig. Bij het eten nemen we even de dag van morgen door. Hoe laat gaan we naar het vliegveld en hoeveel extra tijd denken we nodig te hebben voor alle files. Hopelijk hebben we het goed ingeschat en dat gaan we morgen zien. 

Loop de door de stad dan kijk je af en toe in een achteraf straatje. Dat ziet er dan zo uit: