Columbia Icefield Parkway

16 september 2019

Vandaag gaan we naar Rampert Greek, de volgende camping. Deze ligt langs de Columbia Icefield Parkway. Hiervan wordt gezegd, dat het één van de mooiste wegen ter wereld is. Wat ons betreft, is hier niets van gelogen. Wat een belevenis. Na elke bocht (en dat zijn er nog al wat) komt een landschap tevoorschijn die is niet te beschrijven. Voor je uit een mooie weg, prachtige bomen langs de kant, een rivier waar je omheen rijd en in de verte continue hele hoge bergen met op de top sneeuw. Steeds weer nieuwe bergen en andere vergezichten. Geweldig.

 ’s Morgens hebben we besloten een tour te doen met de Colmbia Iceway Explorer. Dat betekent dat je met een enorme truck/bus een gletsjer opgaat om daar op te lopen. Omdat het druk kan zijn, was vooruit reserveren verstandig. Het was ongeveer 1 uur en 15 minuten rijden van de camping naar het Icefield Parkway Centre. We zouden om 8 uur gaan rijden, dus was 10:15 uur een mooie tijd voor de tour. Een uur speling.  Je raad het al. We hadden twee minuten over. Het begon al direct bij het verlaten van de camping. Een hele rij auto’s stond langs de weg stil en ook op het pad naar de weg stonden mensen. Wildlife ! Bij het bos voor onze camping was vanaf de andere kant van de weg een hele koppel ELKS (een soort Moose) het waren er meer dan tien waarvan er drie nog overstaken terwijl wij al buiten de camper stonden te kijken. Prachtig. We hebben op ons gemak foto’s en film kunnen maken.

 Hierna draaien we de Columbia Icefield Parkway op richting Lake Louise. Omdat dit zo’n belevenis was, hebben we bij vrijwel elke uitkijkplaats de camper even neergezet om van de omgeving te genieten en foto’s te maken. We zijn ook nog een half uurtje gestopt bij een mooie waterval. Mooi op tijd kwamen we in de buurt van het Columbia Icefield Parkway Centre. Echter op 4 kilometer van het centre, waren wegwerkzaamheden en werden we 20 minuten stilgezet. We waren precies op tijd voor de tour. Eerst werden we met een touringcar driekwart vol met chinesen naar de overkant gebracht alwaar we met z’n allen in de explorer gingen. 

Dit werd een trickie en bumpie ride. Op een bepaald moment moesten we een weg afdalen richting het ijs met een dalingspercentage van 38%. Dat betekent, dat je elke 100 meter die je aflegd, 38 meter naar beneden gaat. Hij staat bijna op z’n kop, de efteling is er niets bij. Op het ijs van de gletsjer, hebben we een half uur gelopen, (dit was lang genoeg)

alvorens we weer terug gingen en dus 38% gingen stijgen. Hij reed stapvoets. Na deze tour hebben we nog een skywalk gedaan. Langs de rand van een cliff lopen met prachtige vergezichten en een rondje maken op het glazen  plateau dat op 300 meter boven het ravijn hing. Dit was ook wel even een dingetje, maar als je al zover bent gekomen, moet je de laatste stap ook zetten.

Hierna hebben we daar nog even gegeten en zijn e doorgereden naar onze volgende bestemming. We hadden weer een plek in het bos, zonder water of electra. Op deze camping was geen wifi en onze kaartjes gaven geen signaal. Dus geen internet. Dat is wel balen. Het is een rustige camping waar volgens de beheerder 3 beren rond lopen. Hij had ze zelf al een dag of drie niet gezien. De beheerder vertelde ook dat aan de overkant van de weg berggeiten zouden zitten die e ’s avonds zou kunnen zien. We hebben toen een rondje gelopen maar er geen een kunnen spotten. Om een uur of half elf gaan we slapen. Morgen een makkelijk dagje voor de boeg.