ik zag zeven beren broodjes smeren
Door familie van kuringen - 26-07-2010 07:04 Vandaag was het zeker niet de dag om uit te slapen. vandaag kraaide onze haan al heel vroeg. Namelijk om 6 uur 's ochtens, omdat we om 7 uur 's ochtens bij het kantoortje van de toergidsen moesten zijn. Dit keer was het echter niet voor een walvistoer, maar berentoer.Dus 's ochtens vroeg liepen wij door een uitgestorven dorp genaamd Tofino. Dit leek nu wel zo'n verlaten Amerikaans film dorp (niet tegen Canadezen zeggen want die houden er niet van om met Amerikanen vergleken te worden). Zonder ons ontbijt te hebben gehad kwamen wij aan bij het kantoortje. Hier werden we na bij de eerste keer in het geel gestoken te zijn, nu in het brandweer rood gehuld. Ik had het idee nu een opblaas vis of zwembad speeltje te zijn. Maar goed, nadat iedereen zich in zijn of haar pak had gehesen vertrokken we te voet naar de haven om in de boot te stappen (schrik niet het was niet ver lopen).
Voordat we op de boot stapte kregen we een uitleg van waar we naar toe zouden gaan en wat de bedoeling was van onze reis. Na deze formaliteid vertrokken we naar de binnen zeeën van Vancouver Island. Met de opkomende zon, stralend weerkaatst door het water en de mist kringen die als een jas om de bergen hingen, waren wij opweg naar berenland. met wind in onze haren voeren wij dit ooooh zo prachtige land binnen.
Over de radio hoorde we dat er beren met jonkies waren gezien. Dat werd dan ook ons doel. In het begin waren deze dieren moelijk te zien. Maar door onze ervaren gids en zeer stille moteren op onze boot kregen we een prachtig dzicht op deze nog mooiere dieren. Tot onze vreugde was er niet 1 beer maar wel 2 beren met ieder 2 jonkies. Nooit hadden we gedacht zo dicht bij de beren te kunnen komen. We lagen op zo'n 5 á 6 m van ze af. Helaas was er een andere boot met minder stille moteren en zij jaagde 1 van de gezinnetjes het bos in en lieten het tweede schrikken. De oudere beren waren echter niet zo bang aangelecht en kwamen weer terug naar de oever voor hun lekkere ontbijtje. Dit zorgde ervoor dat wi ook weer wisten dat wij dat niet hadden gehad en inmiddels wel zin in hadden.
Uiteindlijk lieten wij ze twee gezinnetjes met rust. We hadden via de mobilofoon doorgekregen dat er ergens anderes nog eentje was. Dit bleek een mooie mannetjes beer te zijn die in het gezelschap was van 2 raven en een hele zwerm krassende kraaien.
Voordat we de beren hadden gezien waren we ook een Bald Eagle tegen het lijf gelopen, een visarend. Deze zat rustig op de kant te genieten van de opkomende zon. Op de terugweg kwamen we er nog twee tegen. Ieder bij zijn eigen nest. En wat bleek het waren allebij ouders. Zo af en toe stak er een kopje uit van nog maar een paar maanden op de wereld levend roofvogeltje uit. En of we nog niet genoeg geluk hadden, zagen we ook nog een zeehond met kind in de verte. Dit maakte de trip helemaal geweldig.
Na deze vroege tocht gingen we eindelijk aan ons ontbijt. Toen we hier mee klaar waren gingen we naar het andere van de twee westkust gelegen dorpjes toe om de lighthouse trail te doen. Deze voerde ons langs een heel klein stukje van de adembenemend mooie kust van Vancouver Island. We namen dan ook de tijd om alles goed te bekijken. Bij de auto aangekomen namen we nog een kleine lunche voordat we naar het strand vertrokken van Long Beach. En lang was het, links en rechts strekte het zich in de verte uit. En ja mensen we hebben in de Stille oceaan gezwommen. En ja ik wou dat het zo warm was als de Noord Zee, wand volgens mij was dit water maar net 15 graden. Na dat we onze ledermate hadden laten bevriezen in dit koude water, hebben we nog 1 trail gelopen van 1km.
Van het avondtuur van deze dag hadden we wel trek gekregen en moe geworden. Dus zijn we wat pizza gaan eten en te bed gegaan.
Groetjes ons gezin, geschreven door Thymara