Van Vancouver Island naar het vasteland

Laatste dag op Vancouver Island. We kozen ervoor om eens uit te slapen. Vandaag één korte wandeling op het programma naar de Elk Falls Suspension Bridge, zeg gerust een wiebelbrug. De lokale Rotaryclub heeft deze, ism BC Hydro, vorig jaar laten aanleggen om als bijkomende toeristische trekpleister te dienen.

Nog een stop aan de rivier om te zien of de zalmtrek al bezig was; blijkbaar toch nog 1 tot 2 weken te vroeg.
In de namiddag supporterden we nog voor de Vancouver Island Raiders in hun wedstrijd American Football tegen de Langley Rams. Bij de rust stonden ze al 14-3 voor; bij het eindsignaal 14-29 achter. Er werden 4 kwarten van 15 minuten gespeeld, waar ze in totaal toch zo'n 3u over doen. Opvallend is toch dat elk team bijna 50 spelers bij heeft, waar er toch maar 12 op een veld mogen staan. Er wordt wel gewisseld tussen een offensief en defensief team en je hebt nog een kicker en nog wat andere speciale posities, maar toch blijft het veel volk.

Typisch voor Noord-Amerika is de beleving langs de lijn en de show die opgevoerd wordt. Een tip als je zelf eens gaat kijken: wacht met het kopen van een hamburger of hot-dog tot het begin van het vierde kwart; dan worden ze blijkbaar de helft goedkoper :-)

Onze laatste 2 nachten verblijven we in Vancouver. We zijn de stad binnen gereden via East Hastings Street en reden zo door het ghetto van Vancouver. Het was confronterend om te zien dat er zoveel daklozen en hulpbehoevenden samengepropt leven in deze wijk. Ik heb ondertussen was gegoogled en blijkbaar is deze buurt gekend voor het openlijke drugsgebruik, dealen en geweld. Het viel ons op dat er bijzonder veel jonge mensen in deze straat rondliepen.

Wij zijn oprecht blij dat wij in veel betere omstandigheden mogen en kunnen leven.