Woensdag 27 juli – San Francisco

De wekker staat wat later; even beetje bijkomen. Na ons ontbijt – een boterham en kopje thee – weer richting San Francisco. We gaan toch nog weer een keer met de ferry. We kennen het protocol inmiddels. We zijn nu warmer gekleed en hebben warme spullen bij ons. Bij de ferry aangekomen zijn we niet de enigen die op dit tijdstip naar de overkant willen. Naar nu blijkt is er een wedstrijd van de Giants – een en al supporter. (Rianne is blij dat ze haar pet uit Boston – Red Sox – niet op heeft vandaag J). Gelukkig kunnen we mee met deze ferry – en – onder toeziend oog van bewaking die er nu wel is – werkt de credit card in 1 keer….. De Golden Gate ligt nog steeds dik in de mist. We gaan nu even binnen zitten op de ferry (kan natuurlijk ook…) daar is het een stuk aangenamer. Koen wil toch weer even foto’s maken en komt even later kletsnat weer terug – dat boegwater he… Bij de terminal aangekomen willen we met de metro naar het Golden Gate Park. Koen heeft zich laten vertellen dat het daar erg mooi is, van daar kunnen we fietsen huren en naar de Golden Gate fietsen dus dat gaan we proberen. Bij de metro vragen we ons af hoe we in godsnaam gebruik kunnen maken van dat vervoer met onze Muni-pas – de poortjes werken daar niet. Wat blijkt, moeten we een verdieping lager zijn – daar vertrekt de metro die binnen de stad blijft. Je moet het allemaal maar weten. We stappen uit bij het punt waar we denken dat het park is – en dat klopt. We zien een Mac Donalds en besluiten om eerst toch nog even een hamburger te nemen. Aan de overkant kunnen er fietsen gehuurd worden en dat doen we ook. De route wordt ons uitgelegd – dat het zo’n 20 km fietsen is en dat ze er tot 19.00 zijn. Moet lukken allemaal. We rijden langs prachtige parken, een Japanse theetuin een mooi park met allemaal bloemen (mini keukenhofje). In het eerste park zit het weer stikvol met zwervers. Alle bezittingen zitten in koffertjes of plastic tassen. Ze liggen onder vieze dekens op de grond. Als je hier in Amerika geen werk hebt – geen geld – geen uitkering – dan beland je dus uiteindelijk op straat. Het is best wel schrijnend om te zien. En oh ja, dat hadden we ook gelezen San Francisco is gebouwd op 7 heuvels. Nou dat weten we; het is hier stijgen en dalen en af toe niet zo zuinig ook! Continue wisselen van versnellingen op de fiets.  Op een gegeven moment stopt Koen verderop bij een aantal bizons die hier staan; wat ik doe –doe ik, volgens mij rem ik heel voorzichtig (kneepje in de handrem) – mijn voorwiel blokkeert en staat stil en ik vlieg over de fiets heen en de rest van de fiets er achter aan. Ik maak een enorme klapper. Ik ben even verdoofd van de schrik en van de pijn. Gelukkig niets aan mijn hoofd – mijn bril is heel – mijn linker been is erg pijnlijk (kwam de fiets op terecht) en mijn linker elleboog en hand zijn geschaafd (had gelukkig wel een jas aan). Na overeind geholpen te zijn, merk ik dat alles het nog doet – alleen wel pijnlijk. Tja en daar staan we dan .We proberen contact op te nemen met de fietsverhuur; na wat 5-en en 6-en lukt dat gelukkig. Mijn ketting is eraf en Martijn – die achter me reed – is van de fiets gesprongen en heeft een slag in het wiel. De fietsverhuur komt uiteindelijk toch nog vrij snel langs (binnen 35 minuten) met 2 andere fietsen en neemt de kapotte fietsen mee terug. Ik zou het liefst nu stoppen maar weet ook dat ik dan de angst in de sokken krijg. Volgens de anderen moet ik nooit de voor rem gebruiken bij het dalen alleen de achterrem. We vervolgen onze route, ik kan niet echt kracht zetten links, maar volgens mij is er niets stuk; het zijn puur spieren die een opdonder gehad hebben. Het is nu net als met het skiën, ik achteraan, continue remmend als we naar beneden gaan, ik durf geen grote vaart meer te maken. Maar – ik zit toch weer op de fiets – al denkend aan vroeger toen ik op turnen zat; ik viel van een toestel, deed me best zeer – werd al huilend weer op het toestel gezet en moest de oefening nog een keer doen en daarna werd ik getroost. Het is hier een mooie groene omgeving. Hoe dichter we weer bij het water komen hoe kouder het weer wordt. En ja hoor, als we uiteindelijk bij de Golden Gate komen – dichte mist – we zien weinig of niets. Dat is toch wel erg jammer hoor! We rijden de kortste route weer terug en hebben nog een paar mooie uitzichten over de stad. We fietsen langs de karakteristieke huizen, in alle kleuren van de regenboog met hun erkers; echt bijzonder!. Terug bij de fietsverhuur houden we ons hart vast wat ons in rekening zal worden gebracht voor die fietsen; uiteindelijk hoeven we maar USD 25 extra te betalen. Dat is de verzekering die we in eerste instantie konden afsluiten maar niet hadden gedaan – denken we.  We zijn opgelucht, ze hadden ons gemakkelijk een paar honderd dollar in rekening kunnen brengen. Die helmen hier op de fiets (de meesten dragen er een) zijn ook zo gek nog niet…….. wij zijn het niet gewend als Nederlanders maar het is hier echt wel wat steiler als bij ons. We staan weer bij de MAC – zijn inmiddels een paar uur verder – en nemen weer een hamburger en een ijsje. Dan met de bus naar Alamo square. Eerst missen we de juiste halte (horen niet wat de bus chauffeur zegt) en nemen weer een bus terug. Aangekomen bij het plein – wat denk je – plein in renovatie!! Allemaal hekwerken er om heen. We zien gelukkig de huizen nog wel en die zijn echt prachtig dus toch wat plaatjes schieten en even filmen. Oh en – niet te vergeten – er lopen hier weer Pokemons rond!  Het lopen gaat niet echt gemakkelijk – dat wordt nog wat morgen – maar het lukt. We lopen langs de wijk waar allemaal musea staan – prachtige gebouwen trouwens! We kunnen nergens meer in daar is het nu te laat voor. Alcatraz hebben we ook even aan getwijfeld om naar toe te gaan maar dat lukte niet in combinatie met het fietsen (en helemaal niet na mijn val - actie) ; 1 ½ dag is dan ook weer niet echt lang hier. En ook hier in deze wijk zijn weer massa’s zwervers. We gaan terug richting centrum – waar de meeste winkels weer gesloten zijn; alles sluit om 18.00 uur (net als bij ons trouwens). Er is hier nog een centrum waar van alles te doen valt; poolen, schaatsen enz. Wel leuk om hier even door heen / langs te lopen. We belanden uiteindelijk bij een pizzeria want inmiddels is het weer tijd om wat te doen aan de innerlijke mens. Het eten is prima hier en de sfeer is ook goed. We zijn allemaal moe! Onze vakantie begint zijn einde te naderen, dus we evalueren al even kort deze weken. We vinden Bryce Canyon met stip toch wel het mooiste park wat we gezien hebben en daarna Monument Valley. Las Vegas was spectaculair. De fietstocht vandaag was erg leuk – met uitzondering uiteraard van mijn val – maar toch leuk om op die manier de stad te verkennen. Verder hebben we nog nooit zo lang zo dicht op elkaars lip gezeten. We doen alles samen en in de camper kun je je niet even terug trekken. Voor Martijn is vakantie, lekker uitslapen, beetje chillen en rustig aan en niets doen. Dat is deze weken natuurlijk niet zo. Het is een bijzondere reis daar is iedereen het over eens en ja natuurlijk willen we zo veel mogelijk in korte tijd zien; het vergt alleen af en toe wel wat aanpassen  Na het eten beredeneren we dat als we snel lopen we nog net de ferry kunnen halen. Snel lopen is voor mij niet gemakkelijk maar we redden het. Nog een keer met de ferry terug – dag San Francisco. Deze dagen zijn weer voorbij gevlogen. Vonden we het nu echt zo spectaculair als iedereen zei.. dat weten we eigenlijk niet echt. . Natuurlijk is het bijzonder; het centrum heeft wel weg van Amsterdam qua sfeer. Daarnaast de mooie hoge gebouwen, de bijzondere huizen, de prachtige parken, de Golden Gate (die we niet echt gezien hebben), de heuvels – die we met de fiets getrotseerd hebben. Toch zijn bepaalde gedeeltes wel verpauperd. Het is daarnaast ook jammer van het weer, de kou en de mist die hier met name tegen de avond op komt zetten, dat maakt de algehele indruk toch wat anders. Tegen 22.30 weer bij de camper. Nog even een biertje (en een frisje) om het af te leren en dan weer lekker slapen.