Bishop - Las Vegas

Bye bye Bishop, hello Las Vegas!

Vandaag staat de route naar Las Vegas op het programma. Een aardige rit van ongeveer 445 kilometer. Een route voornamelijk door niemandsland. Het is voor ons uit het drukbevolkte Nederland onvoorstelbaar dat je hier kilometers en kilometers, eigenlijk de hele dag, kunt rijden zonder enig teken van bewoonde wereld. We zijn op deze route 1 grotere plaats en wat kleine 'nederzettingen' zoals dat met een ouderwets woord zo mooi heet tegengekomen maar verder vooral niets. Als de routebeschrijving dan aangeeft dat je op een half uur van je eindbestemming bent en je nog steeds niets ziet....Maar uiteindelijk doemt er dan toch bewoonde wereld op, en wat voor een...Gelijk een 5-baans snelweg door de stad en drukte alom.

We vinden de camping/RV park redelijk snel. Maar wat een hitte hier, als je naar buiten stapt, uit de airco, is het net of iemand met een hete föhn in je gezicht staat te blazen en dat urenlang! De temperatuur tikt de 44 graden aan, het is 'gelukkig' bewolkt en het waait; een heerlijke hete wind....not We hebben hier eindelijk goede internet ontvangst en nadat we geïnstalleerd zijn en alles digitaal hebben bijgewerkt bestellen we een Uber om naar de Strip te gaan.

Wat een mensen massa, wat een gekte, wat een hoop licht, geluid en lawaai. Kortom totale gekkigheid. Als je daarvan houdt dan zit je hier goed. Het ene hotel is nog groter dan het andere, mega grote lichtreclames, helikopters die over de Strip af en aan vliegen. We eten uiteindelijk wat in een, hoe kan het ook anders, hamburger zaak. Eerlijk is eerlijk, hij smaakte erg goed! Daarna lopen we verder de Strip af en kijken naar de watershow bij het Bellagio hotel. Via de airco lopen we nog wat winkels af (het is nog steeds bloedheet buiten). Na verloop van tijd vinden we het voor vandaag wel genoeg en besluiten we ergens bij een hotel weer een Uber te bestellen om ons terug te brengen. Je kunt hier niet langs de weg opgehaald worden.

De wachttijd voor de Uber is aardig lang, we zijn zeker niet de enige en we besluiten nog even wat te gaan drinken. Als we daarna toch maar besluiten om de rij te trotseren wordt het ineens heel onrustig en zien we mensen heen en weer rennen. Er wordt geroepen 'shooting, shooting' en er breekt toch wel lichte paniek uit. Snel lopen wij ook maar naar buiten en proberen zo snel de andere kant op te lopen. Overal zien we mensen rennen en bellen en als we denken dat we de 'rustige' kant op gaan zien we ook daar op een gegeven moment mensen allerlei kanten op rennen. Dit is niet echt fijn, en of er nou een shooting was of niet; dit voelt niet goed. Je hebt geen idee waar je bent of waar je heen moet, geen fijn gevoel. Uiteindelijk lopen we terug naar het Mandalay Bay hotel waar we ook begonnen zijn en besluiten daar een Uber/taxi of wat dan ook te nemen om hier zo snel mogelijk weg te komen. Gelukkig is de drukte hier overzichtelijk en hoeven we niet lang op een Uber te wachten, een hele aardige dame dit keer. Weg uit deze gekkigheid! Uiteindelijk bleek dat er geen shooting was (of wel, op sociale media gingen allerlei verhalen rond) maar die paniek die je om je heen ziet daar schrik je wel van, of het nou waar is of niet.

Morgen hebben we nog een dag hier.... Eerst maar eens slapen met de airco op vol vermogen. Welterusten!