Van Yellowstone naar Big Horn Mountains

We zijn wat later wakker. Dus in de kleren. Wassen en ontbijten komt later wel. Controleren de technische dingen van de camper en gaan op weg naar Fisher Bridge en dan naar de oost-uitgang van Yellowstone. Dat gaat niet zomaar want er zijn weer de nodige stops. Allereerst doen we nog de noordkant van de canyon van de Yellowstone River. We kijken in een dal van 400 meter diep met de prachtige waterval. Op een strategisch punt zit ook  nog een (vis)arend op een nest. Bij de volgende stop zien we fraaie pelikanen die alsmaar het water induiken. Op de achtergrond een bizon die door het water sjouwt. Een stukje verderop zien we ver in het land nog 2 coyotes. Bij Fischer Bridge gaan we oostwaarts en belanden in een soort mist als we langs Yellowstonelake rijden. Waarschijnlijk stoom. We rijden langdurig door een fraaie vallei van de Shosonerivier. Heel diverse soorten bergen. Bruine kleur, bijna loodrechte wanden. Veel groen. Doodstil. Dan wer smal en dan weer iets breder.  Weinig verkeer op de weg. Uiteindelijk worden de bergen lager, de vallei breder en wordt alles vlakker. We komen in de buurt van Cody. Maar eerst maken we een lange stop voor douchen en brunchen. Weer avocado met garnalen.

We rijden Cody binnen. Een moderne stad met veel medische voorzieningen. De aangeboden activiteiten boeien ons niet zo (rodeo, muziekavond, old trail). We rijden nog ene beetje rond, doen wat boodschappen. We vinden geen bier in de Walmart. We bezoeken ene soort openluchtmuseum. Hier vinden we veel geschiedenis terug van deze regio. Allemaal oude huisjes van rond 1880 ingericht zoal het toen was. Rond 1860/1880 kwamen hier de eerste westerlingen, vooral mormonen. Zij drongen zich in het land van de indianen binnen en probeerden zich hier te settelen. Er waren geen wegen en ze kwamen met door ossen getrokken karren en huifkarren om hier een nieuw bestaan op te bouwen. Het waren de mensen die later op Ellis Island werden toegelaten. Ze kwamen als avonturier, als vluchteling uit eigen land (mormonen), economisch (Ieren) of ao criminelen. Dat hele zooitje trok hier naar toe. Cody is genoemd naar William Cody alias Buffao Bill. Hij stichtte in 1902 de naar hem genoemde plaats. Hij was een man die veel geld uitgaf/uitleende aan anderen. Voor mij de vraag hoe je in 1900 over zo veel geld kon beschikken? M.a.w. is hij daar wel eerlijk aangekomen?  Het is leuk om daar rond te lopen tussen al die originele oude huizen, schooltje, saloon ed. Alles van hout zowel de woning als de tafels ed, gietijzeren kachels, oude naaimachines en heel veel spullen van leer, oude karren ed. We zien het huis waar Bud Cassidy and Sundance Kid zich schuil hielden voor zij de beroemde bankoverval pleegden. We zien ook een oude timmermanswerkplek met veel oud gereedschap. Heel veel opgezet wild. Veel kleding van pels/ berenvellen ed.

Er is ook een klein kerkhof waar een aantal beroemdheden herbegraven zijn, Oa Joe Smit een jager die meer dan 16.000 buffels doodde. In deze tijd zouden we hem aanklagen! Het moet armoede en kommer en kwel geweest zijn in een gebied dat eigenlijk alleen zomers aantrekkelijk kan zijn. Verder valt er voor ons niet veel te beleven in Cody en besluiten om 16:00 om hier niet te overnachten en zetten dus onze weg voort naar Sheridan. De eerst twee uur was saai door een laagvlakte met agricultuur, veel paarden en af toe zwarte koeien. Hier en daar een ja-knikker. Langzamerhand gaat dit over in een wat meer heuvelachtig landschap met kale bergjes met een speciale soort erosie. Aan de andere zijde hoge bergen waarvan de toppen bedekt zijn met sneeuw., Hier ergens moeten we tussen door om de mountains van Big Horn te doorkruisen. We zien een steile berg waar onze camper zich tegen op zal moeten worstelen. We komen hoger en hoger en kijken om naar een prachtig schouwspel van het basin van Big Horn, een grote vlakte met hier en daar bergruggen.. Immens groot en geen leven te bekennen. Het is niet te beschrijven maar wel heel indrukwekkend. We klimmen door en rijden inmiddels langs met sneeuw bedekte zijkanten van de weg en komen aan op een hoog plateau waar we de komende tijd op blijven rijden. We passeren Medicne Wheel eens soort ongedefinieerd bouwwerkje waar de indianen rituelen bij uitvoerden en dat nog doen. Ik zie een soort bedevaarplaats iets als Stone Henge en Joke zei: “Onzin dus” en we rijden verder. Als die tijd rijden we alleen, af en toe zien we en hert. Tegen 19:00 vinden we een camping.Ergens op de hoogvlakte van het Big Horn Massief Zoeken een plek, gaan daar eten. We krijgen een broodje hamburger. We bestelden dit omdat het van Agnus Beef zou zijn. Ik weet het niet. Het was gewoon gehakt.

Versturen het blog van de laatste paar dagen. We kijken ook nog even op internet wat Sheridan ons te bieden heeft maar dat lijkt niet veel. En besluiten hier in de bossen te blijven en te gaan rondrijden en historisch plaatsen te gaan bezoeken.

We zijn er inmiddels ook achter dat onze problemen met de ademhaling te maken hebben met het verblijven op redelijk grote hoogte in Yellowstone (2500-3000 meter).