Rocky Mountains National Park

Beiden veel wakker geweest. Dus de een slaapt wat uit. Ik doe een rondje over het terrein en het is uitgestorven. Nog redelijk fris ,maar de zon komt op en de bewolking is weg. Het is doodstil buiten en het meer is vlak. Het enig leven komt van de twee raven die met elkaar praten op afstand. Hard knarsend geluid. Ze hebben dus de coyote overleefd. Ochtendrituelen, theedrinken en ontbijten. Camper gereed gemaakt en op weg naar Rocky Mountain National park. Laten ons uitgebreid informeren in het Visitors Centrum. Voor campings moeten we boven zijn in het Alpinecentrum. Voor elks en Moose hier beneden in het dal van de coloradorivier. Ok we rijden verder en zien al snel een veld met elks, ze worden al gewoon voor ons maar het blijft een prachtig beest om te zien. We rijden door naar Holzwart historical site. Tsja daar staat een origineel huis uit de beginjaren van de vorige eeuw. Het was van een farmer die er hier iets van wilde maken. Hij moest 5 jaar landbouw/veeteelt uitoefenen om zijn recht op land te behouden. Van hem is niets meer vernomen. Het huis staat er nog en de kachel was aan. Dergelijke huizen bestonden uit ronde houten balken die ingekeept werden op dan haaks op elkaar gelegd werden. De kieren tussen de balken werden opgevuld met een of ander goedje. Zoiets als breeuwen van een schip. De vogels vonden dat fijn spul om en nest mee te maken en pikten het er weer uit. We maken een wandeling van ½ mijl naar een oud vacantieoord gesticht door een familie Holzwart die afkomstig waren uit het Schwarzwald in Duitsland. Hij had een kroeg in Denver. Maar er kwam een eind aan door de algehele drooglegging.

Ze trokken hier naar toe om een plaats voor vissers te maken.  Zij kookte voor hen.

Illegale alcohol speelde een rol. Later vroegen ze geld aan hun gasten. Door een val breekt hij zijn heup en kan dit allemaal niet meer doen. Hij legt zich nu toe op het preparen van de koppen van de wilde beesten. Hoe dan ook, nu is het een museum met een aantal huisjes zoals het toen was. Wederom hartstikke leuk om te zien.

Oh op de weg er heen zien we eindelijk een Moose. Prachtig beest, groot gewei. Maar helaas gaat die al snel het bos in. We zijn dus nu zeer 2 uur onderweg en hebben 10 mijl afgelegd!.

We rijden verder en al snel begint de weg te stijgen en te stijgen. Het dal beneden ons wordt duidelijk zichtbaar. Maar we stijgen door en komen weer in de sneeuw. Het gaat hoger en hoger op deze Milner pas. We passeren de "continetal device" wat duidelijk zichtbaar is. Prachtig uitzicht op de ons omringende hoge en besneeuwde bergen. De loofbomen hebben allang plaatsgemaakt voor de naaldbomen en ook die verdwijnen. We rijden nu heel hoog maar de bergen zijn fraai  begroeit en ze noemen dit de toendra (Russisch voor boven de bomen).  We bereiken het Alpinecenter en visitor center. Dat ligt op 3595 meter! We bezoeken het centrum voor 2 dingen. Ten eerste voor de camping reservering zoals ze ons beneden verteld hadden. Nou mooi niet. Dat hadden ze beneden moeten doen. Dus ga maar terug. Ja dag. Ten tweede waar zitten die Big Horn Sheepes. Vaag antwoord. Ok we rijden door naar het hoogtse punt op de pas en staan op een eerbiedwaardige hoogte van 3713 meter. Op een uitkijkpunt genieten we van het fraaie uitzicht. En diep dal voor ons en de besneeuwde Rocky´s verder op. Overal elks.  We hebben niet door dat een  marmot bijna aan onze schoen opeet. Leuk beestje. Het is hier erg koud en heel veel wind. De weg op zich is goed. Maar geen vangrail aan de kant van de ravijnen. Geen prettig idee. Maar het is zo mooi en dat maakt veel goed. We passeren allerlei soorten gesteente waaronder lavarestanten die we herkennen aan de vorm. We stoppen weer eens bij een observatieplaats en het is tegen 14:00. Tijd voor de lunch die we ter plekke maken. Omelet van champignon en ham met ui en knoflook. We zakken verder naar beneden genietend van de prachtige uitzichten. Soms kijken we in 2 dalen tegelijk als we over een smalle richel rijden. We nemen een afslag naar Fall River. Steile afdaling maar die camper kan alles aan in zijn bergversnelling. Helaas zijn alle wegen daar afgesloten. Later horen we dat de boel daar overstroomd is geweest en ontoegankelijk. Bij Sheeps Lake geen Big Horn Sheeps. Ze waren er van morgen. We komen bij de oostelijke uitgang/ingang van het park en bezoeken het visitors centrum. We treffen een aardige kerel die ons verteld waar we die Big Horn Sheeps kunnen vinden. Er zijn er maar 400 in het park. Weinig kans dus. Sheeps Lake zijn we al gepasseerd. We gaan terug en nemen ergens de afslag naar Bear Lake. En maar dalen en maar rijden. Allemaal weer erg mooi. Fraaie natuur. We twijfelen aan de route, zitten we wel goed. Uiteindelijk komt er een bord dat we niet met RV verder mogen vanwege de wind? We snapper er niets van maar zijn verstandig en luisteren. Waarom wel boven op de pas waar heel veel wind was (windkracht 6 denken we) en niet hier in het bos. We laten de camper achter en stappen na een tijdje over op een shuttle bus. Die brengt ons naar Bear lake. Een prachtig door bomen ingesloten meer. Helder water en we besluiten om er omheen te lopen. Beetje spannend wel. Waar zijn die beren en waar is onze bearspray? Het doet me denken aan het meer dat Hella Haase beschrijft in Oeroeg. Teug met de bus naar de camper en het is inmiddels 17:00. We willen terug naar de valei van de coloradorivier om morgen de elks en de Moose te zien. Dus de hele weg weer terug. We hebben de zon tegen dus pittig rijden maar het blijft mooi. Passeren opnieuw de Milnerpas. En bij de afdaling zien we weer elks aan alle kanten. Soms op 5 meter afstand als ze de weg oversteken. We bereiken ons doel Timber Creek Campground. Hoezo elks ze lopen hier dwars over de camping. We vinden een plaats maar moeten voorzichtig doen. Die beesten scharrelen gewoon ronde camper. Unieke ervaring. We worden uitgenodigd voor een lezing in het Amphitheater. Een gepensioneerde hoogleraar geoloog en geograaf trakteert ons op een fantastische lezing over alle aspecten van dit park. We worden heel veel wijzer over de vorming van de Rocky Mountains, gletsjers, flora en fauna en nog veel meer. Het was koud in de open lucht, veel muggen. Maar een fantastisch verhaal.

Duidelijk is ook hoe kwetsbaar het ecosysteem hier is. Wat de rol van de temperatuur, wind en sneeuw is op de diverse hoogten. Eigenlijk is er 9 maanden een winter met sneeuw en maar drie maanden grotendeels zonder sneeuw. Mooie presentatie met over de plantengroei en hoe snel dat wisselt in die drie maanden. Hoe de beesten zich aanpassen. En nog veel meer allemaal. Na de lezing moeten we in het donker naar huis. Waar staan we eigenlijk? In het bos tegen over ons zitten 2 beren en zijn er ratelslangen. Zijn al die elks al weg? Kortom onze eerste nachtelijke wandeling in een gebied met bedreigingen. We stappen driftig door en vinden onze camper.

Stiekem gehoopt op een mooie sterrenhemel. Maar helaas de wolken nemen toe en geen zicht meer. Snel de kachel aan want het is oerkoud.

Blog schrijven en Joke doet de afwas.

Kortom een geweldige dag die we niet kunnen beschrijven maar wel een poging daartoe hebben genomen.