Van de eeuwige rust en schoonheid naar de dagelijkse schijn en herrie

Na een paar te volle dagen in Las Vegas is er eindelijk tijd om het blog weer wat bij te werken. Het feit dat er in Las Vegas geen wifi op de kamer was heeft er nauwelijks aan bijgedragen dat het werk wat achterloopt. Vanuit Zion waren we vroeg naar Valley of Fire vertrokken. Een mooi staatspark met aparte rotsformaties en veel historie. Na een veel te korte stop vervolgden we onze weg naar Las Vegas. Van de rust en stilte was al niks meer over toen we de autoweg naar Las Vegas opreden. In een keer 4 banen vol. Dankzij Tom-Tom en Truus reden we toch nog redelijk probleemloos naar het Planet Hollywood aan de Strip. Exclusief de stop in de Valley of Fire hadden we er een kleine 3 uur over gedaan. Toen begonnen de problemen pas. Vindt maar eens een parkeerplaats in een hotel met 4000 kamers en een Shoppingcenter dat groter is dan de binnenstad van Roermond en het Outlet bijelkaar. En probeer daarna maar eens de weg de weg door een complex te vinden dat bestaat uit meer vierkante meter dan dan heel Swalmen. Met een beetje geluk, goed inschatten, wat richtinggevoel en het laatste stukje mazzel kwamen we bij de receptie. Onze kamers lagen op de 14e,  de 16e en de 22e verdieping en ook nog eens verspreid van de noord- en zuidvleugel van het gebouw. Inmiddels hadden we het Casino en Shopping gedeelte al eens doorkruist. Binnen was gewoon een heel winkelcentrum nagebouwd met wolken en onweer en restaurantjes met muziek en alles erbij. Dat alles in een kakefonie van geluid die de gemiddelde kermis van Tilburg of Amsterdam volledig in het niet stelt. Om wat tot rust te komen spraken we af omna het inchecken over de Strip verder te gaan lopen en wat casino's te gaan bekijken. Eerst het Bellagio, met de Chocoladefontein. Tien keek haar ogen uit. In de speelhal zaten allerlei chique figuren te gokken en zetten iedere beurt 1000den dollars in, alsof het niets was. We liepen nog even door het shopping gedeelte, waar we rondkeken als waren het museumobjecten die waren uitgestald. We deden nog een mijltje Strip of zo en besloten toen onze aandacht en belangstelling wat te verdelen. 3 bleven in de buurt van de Strip en 3 gingen naar Fremont Street. Om 8 uur begon daar een gigantisch lichtschow met een straat spektakel en diverse bands. We keken onze ogen uit. Wat je daar zag tartte elke beschrijving. Straatartiesten probeerden op alle manieren de aandacht te trekken. Met opvallende kostuums, of net het ontbreken daarvan. Tegen elven pakt en we een taxi terug en vervolgden met de Monorail de reis terug naar het Planet Hollywood. Uiteindelijk kwamen we tegen 12 uur terug in het hotel. Overdonderd door de muziek en de lichteffecten lagen we nog na te tollen in bed.

Groetjes, Peter