Dag 3 van Washington naar New York

Vanmorgen op tijd vanaf Union Station Washington vertrokken naar New York Penn Station. We waren alweer heel vroeg wakker. Een geheel nieuwe treinervaring. Ik had hordes mensen op het perron verwacht! Niets, lege perrons (zie foto's). Men wacht in keurig nette rijen voor een gate in de stationshal. En met netjes in de rij bedoel ik netjes in de rij. Achter ons stond een pittige dame. Een meisje en haar moeder schoven zo achter ons, voor de pittige dame de rij in. Dat werd door de pittige dame niet gewaardeerd. Ma'am verzocht het duo luid en duidelijk achter aan te sluiten. Toen ze protesteerden (geen idee waarom) werd hen nogmaals duidelijk gewezen waar het eind van de rij was. En dat deed ze bij iedereen die het waagde om .... Overigens zorgde ma'am er zelf voor om ook keurig achter ons te blijven staan.

De rit zelf van zo'n 3,5 uur had niet veel aan uitzichten te bieden. Beetje zoals de Veluwe soms maar een vlak landschap. Door o.a. Baltimore, Philadelphia, maar daar zie je weinig tot niets van. Aangekomen op Penn Station maar weer gokken welke uitgang. Op zich was die goed. Beetje jammer dat we eerst een stuk de verkeerde kant op zijn gelopen op 8th Av. Stom ook. Zo heel moeilijk is het niet, 7th, 8th, enz lopen mooi naast elkaar. En dan uiteraard de nummering 42nd, 43th. Ons hotel ligt aan 45th, Time Square 42nd. Dus vlak om de hoek. Maar wie een square verwacht komt bedrogen uit. De straat splitst zich daar wel maar groter wordt ie niet. Had ik veel groter verwacht. De billboards zijn echter groot genoeg. En druk, lawaai, toeterende auto's, sirenes, pfff. Het is warm hier, klam. Beetje regen. Dus na de tippel MET koffer toe aan iets te drinken. Snel hotel in, waar een heel vriendelijke receptionist verbaasd was dat ik blond was met 'normaal' gevormde ogen. Hij had mijn naam gezien en verwacht dat ik Aziatisch zou zijn. Huh... 7e verdieping, koffer in kamer, even wat water over het gezicht en dooooorrrr.

Eerste bezienswaardigheid: de Irish pub 2 panden verder. Heerlijk. Daar in gesprek met een stel uit Nottingham (nee ze kwamen niet uit Londen) en gelukkig wisten wij dat Robin Hood uit Nottingham kwam, althans uit het forrest nearby. En ons werd gevraagd waar wij vandaan kwamen. En nee, er is meer dan Amsterdam, helaas kent niemand hier Zwolse balletjes....

Morgen maar eens goed op verkenning. De vermoeidheid is toch nog elke keer groot helaas. Ligt het aan het reizen van vandaag, het beetje sjouwen of is het jetlag? Geen idee maar hoop op een goede nacht en niet weer zo vroeg wakker.