Dag 9: Helena

Vrijdag 17 augustus

Vanmorgen hoefden we ons niet te haasten, dus na een rustig ontbijt en alle spullen rondom de camper te hebben opgeruimd en losgekoppeld, reed Sylvia rond half 11 de camping af op weg naar onze volgende bestemming: Helena.

Zoals we gisteren al merkten is Yellowstone park niet gewoon groot, maar echt GROOT. Alleen de rondweg in het park, waar we gisteren een groot deel van hadden gereden, is al 229 km lang!

Het duurde dan ook bijna een uur voor we het park uit waren over de prachtige Grand Loop Road, waar Sylvia haarspeldbochten, stijgingspercentages en afdalingen van 8% en een grindweg met kuilen zo diep als schuttersputjes trotseerde en onze “vier windjes” soepeltjes het dorpje Gardiner instuurde. 

Hier hebben Jelyna en Sylvia achter een huifkar nog twee kleine hertjes met mammahert kunnen fotograferen, waarna we verder reden en aan het eind van de middag aankwamen bij de receptie van Lincoln Road RV park in Helena. Hier werden we geholpen door een man met ondertanden die eruit zagen als een zakje Venco drop, dat zou voor Jelyna prachtig studiemateriaal zijn om te renoveren.

Na onze camperplek gevonden te hebben, besloten we om bij een steakrestaurant te gaan eten, op zo’n 10 minuten rijden van onze camping.  Ondertussen werd de lucht donkergrijs om ons heen, en we waren nog geen 5 minuten onderweg of een noodweer barstte los. Het zag werkelijk helemaal wit om ons heen van de regen, en samen met zo’n vijf andere auto’s bleven we op het parkeerterrein van het restaurant in de auto wachten op betere tijden. Na een kwartier wachten was  het noodweer overgegaan in een gewone regenbui en voor ons het sein om sprintend het steakhouse binnen te gaan. Hier hebben we heerlijk gegeten en gelukkig bleek het na het eten droog, waardoor we met onze volle buikjes niet opnieuw hoefden te rennen.

Nu alleen nog morgenochtend deze en de vorige verhalen proberen bij de receptie te versturen, want het internet is hier niet al te best.