Hyannis (2-7)

Na een laat ontbijt gaan de jongens zwemmen. Het zwembad is een van de weinige hoogtepunten van de camping. Voor de volwassenen is er zelfs nog een apart zwembad met whirlpool. Luxe, maar dat weegt niet op tegen de manco’s. De camping is gewoon te duur voor de “amenities”.

Rond 11 uur rijden we van de camping. We gaan op weg naar Hyannis, het stadje waar de Kennedy’s een zomeroptrekje hebben. Via een drukke binnenweg rijden we de stad binnen. We zien een wegwijzer naar het Kennedy monument en volgen de aanwijzingen daar naartoe. Een grote Amerikaanse vlag laat al snel zien waar we moeten zijn. We parkeren op de parkeerplaats, en lopen naar de vijver waarachter zich een muur met buste bevindt. Kennedy kijkt uit over de zee. Een mooie plek, direkt naast een monument voor een vergeten oorlog: de Korea oorlog.

Na dit korte bezoek rijden we terug naar de hoofdstraat. We vinden een parkeerplek in een zijstraat en lopen terug de hoofdstraat in. Ons doel is het Kennedy museum, maar eerst willen we wat drinken. Terwijl we wat winkels bekijken wordt alleen drinken al snel een lunch. Malte geeft voor het eerst blijk van participatie door voor te stellen een pizza te gaan eten: aan de overkant van de straat zit een op het oog aardig tentje. Binnen gekomen heeft het wat meer van een fastfood restaurant, maar de kaart ziet er goed uit, en de ovens die gebruikt worden zijn van een formaat die ik nog niet eerder gezien heb. Op de kaart staan 2 formaten pizza’s: 18” en family size 24” (61 cm), en op iedere tafel staan standaards om de pizza makkelijk te kunnen delen. Je moet je bestelling aan de balie opgeven: Malte en ik delen een zelf samengestelde pizza, terwijl Lasse en Ina een sandwich nemen. Ina is helemaal in de wolken van haar sandwich met geroosterde groenten, onze 46 cm pizza is heerlijk, en zelfs Lasse eet zonder morren zijn complete Turkey sandwich.

Na deze lunch lopen we een honderd meter verder naar het Museum. Voor de deur staat een standbeeld van Kennedy, maar (naar ik aanneem) op iets verkleinde schaal. We betalen en gaan het gedeelte van het gebouw binnen wat als museum is ingericht. De tentoonstelling bestaat voornamelijk uit foto’s die door familie en vrienden ter beschikking zijn gesteld, en een filmzaal met een korte film. Aardig om te bezoeken. Indrukwekkend vind ik vooral de stamboom van de familie, van sommige foto’s heb ik het gevoel dat deze speciaal voor de pers genomen zijn.

Na het museum gaan we terug naar de camper: we willen vanmiddag nog naar het strand. We rijden weer langs het monument en komen bij een betaalde parkeerplaats. We hebben de keuze uit 2 stranden, maar krijgen te horen dat in verband met de wind het alleen op het strand aan de baai toegestaan is te zwemmen. Het water is fris, maar als we eenmaal door zijn is het heerlijk zwemmen. We blijven lang in het water, en als we eruit gaan maken we met z’n allen een wandeling langs het strand naar de pier. Er varen continu kleine en grote boten de haven in en uit, op weg naar Martha’s Vinyard en Nantucket.We kijken verlekkerd naar de schitterende huizen langs de kust, die we bij het verlaten van de parkeerplaats nog even van dichtbij gaan bekijken. De Kennedy's Compound zien we niet, maar de andere optrekjes doen hiervoor veelal niet onder.

Op de terugweg stoppen we om boodschappen te doen bij een mooie supermarkt, en ’s avonds gaat de BBQ weer aan.