Amish (11-7)

We slapen uit, wat op dit moment betekend dat we rond 9 uur wakker zijn. Na het ontbijt maken we de hookup los en vertrekken richting het plaatsje Intercourse.

We parkeren bij iets wat op een pretpark lijkt. De Amish zijn de nummer 1 toeristische attractie in Pennsylvania, en ook veel niet-Amish willen hieraan verdienen. We lopen wat over de hoofdstraat rond en gaan het Amish Mennonite Information Center binnen. Als snel worden we door een heer met baard (maar zonder snor) aangesproken die van ons wil weten waar we vandaan komen. Als ik zeg dat Ina Duitse is wordt ze meteen in het Duits aangesproken. Een verdere conversatie in het Duits blijkt echter erg moeilijk; ofschoon de Amish nog steeds de Duitse bijbel gebruiken is de uitspraak in de loop van de eeuwen zo veranderd dat we elkaar nauwelijks verstaan. We gaan dus verder in het Engels en krijgen wat uitleg op onze vragen. Er zijn nog een behoorlijk aantal hardliners, maar een boel Amish accepteren inmiddels ook moderne zaken als auto’s en telefoon. We krijgen een tip voor een route door de velden waar nog echte Amish winkels zijn: het merendeel van de winkels in de straat heeft wel Amish in dienst, maar zijn in handen van niet-Amish.

Ina had een tip in een reisboek gelezen over een restaurant in het dorp. We moeten daarvoor wel een stuk wandelen, wat veel vriendelijke glimlachen van in rijtuigen voorbij rijdende Amish opleverd, en schrikreacties bij de overige weggebruikers. Bij Stolzfuss Farm Family Restaurant kiezen we de “all you can eat” lunch. We krijgen diverse schaaltjes geserveerd met o.a. botermaïs, noedels, sperziebonen, hamloaf, fried chicken en braadworst. Voor Ina een ritje terug in de tijd: “precies zoals mijn Oma altijd kookte”. Het smaakt dus prima, maar we maken geen gebruik van een refill van de schaaltjes. Voor ons is het meer dan voldoende, rondom ons wordt er gretig gebruik gemaakt van de nabestelling. Veel van het publiek is ook echt Amerikaans: een moeder met 2 dochters hebben een formaat “kleine SUV”. Per stuk wel te verstaan.

Na het eten lopen we weer terug naar de camper. We hadden de kids beloofd niet te laat terug te zijn op de camping zodat ze nog even kunnen zwemmen. We rijden terug via de voorgestelde toeristische route, en stoppen bij een echte Amish winkel. Een grote familie runt deze shop, maar verkoopt naast authentieke zelfgemaakte(?) artikelen ook veel chinese import. De meisjes lopen in lange jurken rond met mutsje op het hoofd, de jongens in lange, donkere broeken met bretels. En allemaal zijn ze op blote voeten. We kopen wat zelfgemaakt Rootbeer en Lemonade, en vervolgen onze weg. Na een minder indrukwekkende stop bij een “pettingzoo” (of het moet zijn dat de ongelukkige dieren in kleine kooitjes zitten) rijden we terug naar de camping.

De jongens liggen al snel in het water, terwijl Ina de was uitsorteert. We moeten nog een keer een was draaien, en hier is de laatste mogelijkheid. Ina gaat naar de jongens in het zwembad, terwijl ik aan de slag ga met het dagverslag (met name die van de dagen die ik nog niet geschreven had). Een uurtje later stap ik met de zak met wasgoed, portemonnee en een boek goedgemutst de berg op naar de wasmachine. Als ik daar buiten adem aankom blijkt dat er geen verkoopmachine is voor waspoeder. Terug dus naar de winkel. En weer de berg omhoog. Om er vervolgens achter te komen dat er ook geen wisselmachine is. Gelukkig heb ik genoeg quarters om de wasmachine aan te zetten, maar niet genoeg voor de droger. Weer terug dus.

Gelukkig heb ik even tijd om op adem te komen, en Ina biedt aan de volgende keer de berg op te gaan terwijl ik ga zwemmen.

Omdat we vanmiddag redelijk zwaar gegeten hebben eten we vanavond eigenlijk niet. We hadden nog 4 pretzels gekocht die precies genoeg zijn voor de avond. Het licht gaat vroeg uit, de wekker gaat morgenochtend om 5:30.