Dag 22 NewPort Beach
Door André en Thea Booi - 06-10-2008 06:59zondag 5 oktober
Vanmorgen hoorde André van de beheerder dat er die ochtend rond 5 uur een aardbeving in de buurt was geweest. De breuklijn ligt ongeveer 30 miles verderop. Hij had het duidelijk gevoeld, wij gelukkig niet.
Na de beheerder gedag te hebben gezegd vertrokken we naar de kust. Onderweg rijden we tientallen kilometers door de woestijn. In het ene gebied zien we veel zand en op andere stukken zien we steenachtige vlaktes waar weinig groeit. Toch is het nooit kaal, er groet altijd wel iets. De struiken die er staan kunnen wortels hebben die tot ongeveer 15 meter diepte groeien. We zien ook veel soorten cactussen die ik nog nooit eerder gezien heb.
Vanmorgen hoorde André van de beheerder dat er die ochtend rond 5 uur een aardbeving in de buurt was geweest. De breuklijn ligt ongeveer 30 miles verderop. Hij had het duidelijk gevoeld, wij gelukkig niet.
Na de beheerder gedag te hebben gezegd vertrokken we naar de kust. Onderweg rijden we tientallen kilometers door de woestijn. In het ene gebied zien we veel zand en op andere stukken zien we steenachtige vlaktes waar weinig groeit. Toch is het nooit kaal, er groet altijd wel iets. De struiken die er staan kunnen wortels hebben die tot ongeveer 15 meter diepte groeien. We zien ook veel soorten cactussen die ik nog nooit eerder gezien heb.
Onderweg doen we nog een
boodschap want op zondag zijn alle winkels gewoon open en het lijkt
wel of iedereen inkopen doet, zo druk is het.
De camping die André in
Oceanside had uitgezocht bleek aan een groot spooremplacement te
liggen dus besloten we daar niet heen te gaan en verder naar het
noorden te rijden. We hoopten aan de kust wel een camping te vinden
maar dat viel behoorlijk tegen. Geen camping!
We gaven de moed bijna op maar
gelukkig vroegen we iemand onderweg om informatie en die verwees
ons naar een camping een flink stuk verderop.
En ja hoor, gelukkig, de camping
bestond en lag aan een meer en ook nog in de buurt van het strand.
Bij het inchecken kregen we een folder van een restaurantje. We
besloten om er te gaan eten. Het restaurant bevond zich direct aan
het meer en bestond uit een bar, een grote grillplaat en een groot
aantal hoge ronde tafels met stoelen er omheen. Het was al donker
en alle lichtjes die over het water schenen gaven een mooi en een
beetje romantisch beeld. Het eten was heerlijk.
De eigenaar vroeg ons waar we
vandaan kwamen en toen hij hoorde dat we uit Nederland kwamen
vertelde hij dat hij boeken had gelezen van JanWillen van de
Wetering. Hij vroeg hoe we dit uitspraken. Hij belde direct
met zijn moeder die boven San Fancisco woont. Ik moest haar door de
telefoon vertellen hoe de uitspraak was van deze naam.
Schitterend!
We blijven hier 2 nachten.
Dinsdag leveren we de camper in en slapen dan nog een nacht in het
hotel waar we ook zijn begonnen. Woensdag vliegen we naar Amsterdam
waar we donderdag in het begin van de middag aankomen.