24 en 25-09-2009 Salt Lake City - Moab
Door André en Thea Booi - 27-09-2009 05:27De afgelopen dagen hadden we geen internet dus moesten de
verslagen blijven liggen tot vandaag.
Ondanks dat we nu wel internet hebben krijg ik het niet voor elkaar om de foto's op de site te krijgen.
Deze houden jullie nog van ons tegoed. Hier dan het verslaf van twee dagen. (inmiddels is alles bijgewerkt)
24 september 2009 - Salt Lake City
In het winkelcentrum waar we gisteren om de laarzen voor Femke vroegen kregen we een adres mee waar ze deze laarzen zeker moesten hebben. Wij vanmorgen op pad. Eerst de Hyway op, wat op zich al een kunst is om de juiste oprit en daardoor de juiste weg op te rijden, het is hier allemaal zo groot, breed en druk. Dat lukte natuurlijk allemaal zonder problemen, we zijn inmiddels volleerd in dit wegenstelsel!
Ondanks dat we nu wel internet hebben krijg ik het niet voor elkaar om de foto's op de site te krijgen.
Deze houden jullie nog van ons tegoed. Hier dan het verslaf van twee dagen. (inmiddels is alles bijgewerkt)
24 september 2009 - Salt Lake City
In het winkelcentrum waar we gisteren om de laarzen voor Femke vroegen kregen we een adres mee waar ze deze laarzen zeker moesten hebben. Wij vanmorgen op pad. Eerst de Hyway op, wat op zich al een kunst is om de juiste oprit en daardoor de juiste weg op te rijden, het is hier allemaal zo groot, breed en druk. Dat lukte natuurlijk allemaal zonder problemen, we zijn inmiddels volleerd in dit wegenstelsel!
Vanuit het centrum hebben de wegen oplopend een nummer
gekregen en wij moesten de afslag hebben met de weg nummer 10600
East. Hoe bedoel je, een grote stad! Na wat zoeken, de dames hadden
het gisteren helemaal verkeerd uitgelegd, vonden we een groot
winkelcentrum waar het leuk winkelen was. De winkel die de laarzen
zeker moest hebben, had ze niet. Maar….een andere winkel gelukkig
wel. Opgelucht reden we weer verder de Hyway op. Onderweg nog een
paar boodschappen gedaan en weer eens getankt. Achteraf hebben we
deze keer te veel betaald voor de benzine, maar wat wil je ook in
het plaatsje Price.
Het landschap was weer schitterend en veranderde steeds. Eerst
waren het bergen met mooie herfstkleurige bomen, daarna werden het
rotsen, ook met verschillende kleuren.
Eind van de middag reden
we over de Coloradorivier. Vorig jaar zijn we zelfs een paar keer
over deze rivier gereden. Direct daarna vonden we een camping
in Moab. Er is geen internet dus dit verslagje blijft nog even
liggen
25-09-2009 -
Moab
Vandaag staat het Arches
National Park op het programma. In dit park staan verschillende
rotsen die in de loop der eeuwen door de natuur dusdanig zijn
uitgesleten waardoor er bogen zijn ontstaan.
Het hele park staat vol met
prachtige rotspartijen, allemaal in de kleur terra en zeker in de
zon is dat een prachtig gezicht.
Op verschillende punten was parkeergelegenheid en meestal kon
je een stuk de natuur inlopen om foto’s te maken en altijd was het
weer prachtig om te zien.
Er staat één speciale boog die in deze staat Utah op bijna
alle nummerborden van de auto’s staat, genaamd de Delicate
Arch.
We hadden al gelezen dat je een stuk moest lopen om deze te
kunnen zien. Nadat we koffie hadden gedronken stapten we met goede
schoenen aan en met frisse moed het wandelpad op. Al snel zagen we
dat er wel wat geklommen moest worden maar niet waar het pad
naartoe zou gaan en zeker niet waar het zou eindigen. Ik zal het
maar snel zeggen, het was een verschrikkelijke klim die zeker een
uur heeft geduurd en dat alles in de bloedhete zon. We klommen 300
meter en als je het snel zegt is het niets maar ik kan je
verzekeren dat het zwaar was!! Heen en terug liepen we 5 kilometer.
Tijdens de klim kwamen er natuurlijk steeds mensen naar beneden
lopen en op het laatst zeiden ze: nog een klein stukje hoor en het
is zeker de moeite waard.
En ja hoor, ineens stonden we oog in oog met de Delicate Arch.
We hebben boven een poosje gezeten, foto’s gemaakt en met
verschillende mensen gesproken. Iedereen is hier wel in voor een
praatje!
Op dat moment stonden we op 1474 meter hoogte, was het 41
graden en was de lucht strakblauw!
De afdaling ging heel wat gemakkelijker maar eenmaal beneden
waren we behoorlijk uitgeteld. Er waren nog meer arches te zien
maar die hebben we maar gelaten voor wat ze waren want ook daar
moest geklommen worden om ze te kunnen zien.
Eenmaal terug op de camping hebben we eerst maar wat lui
gedaan om vervolgens een was te draaien en het zwembad te bezoeken.
Daar troffen we mensen die in Groningen geboren zijn en in hun
kinderjaren met het hele gezin naar Amerika geëmigreerd zijn. Ze
vonden het zo leuk om weer eens Nederlands te praten. Het werd een
gezellig gesprek en een leuke afsluiting van een prachtige
dag.