Stockbridge
Door Andre, Nicole, Berry & Danielle - 27-09-2010 18:47 Zondagmorgen werden we wakker in onze geweldige luxe kamer.. Ondanks onze lichte teleurstelling van de avond ervoor, sliep het bed goed en na de gebruikelijke ochtendrituelen gingen we richting ontbijt in de ruimte bij de receptie. Gezien onze verwachting was laag, viel het gratis ontbijt ons reuze mee en hebben we heerlijk gesmuld van de versgemaakte wafels die onze huis-bakker-Berry voor ons gemaakt heeft.Toen in de auto gesprongen richting Stockbridge met op de autoradio ons favoriete zender welke ons afgelopen 2 weken al veel meebler-momenten heeft bezorgd..hihi:
Het eerste deel van de route was iets minder mooi want we hadden juist verwacht dat Vermont ons de geweldige uitzichten met herftkleuren bracht maar toen we de grens bij Vermont over kwamen, werden onze uitzichten in eerte instantie minder.... Gelukkig bleek dit later weer terug te komen en veranderde het landschap weer in kleine schilderijen.
We hadden gelezen dat er langs onze route in het stadje Bennington meerdere covered brigdes te zien waren. Dit zijn hele oude houten bruggen met daken erop welke dienden om de brug zelf te beschermen tegen de weersinvloeden (regen en sneeuw).
Uieindelijk stuitte we op de eerste (en tevens laatste...) en dit was exact dezelfde als die wij in onz Capitool-boek hadden gezien:
Vele mooie rivierbeddingen en meren passeerden ons en in de middag MOESTEN we natuurlijk weer even onze inmiddels gebruikelijke pitstop maken.
Aan het eind van de middag kwamen we aan in Stokbridge en enigszins gespannen reden we naar ons volgende hotel: The Red Lion Inn
We reden de straat in en met het beeld van Econolodge nog vers op ons netvlies zochten onze ogen naar het hotel en ineens: YES! Whoooooaaaaaaaaaaaaa
The Red Lion bleek een geweldig mooi hotel uit 1773 te zijn, hout, wit geschilderd, houten veranda met schommelstoelen.... Kortom: een plaatje!!!
Ons geluk kon niet op en bij binnenkomst in de lounge werd dit alleen nog maar mooier. Alles was grotendeels in oude stijl gelaten, vol antieke meubels en snuisterijen. De lift bestond uit een open kooi van sierlijk smeedwerk waarin de liftbediende ons naar onze etage bracht.
Terwijl de vloer onder onze voeten kraakte liepen we naar onze kamers en bij het opendoen van de deur, vielen we in de volgende vebazing: ook de kamers waren in originele stijl alsof we zo 200 jaar terug in de tijd waren gegaan! super!! Natuurlijk waren de kamers wel voorzien van alle gemakken.
We waren het er allemaal over eens dat dit hotel een geweldig verblijf voor Katinka zou zijn want alles staat vol met een gigantisch grote collectie antieke soepterrines, koffiepotten en theepotten welke op elk kastje, schapje en tafeltje staan uitgestald.
De mannen waren het er over eens dat het allemaal "ouwe meuk" was maar Katink zou zich hier in een waar Walhalla wanen!! (we hebben er foto's van genomen hoor Katink! hihi)
Eenmaal opgefrist zijn we naar de binnenpatio gegaan en hebben we onszelf getrakteerd op een lekker glaasje Prosecco....(Italie blijft in onze gadchten...hihi)
Na een uurtje of 2 op het terras buiten, zijn we binnen in het gezellige restaurant gaan zitten en hebben we mogen genieten van een heerlijk diner. Hierna zijn we een verdieping lager gegaan genaamd The Lions Den waar een Pub was met live Jazz muziek. Deze muziek wasniet de trekker maar wel het televisiescherm waarop de Red Sox uitgezonden werd.....weeeeeer ja!!....pffff.....
De mannen hebben dus weer een wedstrijdje van 'hun jongens" gekeken terwijl Nicole en Daan wederom genoten van een lekker glaasje wijn.
Het was wederom een geslaagde dag en rond middenacht deden we onze oogjes dicht in ons sprookjesbed....