De eerste dagen in Stratford

Dinsdag de 14e. 's-morgens met Eva en julia naar hun school. Mirjam was die ochtend hulpmoeder in de klas van Julia. Wij mochten ook blijven en  konden zo een stukje meemaken hoe het hier op school toegaat. Zoals in heel Canada begint de dag met het zingen van het Canadese volkslied. Wat ons opviel dat hier al heel veel aan taalontwikkeling gedaan wordt. Ze leren in deze klas (combinatie groep 1 en 2) al woordjes schrijven en in ieder geval letters herkennen. Er was ook een moment dat ze een boekje konden gaan lezen. Het gaat op een ontspannen wijze, maar er wordt hard gewerkt.. Rond half 11 zijn wij weggegaan. Het was leuk om zo een kijkje te krijgen hoe op deze school gewerkt wordt.  Lopend naar huis, waarbij wij de weg kwijt raakten. Een aardige mevrouw, aan wie wij de weg vroegen, bracht ons vervolgens met de auto naar huis.'Toen we thuiskwamen was ook de gehuurde scootmobiel aangekomen. 's-mmiddags hebben Marina en Ed een wandeling gemaakt door het park en naar het centrum van Stratford, waar we heerlijk op een terrasje hebben gezeten. Het park van Stratford is een groot park waar je helemaal langs een vijver kan lopen, waar zich veel zwanen, eenden en ganzen bevinden. Vooral op de zwanen zijn ze in Stratford heel trots. In de winter worden de zwanen in een gebouw ondergebracht en bij het begin van het voorjaar worden de zwanen met veel feestgedruis weer naar de vijvers geleid.

's-avonds moest Eva voetballen. Het meisjesvoetbal schijnt in Canada vrij veel gedaan te worden. Op zo'n 6 velden werd er door meisjes gevoetbald. Het team van Eva won de wedstrijd met 2-1.