Zondag 14 september

De nacht was aangenaam qua temperatuur. De uit voorzorg aangetrokken dikke truien en sokken waren niet nodig geweest. Marieke heeft wel moeite gehad met inslapen, omdat er vlak voor het slapen vannacht een spin aan de zijkant van het bed zat. En dan in zo'n hoogslaper, dat is echt eng. Gelukkig was Zeth nog wakker en kon Marieke zijn hulp inschakelen om de spin naar buiten te doen. Maar zoals te verwachten was Zeth nog banger voor spinnen dan Marieke. Daar had ze dus ook niks aan. Zeth kon zich nog wel nuttig maken door de deur open te houden terwijl marieke de spin met beker en al naar buiten heeft gegooid. 
Vandaag loopt de wekker om 7 uur weer af, maar Martijn neemt het naarmate de vakantie vordert, niet zo nauw meer met de tijd. En terecht. Want het maakt niet uit hoe vroeg hij uit bed gaat, hij moet toch altijd wachten op Zeth en Marieke. Zeth is zelfs nog erger dan Marieke. Vandaag wilde hij zich, na een uur opmaken, eindelijk aankleden, maar kreeg hij zijn trui niet meer over zijn hoofd. Je moest het zien, Martijn die aan de ene kant aan het trekken was aan de trui en Zeth die uit alle macht probeerde te voorkomen dat zijn perfect gestylde makeup er af zou gaan.  Na de pancakes en tosti's gaan we om 10.30 uur met de gratis bus mee, die ons ophaalt van de camping. Natuurlijk geven we wel fooi, voor het behoud van het park. Je kan wel goed merken dat het weekend is. Op de camping zijn veel gezinnen en het is drukker dan normaal. Ook in de bus is het aardig vol, maar we kunnen nog net zitten. We gaan met de bus naar het Acadia national park. Ook hiér is het heel duidelijk dat het weekend is. Het stikt hier van de hikers, goed uitgeruste, sportieve wandelaars die lange wandelroutes gaan afleggen. Bijzonder dat mensen hier in Amerika het geen enkel probleem vinden om 3 uur te rijden voor een mooie zondagmiddag wandeling en dat een rit van (pak weg) groningen naar maastricht hier heel normaal is. We gaan met de bus naar thunder hole, waar op een bepaald tijdstip tussen eb en vloed door de waterdruk een enorme waterexplosie ontstaat, die dan als een geiser omhoog spuit. We hebben hier een tijd gelopen, rotsen beklommen en daarna op de uitkijk om de thunderhole te zien spuiten, maar het water was niet krachtig genoeg vandaag, dus we zijn verder gaan klauteren. De omgeving is hier amazing. (Jammer alleen dat 'iemand' de batterijen uit de camera heeft gehaald...en vreemd dat niemand van ons heeft het gedaan....) Marieke krijgt een deja vu (charmaine en ronald weten wat ik bedoel;-)
De zee is omgeven door grote bergwanden, met de zon in het water. Heerlijk. De lucht is vandaag strak blauw, met aan de andere kant wat stapelwolken. De weerspiegeling in de zee is dan ook heel mooi. Vooral martijn heeft de tijd van zijn leven. Hij was vergeten hoe leuk het klauteren  is en vindt het kind terug in zichzelf. Jammer alleen dat hij zich niet heeft gehouden aan de dresscode van Acadia NP want iedereen loopt hier op bergschoenen en die waren hier zeker van pas gekomen. 
We lopen (klimmen) ons een weg naar Sand Beach. Een heel mooi zandstrand tussen de bergen in. Echt mooi. Zeth maakt een filmpje waarbij hij een VoZje nadoet die op handen en voeten naar boven klautert. Moet ook gebeuren!!!! Martijn is zo in zijn element in de bergen dat hij Zeth en Marieke bijna uit het oog verliest. Gelukkig weten weten we elkaar terug te vinden door middel van onze lokroep IAAAAHHHHHH. Altijd handig!!  Ondertussen hebben we erg veel zin gekregen in koffie en we gaan met de bus naar het stadje bar harbor. In de bus zijn we wat aan het kletsen, als een vrouw voor ons zich ineens omdraait en zegt dat ze ons kan verstaan. Zij is als 8 jarig meisje naar Canada verhuist met haar gezin, maar spreekt nog steeds erg goed Nederlands. Ze vertelt dat haar dochter vanmiddag naar de camping zal komen. Zij woont hier 'dichtbij', namelijk 3 uur hier vandaan..... !! Zelf wonen ze in Niagara Falls. 
Het voelde even als een 'all you need is love scene' toen ze uitriep "kijk, daar is mijn dochter" en ze naar buiten liepen en daar hun dochter in de armen vielen. Wij waren degene die met traantjes in de ogen toekeken, terwijl wij verder reden naar 'onze' bestemming. Al was dit minder emotioneel en romantisch hahaha. We komen aan in het stadje Bar Harbor. Een havenstad welke bekend staat om de kreeftenkust. En dat zie je hier aan alles. Op elke menukaart wordt lobster geserveerd ( tot groot verdriet van Marieke.) Maar de jongens hebben beloofd geen lobster te gaan eten. In plaats daarvan gaan we koffie drinken bij de ierse pub. We krijgen 3 grote mokken met oude koffie die zo te proeven al heel lang op de stoof staat. Ach, je moet wat te klagen hebben toch? Het is een sfeervol stadje, met een boulevard die loopt naar de haven. Het stikt hier van de winkeltjes met bar harbor kleding, wandelaars uitrusting, en prullaria met lobsters erop. Ook staat op zowat ieder item een eland afgebeeld, moose island. We gaan naar het visitorscenter, waar we de elanden tour willen boeken en wat blijkt, er leven op dit eiland helemaal geen elanden. Bizar..... Wat nou Moose Island?????? Ook schijnen de puffins (een soort kleine pinguins) ook al vertrokken te zijn naar het noorden vanaf 22 augustus :-( we kunnen de puffins gelukkig nog wel zien in de souvenirwinkels (als pluchebeestjes ;-)
We gaan daarom nog maar even winkelen. Marieke haalt een paar sloffen. Wie had aan het begin van de vakantie gedacht dat we deze nog nodig zouden hebben. 
Zeth heeft een jas nodig, want die was ook iets te voorbarig door te denken dat hij deze niet nodig zou hebben. Maar wie zeth een beetje kent, weet dat hij geen genoegen neemt met de eerste de beste jas. Deze moet natuurlijk nog wel een beetje modieus zijn. Toen hij de eerste matrozenjas aanhad keek hij dan ook erg ongelukkig en besloot gewoon maar verder kou te lijden. Ondertussen probeert hij marieke wel een enorm Tokkie-vest aan te smeren en laat haar geloven dat deze echt beeldig staat. Amazing.. Gelukkig is Martijn minder tactvol en we laten het vest dus maar liggen. 
We halen nog een broodje bij de subway en struinen nog wat rond. Dan is het al half 7 en nemen we de bus terug naar de camping.
Zeth maakt vanavond nasi goreng terwijl martijn en marieke lekker buiten een wijntje nuttigen. 
De nasi smaakt amazing!!!! Well done zeth! 'S avonds neemt Zeth wat amerikaanse commercials op, om het ijs en de cupcakes aan te prijzen. (Zie commercial op facebook!)