Waanzinnig "Jeepsafari" in Canyonlands National Park

Dag 20. Canyonlands National Park (vr 9 augustus 2019)

Paul stond vandaag vol enthousiasme op, want vandaag even niet achter het stuur van de camper. Nee, voor vandaag hadden we een Jeep gehuurd om Canyonlands National Park te gaan ontdekken. Paul riep al vanaf dag één dat dit zo maar eens een van de grootste hoogtepunten van de vakantie zou kunnen gaan worden.

De verhuurder, Canyonlands Jeep Rentals, was op een paar minuutjes loopafstand gevestigd van de camping. Alvorens ons avontuur ging beginnen, deden we eerst nog even boodschappen. Er waren namelijk helemaal geen faciliteiten in het park. Daarom kochten we voldoende brood en water (je weet maar nooit). Onze Jeep was overigens uitgerust met een GPS-tracker, voor het geval we in de problemen zouden komen in dit immens grote park. Na het papierwerk te hebben doorgeworsteld gingen we met een volle tank benzine richting het park.

We begonnen met de eerste trail “Gemini Bridges”. Vanaf de Highway 191 moesten we een paar kilometer na de ingang van Arches National Park linksaf slaan. Binnen no-time wisten we wat voor dag het ging worden. De klim was meteen behoorlijk steil en weg waarover we reden was allesbehalve geasfalteerd (😊). Eenmaal boven konden we een gedeelte van Arches overzien, maar veel tijd voor de prachtige panorama’s hadden we niet. Zeker Paul niet, een klein stuurfoutje zou ons het ravijn doen instorten. Het was even wennen al dat gestuiter over de rotsachtige grond, maar Paul vond het prachtig (misschien ook wel het meest logisch aangezien hij achter het stuur zat). We passeerden de rotsformatie “Gooney Bird Rock” (en inderdaad het had veel weg van een vogel). Op een gegeven moment parkeerden we de Jeep voor een korte wandeling. Weliswaar kort, maar intensief vanwege de hitte. We kwamen aan bij 2 natuurlijke bruggen, inderdaad de Gemini Bridges. Eerst heb je niet in de gaten dat je op een brug stond. We hebben leuke foto’s gemaakt. De enorme diepte maakten het plaatje af. De totale afstand was 13,3 mijl. Dat lijkt niet veel, maar de trail kostten ons 1,5 uur. Overigens is deze trail een van de populairste routes in het park.

Voordat we doorgingen naar de volgende trail, wilden we eerst nog een kijkje nemen bij het Deadhorse Point. We reden naar de slagboom toe en daar kwamen we voor een vervelende verrassing te staan. De Nationale Parkenpas werd hier niet geaccepteerd om het Dead Horse State Park binnen te kunnen gaan. We moesten $20 betalen als entreeprijs. Uiteindelijk hebben we genoten van het uitzicht en hier onze lunch genuttigd. Waarom trouwens deze benaming? Als we de anekdote goed hebben begrepen is het verhaal dat cowboys vroeger wilde paarden naar dit punt lokten om vervolgens de beste paarden uit te kiezen en die mee te nemen. De overige paarden konden geen kant op en stierven op een hele brute wijze (uitdroging……en dat met het zicht op de rivier).

Snel weer verder, maar dan weer in Canyonlands National Park. Hier konden we gelukkig wel gewoon in met onze parkenpas. We waren het park binnen gereden bij “Island in the Sky”. Dit gedeelte is het best bereikbare en daarom populairste gebied van Canyonlands National Park. Het ‘Island’ is een 300 meter hoge mesa (tafelberg) die op steile zandstenen kliffen rust. De andere delen van Canyonlands The Needles en The Maze hebben we niet gezien.

We besloten nu om de Schafer Trail te gaan rijden. Niet de allermoeilijkste, maar wel eentje die in ons geheugen gegrift zal blijven staan. De foto’s en filmpjes zullen laten zien waarom. We activeerden de 4x4 instelling van onze Jeep (meer grip en remmend vermogen van de motor). Binnen één mijl daalden we maar liefst 1500 foot. Het uitzicht was fenomenaal! Voor deze trail, die we combineerden met de Potah trail stond ruim 3 uur. Aangezien we de Jeep weer om 18:00 uur moesten inleveren besloten we om voorafgaand de Schafer Trail niet verder Canyonlands in te rijden. Moeilijke dillema’s, want hierdoor misten we wel het mooie uitzicht vanaf Mesa Arch en ook de Green River Overlook en Grand View Point Overlook moesten we laten voor wat het was. Maar we hadden vandaag een Jeep tot onze beschikking en daarmee ga je niet alleen over geasfalteerde wegen rijden 😉

Langs de verharde weg liggen meerdere stopplaatsen. Vanaf Grand View Point Overlook kijk je bij helder weer meer dan honderd kilometer ver.

Na de Schafer/Potash Trail hadden we toch nog wat meer tijd dan we dachten. We reden nog even Arches in, maar we konden daar de trail niet vinden (best lastig zonder kaarten). Net na vijven waren we weer terug in Moab. De Jeep hebben we eerst nog even afgetankt (102 mijl gereden vandaag) en afgespoten alvorens we hem inleverden. Wat een ongelooflijk mooie belevenis!

We besloten om uiteten te gaan, bij het best aangeschreven grill-restaurant van Moab (tegenover onze camping). Achteraf konden wij ons ook prima aansluiten bij de goede recensies; het eten was verrukkelijk! Ook het “Dead Horse biertje”, afkomstig uit de Moab Brewery, smaakte prima!

Een nieuwe versie van de Lion King (eveneens Disney) draaide momenteel in de bioscoop. Op loopafstand bevond zich een bioscoop. Noah en Lynn kunnen de (teken)film inmiddels wel dromen. Dus waarom niet? Om 18:50 uur liepen we het restaurant uit en om 19:00 uur zaten we allemaal op een stoeltje in de bioscoop (Slickrock Cinema). De toegangsprijzen waren absoluut acceptabel (kids: $6 / volwassen: $8 voor een kaartje). Ondanks dat het verhaal bekend was, hebben we genoten van de film. Prachtig gemaakt, zo realistisch!

Deze dag gaat inderdaad de boeken in als een van de grootste hoogtepunten van de vakantie!