Op naar Key West !

Zondag, 14 juli 2019

Het ontbijt was weer inclusief. Joepie, dat voorspelt niet veel goeds, weten we ondertussen. Het was nog erger dan de vorige keren. Geen brood, voorverpakte, nog bevroren bagels die je gelukkig kon toasten, geen yoghurtjes, geen fruit, wel kunstmatig fruitsap, wel koffie in polystyreen bekers, alles op een mooi wegwerpbordje. Natuurlijk alle ontbijtgranen voorverpakt in 1 portie, melk in brikjes voor 1 persoon (met vanillesmaak, echt vies), je zou hier de afvalberg eens moeten zien van zo 1 ontbijtje. De bagel vulde wel :D

Vertrokken naar Key West, er stond een mooie weg op het programma vandaag. Onderweg gestopt in Crane Hammock point. Geen state park, maar een private trust. Dit wil meestal zeggen, een stel bejaarden met geld, denken we, die een stuk natuur opkopen en ‘restaureren’ en open voor publiek stellen. De liefste moemoe zetten ze achter de balie, die je heel veel info geeft als je iets vraagt. Dit is echt niet onrespectvol bedoeld, want deze bezienswaardigheden zijn meestal picobello in orde en onderhouden, alles op vrijwillige basis. Er werd ons op het hart gedrukt van de mooie introductievideo zeker helemaal uit te zien, dat werd het toch niet. Er was ook een golfkarretje dat rond reed met de bezoekers, maar juist niet op het uur waarop wij toekwamen. Geen vrijwilligers genoeg. Dan maar te voet, met flesjes water, want het blijft hier heet en heel vochtig. We zagen mangroven, allerlei typische planten en vlinders van hier, er was ook een vogelopvangcentrum. Het huisje van de 1ste bewoner van deze key (eilandje) was gerestaureerd. Veel meer dan een hutje was dit niet, en nog heter dan buiten, was het daar binnen. Op het uitzichtpunt over de Golf van Mexico was in 1954 een fifties-woning gebouwd, een buitenverblijf voor welgestelde Amerikanen, door een toen bekende architect uit Miami. Deze was nog niet gerestaureerd, er was nog geen geld voor.

Compleet bezweet, sommige onder ons met volledig rood hoofd, stapten we uitgeput in de auto, met airco, gelukkig. Eten gaan zoeken in de plaatselijke Publix ging niet door, we hadden meer nodig. Tonio’s Tiki bar en restaurant bood een welgekomen, lekkere en verse maaltijd. De grilled hogfish was zeer lekker, ook de fish ‘n’ chips smaakten.

We hadden toch even platte rust nodig toen we in het hotel arriveerden. Daarna zijn we nog, zoals de echte toeristen, en dat doen we normaal niet, de zonsondergang gaan bekijken op Mallory Pier. We sloten de avond in Key West af in een Sloppy Joe’s bar met Caraïbische muziek. Het kan slechter eindigen, die mooie dag 😉.