Zion National Park dag 12 en 13 (30 en 31 Juli)

Om eerst nog even terug te komen op onze wandeling van gisteren, 17,17 Km hebben we gisteren over de strip gelopen. Nog wel even het vermelden waard vond ik. ’s Ochtends was het al weer heerlijk warm op de “parkeerplaats”, dus binnen even snel ontbeten en de route naar Zion NP bekeken. Ook besloten om met de camper langs het bord “Welcome to Fabulous Las Vegas” te rijden zodat we hem toch nog even konden vastleggen. Wat bleek, er is een heuse parkeerplaats voor aangelegd zodat men er rustig foto’s van kan nemen! We twijfelden of onze camper wel op de parkeerplaats zou passen dus heeft Berd snel vanuit de camper een paar foto’s genomen, er stond toch een file voor de ingang van de parkeerplaats…! Check! En nog even door naar de Walmart om boodschappen te doen. Die zijn zo groot dat je snel een uur zoet bent om je dagelijkse boodschappen te halen. Met alles weer aan boord eindelijk op naar Zion. Van woestijn langzaam aan naar groener gebied. Dwars door een bergketen, indrukwekkend allemaal. Moeilijk uit te leggen, je moet het zien. Al snel reden we de staat Utah binnen en kwamen we aan bij Zion National Park. Onze camping, Watchman campground, ligt in het park, in de canyon/vallei, omgeven door de enorme (bijzonder mooi rood) gekleurde bergtoppen. Onze plek, loop B 001, was snel gevonden. Een mooie ruime plek voor onze camper met een picknicktafel en kampvuurbak+ BBQ, zonder volledige hooked-up maar wel met elektriciteit (en dus airco)! We zitten vlakbij het bezoekerscentrum dus daar zijn we nog even geweest. Deze was al gesloten maar buiten rondom stonden allerlei info borden met uitleg over de historie, ontwikkelingen en de trails die je kan lopen. De souvenirwinkel was nog wel open dus daar ook nog even rondgekeken. Het was, toen we aankwamen, al dreigend in de lucht. Toen we terugliepen naar de camper ging het ineens best hard waaien en hoorden, en zagen, we een onweersbui aankomen. Dus snel onze luifel ingeklapt en naar binnen. Toen we het park opreden werd al aangegeven dat het verboden was voor kampvuren en bbq’s. Kwam dat even goed uit! Voor het eerst in de camper pasta klaar gemaakt. Ook wel even lekker na dagen BBQ-en ;-). Ondertussen begon het behoorlijk te regen, dus helaas, buiten zitten was er niet meer bij. Dus ouderwets maar een potje Yahtzee gespeeld. Ook gezellig! (And the winner was…JS!) Al met al was het toen toch nog weer later dan gepland dat we op bed lagen.

Vanochtend, zondag 31 juli, was het gelukkig droog en opgeklaard. Het beloofd een mooie dag te worden. Op deze zondagmorgen even rustig aan gedaan. Nog even wat info doorgelezen en op naar het bezoekerscentrum. Daar zaten de rangers al klaar om alle mensen van informatie te voorzien. We hadden al wel een idee, maar toch nog even vragen. De vriendelijke (:-)) ranger gaf aan dat de Emerald Pools en de Riverside trail goed te doen zijn. Dat hadden wij ook al een beetje bedacht. Door overstromingen waren helaas sommige delen van het park afgesloten. Maar met volle moed op naar de shuttle bus. Ideaal, met eigen vervoer kom je in principe ook het park niet in, of je moet al een permit hebben. Wij moesten naar stop 5, bij Zion Lodge, waar de Emerald trial begint. Daar kon je ook nog kiezen tussen de lower, middle en upper variant. Fanatiek als we zijn gaan we voor de upper! Een prachtige tocht met uitzichten waar je U tegen zegt. Onder een kleine waterval door en verder klimmen naar boven, waar je uiteindelijk boven dezelfde waterval uitkomt. En ja toen nog verder naar boven, wat lastiger werd want dit was steiler over keien en grote trappen. Maar uiteindelijk aangekomen bij de upper Emerald pool een soort open plek met een watertje waar je lekker even in de schaduw kon uitrusten. En dat ook maar even gedaan d.m.v. een lekkere picknick. Het was een tocht van ongeveer 40 minuten, ruim 2 KM. Naar beneden, langs dezelfde route, ging uiteraard ietsjes sneller. Beneden aangekomen, bij Zion Lodge, even wat gedronken, gegeten en gerelaxed. En op naar de Riverside trail. Ik had al gelezen dat deze uitkwam bij de Narrows. Daar kun je de tocht verder vervolgen in de Virgin river, die hier door Zion NP stroomt. Juist, in de Virgin river, het “pad” die 26 km lang is tot in een sleuf canyon die 600 meter hoog en sommige plekken maar 6 meter breed is. Wij er uiteraard ook in met onze bergschoenen..Lastig hoor met al die stenen. Het water is chocolade bruin, dus je ziet niet waar je je voeten neerzet, heel frustrerend voor mij, grrr…Ik was er op een gegeven moment wel klaar mee. Dus ik ben in een inham gaan zitten, Berd en de meiden wilden nog even verderop de hoek om. Ik heb even rustig kunnen genieten van alle natuurschoon/-geweld om me heen. Ik blijf het herhalen, prachtig en indrukwekkend!! Uiteindelijk weer met z’n allen terug gewaad, en met natte schoenen de shuttlebus weer ingedoken, op naar de camper. Wat ook nog even vermeldingswaardig is dat er tijdens de Riverside trial sprake is van behoorlijk veel bedelaars in de vorm van squirrels…eekhoorns…echt super tam en brutaal. Als je je hand naar ze uitsteekt komen ze direct op je af om te kijken of je wat te eten bij je hebt. De meiden konden enkele gewoon aanraken en aaien. Voeren is echter verboden en er staat een boete op. Gedurende deze trial struikel je bijna over deze beestjes, zoveel lopen er. Bij onze camper zijn ook veel salamanders te zien, hele grote, brr…tijdens de ritten in de shuttle bus zijn we een aantal keren rustig grazende herten tegengekomen (met hele mooie geweien). Eenmaal terug bij de camper onze sokken en schoenen uitgeknepen en wat gegeten. Een kleine regenbui kwam over, maar nu zitten wij weer, in het pikkedonker, aan onze picknicktafel nog even na te genieten van al het moois wat we vandaag weer gezien hebben. Nog even gekeken op de smart-watch, we hebben vandaag ruim 12 km gewandeld! Morgen gaan we richting Bryce Canyon waar we ook twee nachten zullen verblijven.