John Fitzgerald Kennedy

Op 29 mei 1917 werd John Fitzgerald Kennedy geboren in Brookline, Massachussets, als tweede kind in een katholiek gezin met Ierse roots. Zijn ouders noemden hem naar zijn grootvader, John Francis Fitzgerald, die burgemeester was van de stad Boston. De kleine blauwogige baby kreeg ‘Jack’ als roepnaam en kwam later bekend te staan onder zijn initialen: JFK. John F Kennedy had een oudere broer (Joe jr.), vijf zussen en twee jongere broers. Hun moeder kon het huishouden niet alleen runnen en werd geholpen door kindermeisjes en huishoudsters. Toen Kennedy zestien jaar was, ging hij naar een kostschool in Connecticut. Daar beoefende hij vele sporten, waaronder tennis, football en golf. John hield van lezen en interesseerde zich voor wat er in de wereld gebeurde; op zijn zestiende had hij al een dagelijks abonnement op de New York Times. Kennedy was een slimme student en zijn favoriete vakken waren geschiedenis en Engels. In 1935 ging hij studeren aan de Universiteit van Princeton. Door ziekte en rugproblemen moest hij zijn studie al snel afbreken, maar uiteindelijk hervatte hij zijn opleiding aan de Universiteit van Harvard.

In 1937, werd Joseph Kennedy (de vader van John) benoemd tot ambassadeur van de Verenigde Staten in Groot-Brittannië en de meeste leden van de familie verhuisden naar Londen. John en zijn broer Joseph jr. bleven in de VS wonen en vervolgden hun studie op Harvard. Doordat zijn vader ambassadeur was geworden, kreeg John F Kennedy interesse in de Europese politiek en internationale zaken. Joseph hield zijn zonen door middel van brieven op de hoogte over de conflicten en spanningen in Europa en vooral John kreeg interesse in deze conflicten. Dit bleek toen hij zijn proefschrift op Harvard schreef over de reden dat Groot-Brittannië niet voorbereid was op de oorlog met Duitsland. Later werd dit proefschrift uitgebracht als boek met de titel: Why England Slept. In 1940 studeerde John af aan Harvard en ging bij de marine, net als zijn oudere broer.

In eerste instantie keurde men John af vanwege zijn slechte rug, maar door de grote invloed van zijn familie werd hij uiteindelijk goedgekeurd voor een gevechtsfunctie. Dit was niet onbelangrijk voor zijn latere overwinning bij de verkiezingen voor het presidentschap: veel mensen waardeerden het dat hij voor zijn land had gevochten. Toen Kennedy het bevel voer op een motor-torpedo die door de Japanners tot zinken werd bracht, en hij zijn leven waagde om zijn bemanning te redden, werd hij een echte oorlogsheld. Vanwege zijn leiderschap en moed ontving hij de Navy and Marine Corps Medal. Zijn oudere broer kwam minder goed uit de strijd en overleed toen zijn vliegtuig werd opgeblazen tijdens een missie in Europa in augustus 1944.

Eigenlijk had John in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog de gedachte om docent of schrijver te worden. Maar toen de oorlog ten einde kwam, volgde hij het pad dat zijn oudere broer Joe zou hebben gevold als hij de oorlog had overleefd. Hier begon Johns politieke carrière. Op negenentwintigjarige leeftijd werd hij gekozen voor het parlement. Hij diende drie termijnen in het Huis van Afgevaardigden en stelde zich in 1952 kandidaat voor de functie van senator van Massachussets. Tijdens deze verkiezing versloeg hij zijn opponent en kwam hij uiteindelijk als winnaar uit de strijd. Kort nadat hij verkozen werd tot senator, trouwde John F. Kennedy op 36-jarige leeftijd met de toen 24-jarige Jacqueline Bouvier. Jacqueline was een schrijfster voor de Washington Times-Herald. Het stel kreeg samen vier kinderen: Arabella (1956, dood geboren), Caroline (1957), John F. Jr. (1960-1999) en Patrick (1963, stierf twee dagen na zijn geboorte).

In 1956 besloot Kennedy het met de presidentsverkiezingen in het verschiet een stapje hogerop te wagen. Hij deed mee in de race om running mate (tweede man) te worden van Stevenson, de presidentskandidaat van de Democratische Partij. Hij won niet, maar de nederlaag was voor hem een goede test. De populariteit van Kennedy werd steeds groter en in januari 1960 maakte hij bekend dat hij zich verkiesbaar zou stellen voor de aankomende presidentsverkiezingen. Hij werd voorgedragen als kandidaat door de Democratische Partij en koos Lyndon B. Johnson als zijn running mate, die bij winst van de verkiezingen vicepresident zou worden. De slogan tijdens de verkiezing was: ‘Let’s get this country moving again’ (vertaald: laten we ons land weer in beweging brengen).

Door zijn goede uitstraling overtuigde John F Kennedy vele televisiekijkers en toen hij op 43-jarige leeftijd werd gekozen als 35ste president van de Verenigde Staten, was hij de jongste en tevens eerste katholieke president. In de toespraak tijdens zijn inauguratie sprak Kennedy de legendarische woorden: ‘Ask not what your country can do for you - ask what you can do for your country’. Kennedy wilde de Amerikaanse burgers aansporen zich actief in te zetten voor hun land, om zo ‘de gemeenschappelijke vijanden van de mens’, waarmee hij zaken als tirannie, armoede, ziekte en oorlog bedoelde, te bestrijden.

Al vroeg in zijn presidentschap richtte president Kennedy het Peace Corps op. In de loop van dit programma, dat nog steeds bestaat, hebben meer dan tweehonderdduizend Amerikanen zich vrijwillig aangemeld. Het korps is wereldwijd actief op gebieden als onderwijs, landbouw en gezondheidszorg. Verder zullen velen zich president Kennedy herinneren als de persoon die zich inzette voor het ontdekken van de ruimte. Hij vroeg het congres om meer dan 22 miljard dollar voor het Project Apollo, dat het doel had om de eerste Amerikaan op de maan te zetten.

De Koude Oorlog speelde een belangrijke rol in de presidentsperiode van John F. Kennedy en voerde vanaf het allereerste begin al de boventoon in het buitenlands beleid. Onder leiding van Kennedy vocht Amerika tegen de verspreiding van het communisme. Dit leidde tot confrontaties over de hele wereld. De Varkensbaai-invasie in Cuba, de Cubaanse raketcrisis, de oorlog in Vietnam en de aanhoudende spanningen over de verdeling van de stad Berlijn zijn slechts enkele voorbeelden. In de laatste maanden van het presidentschap leken de spanningen rondom de Koude Oorlog af te nemen, toen de ‘Limited Nuclear Test Ban Treaty’ (het verdrag betreffende het stoppen van kernactiviteiten) werd getekend. Andere speerpunten van Kennedy waren de discriminatie met betrekking tot werkgelegenheid en huisvesting. Om de economie te helpen en de spanning erover weg te nemen, sneed Kennedy enorm in de inkomstenbelasting.

Op 21 november 1963 vloog president Kennedy naar Texas om een nationale politieke toespraak te geven. Toen hij de volgende dag in Dallas door een haag van juichende mensen reed, klonken er schoten. De president werd getroffen door twee fatale geweerkogels; een schot door het hoofd en de ander door zijn rug. Binnen een paar uur na de moord op John F. Kennedy arresteerde de politie de 24-jarige Lee Harvey Oswald, die werd veroordeeld voor moord op de president. Volgens het onderzoek van de Commissie Warren handelde Oswald alleen, maar volgens het onderzoek van de enquêtecommissie van het Huis van Afgevaardigden was er ten minste nog één andere schutter. Het graf van John F. Kennedy bevindt zich op de begraafplaats van Arlington National Cemetery, Virginia, vlak bij Washington DC.

De dood van president Kennedy zorgde voor diepe rouw en verdriet in de Verenigde Staten en de rest van de wereld. Veel mensen herinneren zich nog precies waar ze waren en wat ze deden toen zij het onvoorstelbare nieuws hoorden. Honderdduizenden kwamen bijeen in Washington DC voor de begrafenis van de president, en miljoenen keken mee op televisie. Voor vele Amerikanen was JFK een inspirerend leider, een staatsman en een effectieve president. Zijn daden werden gerespecteerd en men bewonderde zijn toespraken. Ook wordt John F. Kennedy geroemd om zijn bereidheid te vechten voor nieuwe overheidsprogramma’s om de armen, de ouderen en de zieken te helpen.