Elephant Seals, Sea Otters, Seals and Sealions

Daar ben ik weer...

Vandaag 19 mei vervolgen we onze tocht over de Pacific Coast Highway 1 naar Los Angeles. De weg volgt de kustlijn, waarbij gezegd wordt dat  de 17-Miles Way het allermooiste stuk is. Het is een particuliere weg waarvoor entree betaald moet worden. Met inderdaad mooie uitzichtspunten maar wat mij betreft iets te gelikt allemaal.

Natuurlijk heb ik er wel de nodige foto’s gemaakt.    

 
                                          
                         overal eekhoorntjes en brutaal als de nacht
                         (een beetje zoals bij on de duiven)

Het stuk kustweg daarna naar onze San Simeon State Camping (midden in de natuur maar zonder voorzieningen) volgde  kronkelend de kustlijn. Omdat de Californische kust zich kenmerkt door hoge rotsen, draaien we de hele dag bochtjes en stijgen en dalen we en stijgen opnieuw. En dan doe je lang over 229 km met een gemiddelde snelheid van 30 km per uur. De hele dag dus.

Maar wat mooi!

We komen zeeleeuwen tegen die samen met zeehonden liggen te zonnen op rotsen

                        
                         Een beetje onduidelijke foto door de vergroting. Deze
                         lagen op een rots een eindje van de kust. Dus met blote oog
                         nog net te onderscheiden.

en een hele kolonie zee olifanten ( wat is de juiste vertaling van elephant seals?) die allemaal zij aan zij op het strand liggen.

Het schijnt vrij bijzonder te zijn dat je zo’n kolonie van zo dichtbij kan bekijken. Imposant door de grote hoeveelheid logge, lijven in het zand en interessant omdat al die dieren op zich weer ander gedrag laten zien.

Jullie ontkomen niet aan een aantal foto’s

                                
                                 Sparrende zee olifanten
                     
                                                                  Slapende zee olifanten (of is het toch een zeehond?) In ieder
                                 geval 'cute' om te zien

Verder zitten we onderweg in de zon (uit de wind, anders is het te koud), camper neerzetten, even koffie zetten of broodje maken, stoeltjes buiten en genieten.

Wat erg meevalt is dat het eigenlijk nog steeds niet erg druk is. Natuurlijk zijn er wel de nodige toeristen maar we kunnen overal onze grote camperbak kwijt zonder moeite. En dat maakt het toch wel relaxt. Overigens we hebben een camper die een meter langer is dan we eerst wilden. En daardoor is hij groot, veel groter dan nodig is. Ook al gaan we aan die ruimte wel wennen, nodig is het helemaal niet.

Nou, morgen de laatste dag. We vertrekken naar een camping bij Malibu Beach (de duurste tot nu toe). Want de hoek waar we nu zijn  is ook wel duidelijk het Californië waar het bij ons van bekend is. Veel werkelijk prachtig gelegen huizen aan de kust met riant uitzicht op de zee en verder is het hier veel duurder dan de andere plekken waar we geweest zijn.

N.B. Vanuit de Mc. een groet van ons. De koffie was lekker en we gaan weer snel op weg.
Corien en Jan