Dag 9 Virginia City - Coeur d'Alene

Dag 9 Virginia City – Coeur d’Alena

Het is Donderdag 8 September. Vannacht heeft het geregend en is de wind aangewakkerd. Hierdoor hangt er een dikke rookdeken in de lucht. Deze wordt veroorzaakt door de vele natuurbranden die heersen in de omringende staten. Na een kleine 5 km stoppen we in Nevada City, een spookstad meteen na Virginia City. Hier is her ‘s morgenvroeg echt uitgestorven. We lopen tussen verlaten huizen en langs het oude treinstation. Ook hier krijg je het gevoel door een filmdecor te lopen. We vervolgen onze weg richting de North Cascades. Maar omdat de afstand te groot is maken we een tussenstop in Coeur d’Alene. Vandaag gaat de rit voornamelijk over snelwegen. Rond 10 uur stoppen we voor lunch in Deer Lodge een oude mijnwerkerstad waar de Montana State Prison ligt. De gevangenis is tegenwoordig een museum en herbergt tevens een automuseum. Na de lunch nemen we tijd voor een bezoek aan de gevangenis. Bij binnenkomst lopen we eerst door het automuseum. Hier staan meer dan 160 auto’s van bouwjaar 1880 tot 1970. Voor de autoliefhebber is dit een waar walhalla. Daarna door naar de gevangenis. Deze is gebouwd ten tijde van de goldrush toen diefstal en moord hoogtij vierden. Hier krijg je een idee van de barre omstandigheden waaronder gevangen moesten leven toentertijd. Kleine cellen van amper 2 m2 met enkel een bed, toilet en wasbakje. Sommige cellen zijn zelfs voor 2 gevangen bedoeld. De zwaarbewaakte afdeling en afzonderingscellen zijn zelfs een nog grotere nachtmerrie. Hier is niet alleen een traliedeur maar ook nog een zware dichte deur waardoor gevangen constant in het donker zitten. Ook zijn er foto’s waarop te zien is dat mannen werden geëxecuteerd door middel van ophanging.

Onder de indruk vervolgen wij onze weg. Later in de middag trekt de rook weg en komt de zon weer volop tevoorschijn. Het is weer heerlijk warm en komen zonder problemen aan bij de Wolf Lodge Campground.

Door de aanhoudende droogte is een kampvuur bij de camper verboden maar wordt er en groot kampvuur gemaakt bij de receptie waar iedereen kan aanschuiven.

Gezellig aan het vuur zittend met enkele andere camperreizigers raken we al snel in gesprek met iedereen.

Rond 8 uur gaan we naar de Wolf Lodge Inn, een populair restaurant een kleine 400 meter verderop. Natuurlijk laat ik mij niet kennen en bestel heel stoer een Cowboy Steak. Er staat namelijk ook een Cowgirl Steak op het menu, maar alla wie zou die nou nemen. Hoewel ik mij afvraag waarom iedereen een doggybag krijgt.

Als uiteindelijk de steak komt wordt de cowboy in mij toch een beetje kleiner. Voor mij ligt een 700 grams steak drijvend in de jus. Het is de meest malse steak die ik ooit heb gegeten maar na een kleine 500 gram geef ik het toch op en laat de rest in een doggybag doen.