Dag 4

Gisteravond nog gegeten bij de Chinees aan de overkant. Was wel goed, maar het ging allemaal een beetje rommelig. De mensen hier in Amerika zijn allemaal even aardig en behulpzaam, maar dit meisje keek alsof ze oorwormen gegeten had. Alles werd bijna op tafel gegooid. Gelukkig smaakte het wel. De meiden waren moe en wilden wel slapen. Hans moest nog het een en ander doen op de computer. Uiteindelijk lukte het toch nog om, om kwart over 10 het licht uit te doen.

De wekker ging wel erg vroeg voor de meiden. 7 uur. We konden ontbijten in het motel. Goed trouwens. We konden zelf onze broodjes, dus zonder boter, roosteren en de meiden konden genieten van een overheerlijk kommetje cornflakes. Drinken was er in overvloed. Na het ontbijt zijn we eerst nog even naar de super grote supermarkt gegaan. Daar hebben we veel water gekocht,wat ander drinken en stokbrood met salami. Op de parkeerplaats hebben we alles in onze flessen overgegoten en in de drinkzakken. Zo konden we dan eindelijk rond 9 uur weg.

Natuurlijk wisten we dat ze aan de weg aan het werken waren en natuurlijk wisten we dat we een heel eind van het park zelf zaten, maar het valt dan toch erg tegen als we dan ander half uur later pas op de parkeerplaats staan. Warm inmiddels, druk inmiddels. Dus snel de gratis shuttle in en naar nr. 16, het begin van de tocht.  Volle bus en het begin van het geasfalteerd. Dus achter buggy’s aan naar boven. Gelukkig kwamen we al snel bij een brug die uitzicht bood op de Vernal fall. Eindpunt voor de buggy’s. Na een paar foto’s, een slok uit de heuse kraan weer op weg. Nu wat minder geplaveid, maar nog steeds druk. Nog steeds mensen op allerlei schoeisel. Dichter bij de waterval begon het heerlijk af te koelen. Het neerstortende water zorgde voor een verkoelende neveldouche. Naarmate we dichter bij de waterval kwamen ging het over in een douche. Gelukkig is het rond de 30 graden en met het klimmen naar boven is het een welkome verkoeling. Helaas voor de fototoestellen wat minder, maar na ze weer opgepoetst te hebben was ook dat weer verholpen. Het was achter elkaar de trap naar boven nemen, maar boven gekomen was het de moeite waard. Het eerste wat opviel waren de talloze squirrels. Overal zag je ze rennen. De waterval was mooi en boven aan had je een schitterend uitzicht over het dal. Daar hebben we vlak bij het water gegeten met een dozijn squirrels om ons heen. De een nog brutaler dan de ander, maar wel schattig. Daarna maar weer op pad gegaan naar de volgende waterval. Nu was het beduidend rustiger en kon je nog eens genieten van een paar vrije meters. Weer heel veel treden naar boven. Toen we eenmaal boven waren hebben we lekker een tijdje aan het water gezeten. Daarna doorgelopen naar de Nevada waterval en vervolgens via het Muir trail weer naar beneden gegaan. Denk je droog te lopen, ver van de watervallen vandaan, moet je toch nog een stuk onder de douche door. Het pad naar beneden duurde lang, maar kwam uiteindelijk dan ook uit bij de brug. Daarna weer snel doorgelopen, want ondertussen was het toch alweer half 4 geworden. Ook nu was het nog erg druk op het laatste stuk en moest je vaak om mensen heen. Beneden moesten we even wachten op de shuttle. Gelukkig ging het toen allemaal redelijk snel met de volle bus. Nu weer terug naar het motel. Weer langs de weg werkzaamheden. Nu moesten we zelfs nog een tijdje wachten omdat de auto’s tegen gehouden werden. Uiteindelijk waren we kwart over 6 pas in het motel. Hans, Linda en Marianne hebben nog even een duik genomen in het zwembad. Lekker hoor om na een stoffige dag even te zwemmen. De temperatuur is vandaag lekker geweest. Dat komt waarschijnlijk ook omdat we zo hoog zaten. Beneden bij het motel was het nog steeds ruim 30 graden om 18.00 uur. Na de douche, de was en wat werk op de computer snel gaan eten. Vanochtend hadden we al een Mexicaan gezien waar we wel zin in hadden.

Een restaurant natuurlijk!!! Het bleek er ook heel erg goed te zijn. In tegenstelling tot gisteren werden we nu geholpen door een vrolijk, oprecht geïnteresseerd meisje. Ze was erg attent en hielp ons bij het afrekenen met de creditcard en tip. Hoe moet dat toch? Je geeft de creditcard af, ziet hem met de bonnetje weer terug, waarop je dan nog je tip op kan geven.

Wij meiden waren na deze dag erg moe en wilden slapen. Hans wilde nog het een en ander doen op de pc, maar gaf het uiteindelijk ook maar op.

Vandaag hebben we 126 mijl gereden.