Dag 10

Zondag, 18 juli 2010   Van Zion naar Bryce Canyon

Weer vroeg op want we wilden de Hidden Canyon gaan wandelen en in de ochtend is het beter te doen dan later op de dag. Bij Comfort Inn is het ontbijt inbegrepen, dus ontbeten. Daarna weer op pad. Bij Lin’s(supermarkt) nog even wat middag eten gehaald en toen weer op weg naar Zion. De bus gepakt bij het Visitor center naar de halte Weeping. Daar zijn we omhoog gegaan naar de verborgen kloof. We moesten langs steile afgronden en over steile paden tot de kloof. Die was inderdaad heel smal. Natuurlijk zijn we tot het eind gelopen en daar hebben we nog een praatje gemaakt met een Amerikaan die alleen aan het lopen was. Daarna weer naar beneden. Gelukkig hebben we wat sneller gelopen dan de tijd die ervoor stond, zodat we nog even tijd hadden om lekker te poedelen in het riviertje van het dal. Het was niet eens zo koud, maar die stenen hè, ik snap niet waarom die er nou in moeten liggen. L Na lekker te zijn afgekoeld de bus weer gepakt en bij het Visitor center nog even water getapt. Toen op weg naar Bryce. Ze waren helaas weer bezig aan de weg en zo kwam het dus dat we weer moesten wachten voordat we door mochten op bepaalde plaatsen. Het was hier trouwens wel nodig. Na een lange tunnel en net voordat we Zion uitreden hebben we nog even gegeten onder een boom, want ook nu weer wat het heel erg warm. Alleen al het zand, waar we overheen moesten om bij de boom te komen, was bijna niet te doen. Toen een korte rit naar Bryce. Onderweg nog een paar druppels regen gehad en wat onweer gezien. Net voor het motel nog even ijs gegeten bij een Subway, Ook daar begon het weer wat te regenen. Toen snel naar het motel. Helaas weer de tweede verdieping, dus slepen met alle spullen. We hebben ondertussen een hele lading losse tasjes, met voornamelijk flessen. Na een wasje gedaan te hebben zijn we nog het park ingereden. Onderweg naar boven zijn we nog even gestopt bij een uitzichtpunt en daar vandaan nog even gelopen naar een verder op gelegen uitzichtpunt. Helaas begon het toen te regenen, gelukkig zijn we niet erg nat geworden maar de meiden hadden het in hun hemdjes wel wat koud. Helemaal op het uiterste puntje zijn we gestopt om te genieten van het mooie, verre uitzicht. Bryce ligt op 2500 meter en steekt ver boven de omgeving uit. Gelukkig was het daar weer droog. Daar was ook een gezin waarvan de moeder tegen de kinderen zei dat God gezorgd had dat het gebied onder water had gestaan en er zo uit kwam te zien. Het is opvallend hoeveel je hier uitingen of borden ziet met dingen over God. Na ook nog gelachen te hebben over twee stelletjes Japanners die op een plaats van ieder apart een foto maakten en daarbij ook nog stonden te springen en lachen zijn we weer ingestapt in de auto. Op naar de volgende uitzichtpunten. Allemaal even mooi en de moeite van het uitstappen zeker waard. Je merkt overal dat de Amerikanen toch het liefst tot aan de bezienswaardigheid rijden, uitstappen, foto’s maken en weer instappen. Toch zie je ook veel Amerikanen wandelen in de parken, ook hele dikke mensen. Daar hebben we dan toch respect voor, zeker als het toch steil omhoog gaat. Onder tussen liep het al tegen half negen en hadden we toch wel honger. Nog snel wat foto’s gemaakt bij Sunset point en toen naar een van de twee restaurants die in de wijde omgeving zijn. Via de Grocery waar we melk en een waslijntje gekocht hebben. Uiteindelijk hebben we twee regular pizza’s besteld, die we op een kwart na opgegeten hebben. Ze waren natuurlijk groter dan onze pizza’s in een restaurant en we waren blij dat we er maar 2 besteld hadden. Op onze kamer terug nog even gewassen en wat gerommeld.