Van Blanding naar Moab

Vrijdag 22 juli

De hele nacht heb ik een warmtekacheltje bij mijn nek en bovenrug gehad. Blijkbaar lagen we op een stuk grond met aardwarmte of zo. Het was op mijn plekje zo sterk, dat zelfs mijn slaapmatje er helemaal warm van werd. Heel bijzonder. Na het ontbijt en het afbreken van de tent gaan we op weg naar Canyonlands National Park. We zwaaien nog even wat chipmunkjes gedag en gaan!
We bezoeken eerst Canyonlands, district The Needles. De weg hier naartoe is 55 km, doodlopend, dus je moet dit later ook weer terug. Ook hier kijken we onze ogen weer uit onderweg. Regelmatig stoppen we voor een foto van een bijzonder vergezicht of een prachtige rotsformatie. Omdat ik vooraf thuis mijn huiswerk al heb gedaan, heb ik van elk nationaal park informatie bij me over alle wandelmogelijkheden. We kiezen 2 korte wandelingen uit, beide van 1 km. Op die manier kan Mika het ook zelf lopen/klimmen (ik ga even weer gymen hoor!), vinden Kai en Vico het ook leuk en is het uit te houden qua hitte (het is zo'n 35 graden). 
De eerste wandeling is de cave spring trail. Een super gave wandeling, echt een aanrader. Je wandelt in grotten waar vroeger cowboys geslapen hebben, ziet wat muurschilderingen uit oude tijden, klimt via houten ladders bovenop de rotsen, bewandeld een heel gaaf rotsplateau met geweldige uitzichten en dan weer omlaag door rotsspelonken terug. Spannend voor kids om te doen, gaaf qua historisch besef (ze zagen de paarden met cowboys al galopperen) en geweldig qua natuurschoon. 
De tweede wandeling is de pothole point trail. Ook een leuke wandeling over rotsplateau's, met onderweg mooie rotsen om op te klimmen voor gave foto's van de jongens. De potholes zijn, als het geregend heeft en er water in ligt, kraamkamers voor insecten, het krioelt hier dan van de insecten. Ze zijn nu droog, dat vinden we geloof ik niet zo heel erg jammer...
De terugweg stoppen we nog even bij de newspaper rock. Gave naam voor een cool historisch plekje: deze rots werd zo'n 2000 jaar geleden gebruikt als krant, gewoon om elkaar informatie door te geven. We zien tekeningen van herten, bizons en nog veel meer. Leuk!

We rijden door naar Arches National park. Als we door Moab rijden zien we allemaal campings met een zwembad. Zo niet onze campings (langs de weg, duur, hutjemutje) maar ja, het is hier 40 graden, zeg dan maar eens nee tegen de kids... We gaan eerst het Nationaal Park in. Naast prachtig gevormde rotsen heb je hier ook natuurlijke steenbogen. Wonderlijk. Omdat het zo warm is kiezen we een tochtje uit van maar een 0,5 km naar een dubbele boog: double arch (geniale naam...). Kai heeft geen zin, hij zit midden in een spannend boek... Maar eenmaal onderweg is hij weer eens de grootste klimgeit. Ongelooflijk waar hij met het gebruik van slechts 1 arm allemaal kan komen... Vergeleken met hem zijn wij amateurtjes... Ook Vico heeft zijn opleiding tot bergmarmot al jaren geleden afgerond en klimt de rotsen omhoog met het grootste gemak. En zelfs Mika is helemaal in zijn sas. Na dit wandelingetje hebben de jongens het wel gehad. Erwin en ik stappen hier en daar nog uit voor een foto of film, maar de kids vinden het wel welletjes zo...

Ondertussen is de blauwe hemel veranderd in een donkere grijze massa met hier en daar bliksem, een zogenaamde thunderstorm. We besluiten toch maar naar Moab te rijden en daar een camping te zoeken. Ze hebben hier plekjes met overkapping, grappig. Het zwembad is eerst nog even dicht, totdat de onweersbui echt weg is en niet meer terug komt. Ondertussen zetten we gauw de tent op, maken we gauw wat avondeten, en als we dat op hebben is het zwembad ook al open. Het is heerlijk warm. Er wordt leuk gespeeld met de bal. Vlak voor het slapen gaan badderen we nog wat in de heerlijk warme whirlpool. Welterusten!