Gran Fiesta el Goof

Zoals beloofd , nu wat meer info.

Al een paar dagen vertoeven we op het route 66 traject of in ieder geval vlak erbij. Flagstaff zit natuurlijk op de route en terwijl we onderweg naar flagstaff reden, hebben we gegeten bij een restaurant ( Mr D ) en geheel in de jaren 50 stijl ook de achtergrond muziek en de gehele inrichting met foto"s etc. Terwijl je naar buiten kijkt komt er zo'n typische schoolbus voorbij gereden ,je ziet ze hier overal en opeens een toeter en dit tot een paar keer achter elkaar, het is de amtrac een goederen trein die van Santa fe naar los Angeles rijdt, geweldig mooi om te zien 3 loks aan de voorkant en achter 2 die duwen, maar dan heb je ook wat, een trein van misschien 1 mile lang, je staat dan ook wel ff te wachten voor de spoorweg overgang, en dan die clacson die hoor je al in de verte.

Terwijl we zitten te eten, stopen er wat bikers (hoofdzakelijk Harley rijders) die de zaak een beetje op stelten komen zetten, maar goed ik heb vakantie dus geen zin om in te grijpen.

Gisteren zijn we dus naar de Grand canyon gereden, en eigelijk zouden we Page nog bezoeken, maar er een wegomleiding dus zijn we terug gereden. Een omleiding kost hier al snel een paar uur. Aangekomen bij de Grand canyon staan de indianen al weer klaar met allerlei house made producten en we hebben interesse in wat souvenirs, ik wil graag 2 pijlen en een tomahawk, en als tegenruil heb ik wat spiegeltjes en kralen meegenomen. Na wat over en weer bakelijen komen we er niet uit uiteindelijk zet ik mijn laatste wapen in Henny die zich ook bemoeid met het ruilen, nou dat gaat al gelijk mis zeg, ze vliegen elkaar in de haren en beginnen me daar een partij te vechten, ik heb in de tussentijd de auto gewassen en toen die klaar was heb ik toch maar ingegrepen. Gelukkig zijn we er uit gekomen, de dame in kwestie stelde voor de vredespijp te roken maar achteraf bedoelde ze daar iets anders mee.

De Grand canyon is een van de 7 wereld wonderen, een paar jaar geleden zouden we er eerst voorbij rijden maar een stel uit Phenix, vertelde ons dat we echt moesten gaan kijken, gelukkig hebben we dat toen gedaan en dat is ook de reden dat we nog een keer gaan kijken. Overal heb je langst de route (hoe Amerikaans kan het zijn) uitkijk punten waar je met de auto kan stoppen. Ja en dan dat uitzicht dat is met geen pen te beschrijven, de diepte de lucht en vogels die in de ravijn cirkelen, er zaten vogels op een paar rotsen beneden ons en eentje had ik bijna geraakt met een flinke kei, de slimmerik vloog net op tijd weg. We bezoeken wat uitzicht punten en besluiten de zonsondergang af te wachten, dat is hier zo mooi en dat wisten we nog van de vorige keer, maar nu gaan we op een ander punt staan. Het wordt al wat drukker want iedereen wil graag een mooi plekje bemachtigen, nou dat hoeft hier niet want er is ruimte genoeg

Zelf ga ik wat verderop de canyon in, ik heb altijd wat touwen en haken bij. We maken de sunset mee, en hoe druk het ook is het wordt stil en iedereen die staat te kijken wordt behoorlijk geraakt door het schouwspel en het is ook mooi , ik maak een time laps met mijn camera en langzaam verdwijnt de zon achter de bergen. het begint heel langzaam te schemeren en dan ineens lijkt het wel of de dierenwereld tot leven komt, de krekels gaan herrie maken, grond eekhoorns zie je voorbij schieten en in de verte hoor je het geluid van allerlei dieren die ik niet kan thuis brengen. We lopen naar de auto en het begint behoorlijk af te koelen en ineens aan de andere zijde komt de maan op, het is hier op dit moment volle maan , dus de zon is net onder en de maan komt hier weer te voorschijn, ik maak nog wat foto,s voordat we naar de auto gaan. Dit is het moment waarop dat ik mijn 2 meiden mis Nicole en Margo , ze hadden hier ook bij moeten zijn, toch ik voel me bevoorrecht om dit wederom mee te mogen maken, als je ooit de kans hebt kom dit een keer aanschouwen doe het zou ik zeggen. We reden trouwens het park uit en wat vorige keer ook al bijna gebeurde er kwam een bus aan en die claconeerde heel hard en in het licht van de bus zag ik elanden oversteken, vol op de rem en kon ze net ontwijken, ik reed eigelijk iets te hard, das schrikken maar gelukig goed afgelopen die beesten wil je niet op de auto hebben, Henny is tot buiten het park met de misthoorn voorop gelopen om de dieren weg te jagen.

Er zijn hier zo veel mooie plaatsten in de States en elke 1o mile veranderd het landschap zoals vandaag ook weer, we hebben een meteor crater bezocht en eerst denk je we rijden door, maar achteraf toch weer blij dat je bent gaan kijken, zoals een bos wat gekristaliseerd is, bomen die miljoen jaren oud zijn en versteend op de grond liggen prachtig.

Nu zijn we in Galop, ook weer een onderdeel van de oude route 66 dit gebied wordt gedomineerd door de Navajo indianen die overal zijn, ik denk wel 90 % van iederen die je hier tegenkomt is Navajo, de mensen hebben voor het grootste deel inkomsten door het maken van traditionele gebruiksvoorwerpen. De rest werkt in winkels, benzine stations fast food restaurants enz .

Morgen gaan we naar Albequerqy en Santa Fe, maar we zien wel waar we uitkomen het plan veranderd met de dag tenminste als het feest morgen niet uit de hand loopt want ik zal zag net al dat ze de stad al aan het versieren zijn.

Groeten van de Goof en Henny