11 - 12 - 13 juli Mono Lake - Bodie - Mammoth Lakes -Las Vegas - Zion

Het is nu zondag 13 juli en plaatselijke tijd 18.15 uur. We zijn net aangekomen  in Zion, op Zion Canyon campground. We zijn een uur in tijd vooruit gegaan en schelen nu dus nog 'maar' 8 uur met NL. Inmiddels lopen we al wat achter met ons verslag, hoog tijd dus om dat even bij te werken. Vanmorgen heb ik in Las Vegas bij en Mc Donald het vorige bericht geüpload en nu tijd voor de nog ontbrekende dagen;

Vrijdag 11 juli

(Linda)Vandaag zijn we naar Bodie geweest, een spookstadje op zo'n 45 minuten rijden vanaf Lee Vining. De laatste 3 miles was op een zgn dirt road: oftewel grond en heeeeel langzaam rijden om niet het volledige interieur door de camper te laten gaan..

Bodie is een oud mijnstadje wat sinds de 40-er jaren verlaten is. Het is zo gebleven zoals het toen is achtergelaten, mooi kijkje terug in de tijd dus. Vooral het kerkhof heeft een indruk bij zowel mij als de meiden achtergelaten. Door de grafstenen (voor zover die er waren, merendeel is begraven zonder markering..) te lezen werd het veel meer in werkelijkheid gebracht.

Daarna weer terug richting Lee Vining, even voor de camping de mails gecheckt via de wifi, om te kijken of we op de camping in Mammoth lakes terecht konden. Helaas geen mail, dan maar straks op de bonnefooi die kant op. Maar eerst nog via Mono Lake. Het heel groot zoutmeer, wat 2,5 keer zo zout is dan de zee. In het meer zijn zout en kalk pilaren in de loop der jaren ontstaan zgn. Tufa's. Mooi om te zien, maar inmiddels bloedheet!

Daarna doorgereden richting Mammoth Lakes. We wilden alvast wat richting Las Vegas gaan rijden, om zo de rit van zaterdag iets korter te maken. Is toch een behoorlijk eind naar Las Vegas.

Bleek dat onze mail niet was aangekomen bij de camping, maar konden daar wel terecht, Temperatuur was daar zeker 15 graden kouder vanwege de hoogte en koude wind en hebben 's avonds dan ook voor het eerste onze jas aangehad bij het kampvuur (en 's nacht een joggingbroek in bed!).

Ook nogmaals gebeld met Ford ivm de spiegel. In Vegas zit geen Ford dealer (??) maar krijgen het telnr van een garagebedrijf in Bishop, wat op de route ligt.Het bedrijf is echter al gesloten en zullen morgenochtend dus even moeten bellen. Zaterdag 12 juli Vandaag vroeg uit bed (07.30 uur) ivm de lange rit naar Las Vegas en het bezoek aan de garage. Het garagebedrijf neemt niet op, dus wordt het een gok, maar het ligt toch op de route. Het is maar goed dat de tanks gisteravond allemaal al zijn geleegd en bijgevuld, want er staat nu een heuse file voor het dumpstation! Om 09.30 uur waren we op weg. Blijkt dat het garagebedrijf gesloten is, maar gelukkig vonden we wel een winkel met allerlei auto-onderdelen. Daar een nood spiegel gekocht, die door onszelf op maat gemaakt kan worden en geplakt. Hebben nu in ieder geval iets constructievers ipv de camping spiegel!

En dan nu echt richting Vegas! Aangezien we met de camper niet door Death Valley heen mogen, moeten we bij Bigpine de weg oostelijk nemen richting de Highway 95. Dat blijkt een weg dwars door een gebergte heen te zijn, met de nodige klimmetjes en bochten..Gevolg: een spugende Elise….Haar maar voorin gezet en ik en achterin gaan zitten..Moet zeggen, echt comfortabel zit dat niet voor een volwassen lijf..(kussens tot halverwege je rug en na een uurtje of 1,5 begin ik ook langzamerhand doorlig plekken op mijn kont te krijgen..) Maar goed, het was voor een goed doel!

Al snel werd het warmer en warmer en de airco in de auto kon het amper bijbenen..Bij Beatty zijn we nog even gestopt voor de lunch en een tankbeurt, waardoor we even de auto uit moesten: alsof je onder een warme föhn stond!

Om 17.00 uur doemde dan eindelijk Las Vegas voor ons op in de woestijn en omstreeks 17.30 uur waren we bij het hotel. Zo blij dat we in een hotel slapen! Moet er niet aan denken om in deze hitte in een camper te slapen..We weten niet met zekerheid hoe warm het was, maar gevoelstemperatuur was zeker 40 graden… Als eerste de meiden dus maar naar het zwembad laten gaan en ik heb maar even gebruik gemaakt van de aanwezige wasmachine. Veel spullen konden na Yosemite wel een wasbeurtje gebruiken…En ik ook, dus daarna lekker het lauwe water in geplonst!

Daarna dan eindelijk de Strip op voor een hapje eten. Het hotel (Royal Resort) lag op loopafstand, dus dat was ideaal. Sjon was al eens in Vegas geweest, maar voor de meiden en mij was dit dus de eerste ervaring..En een ervaring was het: wat een wereld daar! Je komt ogen te kort en ook de meiden waren erg onder de indruk van al die mensen, geluiden, lichtjes en natuurlijk de warmte. Die warmte bleef als een warme föhn hangen tot zeker 23.30 uur. Daarna weten we niet, want toen genoten we van de door de airco gekoelde hotelkamer…doodmoe van de reisdag en alle indrukken…

Zondag 13 juli

Vanmorgen uitgeslapen tot 09.15 uur. Aangezien het hotel geen ontbijt serveerde zijn we gaan ontbijten bij de Mc Donalds, naast Circus Circus. We zagen zo gauw geen andere ontbijt gelegenheid en Sjon wilde wel eens een Mac ontbijt proberen. Mooie bijkomstigheid was dat daar gratis WiFi is en we dus het reisverslag konden uploaden. Nou, ik kan je melden dat die Amerikaanse Mac ontbijtjes niet aan mij besteed zijn: Soort van geroerd ei, pancakes met boter in siroop, een of ander droog broodje danwel cakeje en een zeer sterk gekruid burgertje, wat volgens mij de smaak van en gekruid worstje moest benaderen..Maar goed, er lag een bodem en de koffie is daar erg goed! Daarna langzaam aan richting Zion, maar pas nadat we volop hebben ingeslagen bij de Wallmart. We hebben nu een iets efficiëntere manier van boodschappen doen: Sjon gaat met Elise de helft van de boodschappen doen (lijstje!) en Linda met Marit de andere helft. Op deze manier hebben we de tijd van boodschappen doen weten in te korten naar iets meer dan een uur…Het blijft zoeken in zo’n grote onbekende winkel. Onderweg naar Zion zijn we ook door de Valley of Fire gereden, met mooie roodkleurige rots formaties. We zijn vandaag in drie staten geweest: Nevada (Vegas), Arizona onderweg gepasseerd en nu in Utah. Hier is het een uur later, moeten dus even alle klokken weer aanpassen. Wat een fantastische stek hebben we hier! De omgeving is werkelijk adembenemend mooi en we hebben een plekje aan de Virgin rivier. De kunt hier aan de ene kant van de camping met je band het water ingaan en je door de stroomversnelling mee laten voeren naar de andere kant. De kids vinden het fantastisch, om met de woorden van Elise te spreken: “niet normaal meer, zo leuk! “ Het is jammer dat het uploaden van de foto’s niet helemaal lekker gaat, ik had jullie dit graag laten zien! Maar misschien later. We hebben besloten om hier een extra nacht te blijven, drie nachten dus. We hebben allemaal behoefte aan even een rustdag..Morgen dus even lekker rustig aan!