27 juli - Ricon Beach - Pismo beach - Nieuwe buren..

Zondag 27 juli

Linda

“Hi, how are you?” “Fine, thanks, how are you..?” Great, my name is Dan” “Hi Dan, I’m Linda” “And my wifes name is Donna..We have been married for 38 year, 39 next month..”…Nou, en zo vertelde Dan in zo’n 3 minuten zijn hele levensverhaal, terwijl de camper nog goed op zijn plek gezet moest worden..Dan en Donna staan recht tegenover ons op de ‘camping ‘ in Pismo Beach, met de stoeltjes recht voor hun caravan, zo onze camper inkijkend.. Met een bij hunzelf  inglurend poppenkind (incl baseballpet!)  op hun disselbak..

Een camping kun je het eigenlijk niet noemen, meer een grote asfaltplek, volgestampt met campers en trucks (soort grote caravan, die op de auto’s met open laadbak meegezeuld worden).  Het is dat ze hier een plekje hadden en een zwembad, maar anders had ik hier liever niet gestaan, maar goed, ’t is maar voor een nachtje..Snel maar de picknicktafel strategisch zo geplaatst, dat Sjon en ik met onze rug naar Dan en Donna kunnen zitten…

Vanmiddag zijn wij omstreeks 12.0 uur weggegaan vanaf Ricon Beach. Helaas bleef het tot die tijd nevelig en fris, waardoor de meiden niet meet in zee hebben gezwommen. Wel gelukkig daardoor goed geslapen, slechts onderbroken door een ongelofelijke K….herrie, veroorzaakt door de langs stormende Amtrak trein..We schrokken ons wezenloos middenin de nacht en ik dacht even dat er een vliegtuig in zee neerstortte…

Via Santa Barbara zijn wij noordelijker gegaan richting Pismo Beach. Onderweg nog door het plaatsje Solvang gereden. Dat is een door deense immigranten gesticht stadje, wat heel europees (beetje duits/deens) aandoet met al zijn vakwerkhuisjes. Het was net het Deense Volendam in de USA.

’S Avonds nog even naar de pier gegaan in de hoop wat walvissen of dolfijnen te spotten. Die hebben we niet gezien, maar wel een zeehond en een net gevangen haaitje! (De meiden hebben spontaan geen zin meer om in zee te zwemmen..)