Dag 26-18 sept. Terug naar huis

om half 5 opgestaan in Long Beach -Californië. Huurauto, de KIA Optima wegbrengen in Los Angeles Intl AirPort, ondanks het vroege uur toch al weer behoorlijk druk in LA, in de donker met behulp van TomTom hadden we het verhuurbedrijf "NationalCar Rental" snel gevonden, we waren daar km 5.30. We waren niet de enige de een huurauto kwamen terugbrengen, in een lange rij kwamen we er binnen rijden. Voldoende personeel rond de auto om te checken of er geen deuken inzitten, de benzinetank vol is, en met een minicomputer alle gegevens genoteerd en thuis zien we de rekening van de drop-of kosten en de extra No-Risk verzekering wel verschijnen. Alles gaat daar met de creditcard, hup langs een apparaat en klaar.

Met een shuttlebus, die al klaar stond, werden we naar de vertrekhal van United Airlines gebracht, 6 uur inmiddels. Het zelf inchecken verliep niet helemaal vlekkeloos, veel mensen (wij niet hoor) raakten  in paniek omdat ze het systeem niet snappen. Er kwam een dame helpen om op de knopjes te drukken, en dan rollen de instapkaarten met je stoelnummer uit de machine. Dan langs  de douane, ik moest meteen mijn flesjes ijsthee in een bak gooien, en ik had er zoveel trek in grrrrr.... Dan door de poort en die gaat bij mij (uw reporter) altijd piepen, vanwege de schroeven in mijn voet en de stalen heupprothese. Dan moet ik weer door een andere scan, met de voeten op de gele steps en handen omhoog (of ik schiet🔫) Waarschijnlijk was dat nog niet voldoende, er werd een dame geroepen die me begin te betasten, benen wijd, en op kruishoogte weer piep, piep, piep. Tja, daar zit die stalen heuppen. Inmiddels lag mijn donkeybag en mijn iPad op de lopende band te wachten op de allerliefste eigenaresse😘. Ze vroeg waar mijn handbagage was en die werd ook doorzocht. Toen kwam ze met een klein papieren stripje en daarmee ging ze over de binnenkant van mijn handen, stopte het stripje in een machine en die gaf de melding "not clear" (niet schoon) nou eggg wel, ik had ze gewassen hoor. Met weer een ander stripje ging ze door mijn handtas en vroeg ze of ik medicijnen bij me had, inmiddels was ik wel aan een "zenuwtablet" toe. Ik vertelde haar dat ook, op mijn slechtste Engels "mem, you make me nervous" ik toonde haar mijn doosje medicijnen voor die dag, en ik kon gaan. Pfffffffffff.....😫

De paar uurtjes wachten vielen mee, om 10.00 stegen we op naar Houston-Texas. De klok weer 2 uur voor uit. Na drie uur vliegen (local time 15.00 uur) landen we in Houston. In de ruime overstaptijd van 1 uur en 45 min. hebben we op de luchthaven, lekker een wrap gegeten, de koffers hoefden we zelf niet op te halen, die werden in het vliegtuig van Houston naar Amsterdam overgepakt. Om 4.45, local time, vlogen  we met een Boeing 777 naar Amsterdam in 9 uur, aankomst tijd is dan 9 uur-zaterdagochtend 19 sept. Ohhhhh, ik word gek van dat gereken met die tijdsverschillen, maar het kwam hier op neer, toen we in Wemeldinge binnen stapten, dat we 24 uur onderweg waren en niet hadden geslapen, ja af en toe zo'n knikkebolletje, dat je kin op je borst valt 😴😴😴. Inmiddels, tijdens het schrijven van dit artikel, is het zondag 18.15 en heb ik al 3 wassen gedraaid, hebben we alle souvenirs een plekje gegeven. Het thema in onze binnentuin is "Amerika". Nu ben ik doodmoe, maar we houden vol en gaan pas, net als gisteravond, op normale Nederlandse tijd naar bed. Dan ben je het snels door de jetlag heen.

Lieve mensen, bedankt voor de interesse in onze reis en de vele leuke reacties die ik van jullie heb ontvangen. Oh ja, we hebben in totaal 5.500 km gereden.