Las Vegas

Vanmorgen ging om 6 uur de wekker want we wilden graag vroeg vertrekken richting Las Vegas. Na een kop koffie in de ochtendzon, het blijft heerlijk zo vroeg buiten zijn, reden we naar de dump-plaats op de camping. Want alhoewel we wel stroom hadden hier was er geen riool of water op de plek. En omdat we de komende dagen zonder voorzieningen kamperen, moesten we zorgen dat de vuilwatertank leeg waren en de verswatertank vol was. Rond 7 uur verlieten we Zion National Park. Onderweg van Utah, via een hoekje van Arizona, naar Nevada gaat de klok ook nog een uur achteruit dus we zijn zeker al vroeg in Las Vegas. In Vegas slapen we in een hotel. Enerzijds omdat het hier echt heel warm is maar ook om tussendoor eens even lekker comfortabel te douchen, even in een ander bed te slapen. We zijn nu ongeveer op de helft van onze reis. En in Las Vegas zijn de hotels ook niet heel duur, de prijs van een hotelkamer is niet veel hoger dan die van een campingplaats. De campings liggen op een uitzondering na ook allemaal buiten het centrum en met een hotel op de strip vermijden we dus ook dure taxies. Allemaal redenen om toch vooral in een hotel op de Strip te slapen. Naast het feit dat het ook gewoon wel leuk is om in een luxe hotel te verblijven natuurlijk.

Ondertussen is het 9.30 uur en rijden we door de woestijn van Nevada. Na alle nationale parken is dit een saai en kleurloos landschap. We zijn net even gestopt bij een Mac (geloof het of niet maar de eerste deze vakantie) voor een snel ontbijtje. Als het goed is rijden we over een half uur Sin City binnen... En ineens zien we in de verte de wolkenkrabbers, wat een gaaf gezicht. De snelweg wordt drukker en we naderen duidelijk de grote stad. Onze eerste stop is het Neon Museum, of zoals het ook genoemd wordt: het boneyard van Las Vegas signs. Onvoorstelbaar maar we rijden er zo naartoe, dat is het voordeel van navigatie. We parkeren onze camper en als we uitstappen slaat de warmte in ons gezicht, jee wat is het hier heet! Het lijkt alsof er constant een hete fohn in je gezicht blaast en je voelt je benen gewoon verbranden. De oude signs liggen op een soort grote binnenplaats, bloedheet. We betalen de onvermijdelijke entreeprijs en lopen langs de oude lichtreclames van verschillende hotels en casino’s. We hebben een boekje meegekregen waarin wat uitleg staat en er lopen een soort suppoosten rond die wat dingen uitleggen. Mooi om te zien maar niet heel groot en echt bloed- en bloedheet. Na een half uurtje hebben we het eigenlijk wel gezien. We zoeken snel de airco van de camper op.

Volgende stop: Pawn Stars! De echte! Wat je altijd op TV ziet is maar een stukje van de winkel. Je herkent wel de toonbanken maar er zijn ook gedeeltes die je op TV nooit in beeld krijgt. We hadden het idee hier iets te kopen maar we zien eigenlijk niks wat we graag mee zouden nemen. O jawel, Robin ziet een mooi horloge maar dat kost toch nog 275 dollar, dat vinden we toch net te gortig. De mannen van TV zijn er vandaag niet. De oude man is in juni overleden en als Ruud vraagt waar de anderen zijn dan horen we dat zij nog meer zaken in de stad hebben en meestal daar te vinden zijn. Wel leuk om geweest te zijn!

Dan is het zoeken maar de parkeerplaats van ons hotel. We storten ons in de drukte. Na een paar keer verkeerd gereden te zijn, het is lastig de juiste weg te vinden, vinden we uiteindelijk de selfparking van het Linq-hotel. Hier mogen we parkeren hebben ze ons gezegd. Balley’s heeft enkel een parkeergarage en daar passen wij niet in natuurlijk. We parkeren onze camper, pakken wat spullen in een koffer en sluiten goed af. Over het snikhete asfalt lopen we naar het hotel. Inchecken duurt even maar dan mogen we naar kameer 2271, op de 22e verdieping. De kamer is prima. Groot, schoon en met uitzicht op onze eigen camper. Kunnen we hem toch een beetje in de gaten houden. Dat voelt goed.

We pakken onze spulletjes uit, proberen de wifi even en gaan dan de Strip op. Wauw! Groot, druk, veel! Balley’s ligt mooi in het midden. We kiezen de rechterkant. Robin wil heel graag eerst naar de Applestore. Die zit in het Ceasars hoetl en dat ligt tegenover ons hotel. Na eerst de nodige gokautomaten te hebben gepasseerd vinden we de zgn. Forum Shops. Het lijkt alsof je buiten loopt, door de straten van Rome. Maar dan niet zo warm want de airco maakt hier overuren. Nadat Robin zich verlekkerd heeft aan de telefoon die ze in Nederland gaat kopen, lopen we via een aantal andere casino’s (in eentje is Elvis aan het optreden, hij lijkt er best op behalve dat deze 5 keer zo dik is als de echte) naar het Venetian. Via de kanalen waarop echte boten varen, inclusief zingende stuurmannen, komen we op het San Marco plein. Net echt. Totdat je op de wanden klopt, alles is van piepschuim of van hout, haha. We zijn moe, van het lopen, van de warmte en van alle indrukken. We lopen terug naar ons hotel om even uit te rusten op onze kamer. Straks terug, als alle lichtjes aan zijn, dan gaan we de linkerkant zien.

Om een uur of 20.00 lopen we weer op de Strip, dit keer zijn we linksaf geslagen. Het is nog steeds heel warm, dat scheelt nauwelijks met vanmiddag. Het is ook echt ontzettend druk op straat. Maar wat veel lichtjes! Robin koopt een shirtje van het HardRock Cafe. We kijken even in de Coca Cola winkel en in de M&M store maar we houden ons in en kopen daar niks. We lopen en lopen totdat we aan het einde van de strip zijn. Daar is een kraam met een soort Slush puppys. Ruud en ik pakken er samen eentje met alcohol en Robin natuurlijk zonder. We schrikken als we af moeten rekenen, 25 dollar! We voelen ons redelijk in de maling genomen maar ja. Laten we er nu maar van genieten. Bij het Luxor keren we om om terug te gaan naar het hotel, we kunnen geen van drieen meer op onze voeten staan eigenlijk. Die warmte nekt je echt! We lopen via de fonteinenshow bij Belagio terug naar ons hotel. Poeh, wat een dag! Snel naar bed, we zijn alledrie afgebrand!