Abraham Lincoln

Portret van president Abraham Lincoln, president van de VS 1861-1865 Een van de bekendste presidenten die de Verenigde Staten ooit hebben gehad, is Abraham Lincoln (1809-1865). Hij was de zestiende president van de VS van maart 1861 tot hij in april 1865 werd vermoord. Abraham Lincoln leidde de VS door de Burgeroorlog - de bloedigste oorlog ooit uitgevochten op Amerikaans grondgebied. Het lukte hem het land weer bijeen te brengen en de slavernij af te schaffen.

Voor presidentschap

Vroege leven

Abraham Lincoln werd op 12 februari 1809 geboren in Hardin County, Kentucky en was het tweede kind van Thomas en Nancy Lincoln. In 1816 verhuisde de familie naar Indiana. Toen Lincoln negen jaar was stierf zijn moeder, waarna zijn zus Sarah de zorg voor de jonge Abraham op zich nam. Een jaar later hertrouwde zijn vader met Sarah Bush Johnston, met wie Abraham een sterke band onderhield. Ondanks een scholing van nog geen jaar leerde Abraham zichzelf schrijven en werd hij een fanatieke lezer. In 1830 verhuisde de familie wederom, nu naar de staat Illinois. Een jaar later besloot de 22-jarige Abraham dat het tijd was om te vertrekken. Hij reisde naar Sangamon County en nam daar een baan aan in de logistiek. Hij ontmoette zijn eerste liefde, Ann Rutledge. Zij stierf in 1835, vermoedelijk aan de gevolgen van tyfus. In 1841 trouwde Lincoln met Mary Todd. Ze kregen vier kinderen, van wie alleen Robert volwassenheid zou bereiken.

Abraham Lincoln kreeg vier kinderen met Mary Todd. Op de foto Lincoln met zoon Tad

Carrière

In 1832 kocht Lincoln samen met een vriend een kleine supermarkt in New Salem, Illinois. Dit werd geen succes. Lincoln ging rechten studeren en werd advocaat. Toen hij in 1834 verkozen werd in het staatsbestuur, verhuisde hij naar de hoofdstad van Illinois; Springfield. In 1846 werd Lincoln gekozen in het Huis van Afgevaardigden. Zijn belangrijkste agendapunten waren het stoppen van de Mexicaans-Amerikaanse Oorlog en het voorkomen van uitbreiding van de slavernij, die toen alleen in enkele zuidelijke staten was toegestaan. Nadat hij in 1846 de presidentskandidaat Zachary Taylor had gesteund, hoopte Lincoln op een belangrijke post in Washington DC. De nieuwe president wilde hem echter assistent van de Gouverneur van Oregon maken. Dit zou politieke zelfmoord zijn geweest. Lincoln bedankte dan ook voor de functie en pakte zijn voormalige baan als advocaat weer op. Zestien jaar lang behandelde hij allerlei zaken, uiteenlopend van moord tot transport en civiel recht.

Abraham Lincoln rond 1846 in het Huis van Afgevaardigden

De race om het presidentschap

De invoering van de Kansas-Nebraskawet in 1854 zorgde ervoor dat Lincoln terugkeerde in de politiek. Door deze wet werden afspraken die tot afschaffing van slavernij zouden leiden, teruggedraaid. Dit ging Lincoln aan het hart. Hij stelde zich verkiesbaar voor de Senaat, een plaats die hij uiteindelijk niet wist te bemachtigen. Desondanks werd hij in 1856 namens de Republikeinse Partij kandidaat gesteld om vicepresident te worden. Twee jaar later volgde een nominatie voor een Senaatszetel. Wederom won Lincoln de verkiezing niet, maar zijn populariteit bleef groeien. In 1860 werd hij naar voren geschoven als de presidentskandidaat voor zijn partij. De groeiende onvrede en onenigheid wat betreft de slavernij zorgde ervoor dat Abraham Lincoln op 4 maart 1861 verkozen werd tot zestiende president van de VS. Zijn aanhang bevond zich in het noorden en westen; in het zuiden (waar veel slavernij plaatsvond) had hij vrijwel geen aanhang. Tijdens de campagne werd hij benoemd tot 'The Rail Candidate'. Dit verwees naar zijn verleden, toen hij met zijn vader land vrijmaakte en hekken ('fence rails') spleet met een bijl.

Prent over de Rail Candidate

In aanloop tot de Burgeroorlog

Vóór de inauguratie van Lincoln drukten vele staten nog snel wetten door. Zes zuidelijke slavenstaten scheidden zich zelfs af van de Unie en vormden de Geconfedereerde Staten van Amerika, een daad die de zittende president Buchanan en later Lincoln weigerden te erkennen. Er waren plannen om Amerika te verdelen in gebieden met en zonder slavernij. Lincoln wees dit resoluut af, maar steunde wel een amendement waarin slavernij beschermd werd in staten waar het al bestond. In zijn inaugurale speech benadrukte hij daarna dat hij geen intentie had om de slavernij in het zuiden af te schaffen. De mensen in de zuidelijke staten voelden zich echter bedreigd door Lincoln en het onvermijdelijke gebeurd: de Amerikaanse Burgeroorlog brak uit.

De inauguratie van Lincoln bij het Capitoolgebouw

Tijdens presidentschap

Amerikaanse Burgeroorlog

Op 12 april 1861 openden troepen van de Confederatie (Zuiden) het vuur op soldaten van de Unie (Noorden) bij Fort Sumter in Charleston, South Carolina. Lincoln vroeg alle staten manschappen te sturen en kreeg 75.000 mannen bijeen om het fort te heroveren, Washington te beschermen en de Unie te redden. Staten werden gedwongen een kant te kiezen. Virginia verliet de Unie en sloot zich aan bij de Confederatie, net als de twee Carolina’s, Tennessee en Arkansas. Lincoln nam het opperbevel van het leger op zich. Hij maakte een strategisch plan. Zijn eerste wapenfeit was het blokkeren van alle havens van de Confederatie en daarna het arresteren van duizenden Confederatie-sympathisanten. Om een breuk binnen de regering te voorkomen, benoemde hij zowel Republikeinen als Democraten tot legeraanvoerders. Lincoln had twee prioriteiten: ervoor zorgen dat Washington goed beschermd werd en een agressieve tactiek ontwikkelen die zou zorgen voor een snelle overwinning.

De aanval op Fort Sumter markeerde het begin van de Amerikaanse Burgeroorlog

Verloop van de Burgeroorlog

Eind 1861 zag het er niet goed uit voor het Noorden. De Slag om Bull Run werd verloren, waarna Lincoln generaal George McClellan aanstelde als belangrijkste legeraanvoerder. McClellan organiseerde een campagne om Richmond, de hoofdstad van de Confederatie, in te nemen. Het werd geen succes. De Noordelijke troepen verloren voor de tweede keer bij Bull Run en waren weer genoodzaakt Washington te beschermen. Robert E. Lee, gezagvoerder van het Zuiden, was inmiddels Maryland binnengetrokken. In september 1862 kwamen de beide partijen elkaar tegen in Antietam, waar het Noorden na een bloedige slag won.

Abraham Lincoln en McClellan na winst bij de Slag om Antietam

De Emancipation Proclamation

1863 zou een belangrijk jaar worden voor Lincoln. Nog steeds gebruikmaken van zijn onbeperkte macht in oorlogstijd stelde hij op 1 januari 1863 de Emancipation Proclamation in, waarmee hij alle slaven in het Zuiden symbolisch emancipeerde. Dit was extra olie op het vuur in het Zuiden: de Confederatie had namelijk na de afscheiding van het Noorden een eigen regering en president aangesteld. Aangezien Lincoln echter weigerde de Confederatie als zelfstandige natie te erkennen, had hij nog steeds de presidentiële macht over het hele land en kon hij dergelijke wetten instellen.

Emancipation Proclamation

Gettysburg Adress

Later in 1863, begin juli om precies te zijn, behaalde de Unie een zeer belangrijke overwinning bij Gettysburg, een slag die bepalend zou zijn voor het verdere verloop van de oorlog. Vlak bij dit kleine stadje in Pennsylvania werd de meest bloederige slag ooit op Amerikaans grondgebied uitgevochten. Het Noorden won en de Zuidelijke troepen moesten zich ver terugtrekken. Enkele maanden na de grote slag bij Gettysburg hield Abraham Lincoln zijn beroemde korte toespraak ‘Gettysburg Address’, waarbij hij sprak over het ontstaan van een nieuwe staat na de oorlog. Ook had hij het over gelijkheid en het einde van de slavernij.

Lincoln tijdens de Gettysburg Address

Tweede termijn

1864 was een bloederig jaar voor Amerika. Vele slagen werden uitgevochten met grote verliezen aan beide kanten. Het Zuidelijke leger van generaal Lee dunde steeds verder uit en Lee werd teruggedrongen tot aan Petersburg, Virginia, waar de succesvolle generaal (en latere president) Ulysses S. Grant de Zuidelijke staten belegerde. Na een bezoek van de president kreeg Grant de door hem gewenste versterkingen. Lincoln stelde de dienstplicht in, om de verliezen van het leger aan te vullen. Lincoln was overigens in 1864 herkozen als president; als lid van de nieuwe Unie-partij won hij de verkiezingen. Op 4 maart 1865 werd hij opnieuw ingezworen als president van de Verenigde Staten.

De Peacemakers: Lincoln met Grant, Porter en Sherman

Een overwinning voor de Unie

Lincoln was zich ervan bewust dat het Noorden aan de winnende hand was, maar had er groot belang bij dat er geen vrede werd getekend voordat hij zijn belangrijkste besluit erdoor had gekregen: het Dertiende Amendement. Door invoering van dit amendement zou slavernij officieel illegaal worden verklaard in de Verenigde Staten. Na veel gelobby en omkopingen slaagde Lincoln er uiteindelijk in om het amendement via de Senaat en het Huis van Afgevaardigden goedgekeurd te krijgen. Vervolgens was het zaak om zo snel mogelijk een einde te maken aan de oorlog, die al honderdduizenden levens had gekost. Op 9 april 1865 gaf Lee zich over en kwam er een eind aan de Amerikaanse Burgeroorlog. Lincoln kon beginnen aan de Reconstructie; de wederopbouw van het versplinterde land.

Een politieke cartoon van Lincoln in de Reconstructie na de Burgeroorlog

De moord op Lincoln

Presidentiële moord

Vijf dagen na de overgave van generaal Lee vatte acteur en fanatiek aanhanger van de Confederatie John Wilkes Booth samen met enkele handlangers het plan op om Lincoln te ontvoeren. Het groepje veranderde het plan echter en besloot Lincoln om te brengen, evenals vicepresident Johnson, de minister van Buitenlandse Zaken Seward en generaal Ulysses S. Grant. De aanslag werd gepland op 14 april 1865, Goede Vrijdag, de dag dat Lincoln samen met zijn vrouw en generaal Grant naar Ford’s Theatre in Washington DC zou gaan. Grant besloot op het laatste moment niet mee te gaan, een beslissing die zijn leven zou redden. Tijdens een korte afwezigheid van Lincolns bodyguard zag Booth zijn kans schoon en schoot hij de president van achter in het hoofd. Booth sprong van het balkon en wist te ontkomen. Na een vlucht van tien dagen werd hij uiteindelijk overmeesterd en gedood door soldaten van de Unie. Lincoln overleed negen uur later, op 15 april 1865 om 7:22 ’s morgens.

John Wilkes Booth schiet president Lincoln dood in Ford's Theatre

Ter nagedachtenis

Nog geen drie uur na de moord werd vicepresident Andrew Johnson ingezworen als nieuwe president. Gedurende drie weken werd het lichaam van Lincoln per trein vervoerd naar verschillende steden in het Noorden, waar honderdduizenden hem de laatste eer kwamen bewijzen. Ter nagedachtenis van president Lincoln werden in de jaren daarna vele plaats-, stads- en regionamen naar hem vernoemd. Ook werden er monumenten opgericht. De meest beroemde monumenten zijn Mount Rushmore in South Dakota en het Lincoln Memorial in Washington DC. De lichamen van Lincoln, zijn vrouw en drie van hun vier zonen liggen begraven in de Lincoln Tomb op de Oakfield Cemetery in Springfield, Illinois.

Lincoln Memorial in Washington DC
Voorpret-alarm! Reizigers vertellen reizigers, campers (truck-camper & C-25) & presentaties
Kom 23 of 24 maart naar de Reizigersbeurs
Kom naar een infodag met special guests, zoals Travel Texas en indianen.
Meld je gratis aan