Vlucht KL641 met kind

Excuses dat jullie het via deze weg moeten vernemen. Maar we komen nooit meer terug. Niet omdat Larissa de baan van haar leven heeft gevonden of JJ zijn droomhuis met schuur. Nee, gewoonweg omdat we niet meer willen vliegen totdat Vico 18 is.
De ervaringen van andere ouders met kinderen: "Ach, hij slaapt de helft van de tijd." en "Zo'n eigen dvd-scherm is geweldig, je hebt geen kind aan hem", zijn niet, ik herhaal, zijn NIET op Vico van toepassing. Vico heeft het concentratievermogen van een vlieg en heeft het gepresteerd om ons zo'n 9 uur lang op te laten draaien als zijn persoonlijke entertainer, op straffe van het schoppen van de stoel van zijn voorbuurvrouw. Nee, hij heeft geen last van zijn oortjes gehad, vond het opstijgen en landen niet eng (juist geweldig) en heeft niet het hele vliegtuig bij elkaar geschreeuwd. Om dat laatste te voorkomen hebben wij hem alle kado's (nogmaals bedankt!), eten en drinken gegeven dat we tot onze beschikking hadden. Hij ging letterlijk zo stoned als een garnaal van de fruittella en de appelsap van boord en nog presteert hij het om met zijn Carskoffertje over JFK heen te racen. Echt zijn energieniveau is bewonderenswaardig, maar dat van ons laat echt te wensen over.....