Het camperleven

Zondag 27 september 2009, 21.00 uur

Hieronder 3 willekeurige gebeurtenissen uit het camperleven van de familie Verweij:

Hij: “Laris, nu zeggen: links of rechts.” Zij: “Wacht nou even, iets langzamer rijden, we moeten..” Hij: “Oké, we gaan nu rechts.” Er wordt al rechts voorgesorteerd. Zij: “Nee, we moeten toch links”. Abrupt beweegt de camper heen en weer. Het stuur wordt omgegooid alsof ze in de Swift zitten. De sfeer wordt minder. Zij: “Even kijken waar we hier moeten parkeren”. Hij: “Ja, Laris dat weet je toch wel, jij hebt toch die kaart voor je neus.” Zij: “Ja hoor er staat hier met koeienletters op CAMPERPARKEERPLAATS midden in het centrum, tuurlijk!” Hij: “Oké, dan zet ik hem hier neer. Nu zeggen ja of nee.” Zij: “Nee dat denk ik niet, we staan hier langs een zeer drukke weg, lekker uitstappen met zo’n kleine. Volgens mij moeten we hier naar rechts, twee blokken verder veel meer plek en dichter bij het centrum.” Hij: “Best dan moet je het zelf maar weten, volgens mij staan we hier prima, we staan tenminste.” Zij: “JJ, doe nou even relaxt, we zijn op vakantie, we hoeven niet binnen twee tellen op de plaats van bestemming te zijn.” De sfeer nadert het nulpunt. Twee blokken verder treffen zij inderdaad een grote parkeerplaats direct naast de Mainstreet aan. Zij zegt niet: “dat zei ik toch” en de sfeer stijgt.

Hij: “Laris, waarom gebruik jij toch elke keer gas om het water te verwarmen, je kunt toch ook elektriciteit gebruiken.” Zij: “Ja, maar die waterheater verbruikt echt veel en dan raakt het overbelast.” Hij: “Laris je moet niet alles lezen, je weet niet eens wat er overbelast raakt.” Zij: “Best!!! Enige tijd later stopt de standairco ermee. En ook het lampje van de magnetron is uit. Hij: “Laris, wat heb je met de airco gedaan??” Zij: “Nee JJ het ligt niet aan de airco, JIJ hebt en de waterheater op electrisch gezet en de airco stond aan en je hebt net de melk van Vico in de magnetron opgewarmd.” Zij denkt: “ik heb het toch gezegd” en zegt “Dat bedoel ik nu met overbelast! Volgens mij moeten we nu een stop resetten.” Hij: “Nou en waar zit dat dan, staat dat ook in dat geweldige boek van je?!” Zij: “Even kijken, nee er staat niet waar, wel dat het achter een bruine plastic kap zit.” Nadat ze beiden verwoed de camping afzoeken ontdekt zij in de keuken een bruine kap. Hij: “Dat kan het niet zijn. Zij: “Kijk nou maar.” Hij: “Best”. En vervolgens: “O, dat is het.” Zij: “Nou en dan deze resetten.” Hij: “Het is al gebeurd. Ik zei toch dat je je niet zo druk hoefde te maken.”

“Oh, what a cutie.”  “He is adorable.” “He’s got such beautiful eyes.”  “How lovely.” “Hi cutie.” “Hi sweetie.” “What is he handsome.” “Oh look what a lovely boy.” “Wow, he’s got a lot of energy.” “Do you want a cookie, lollypop, candy??”

Een kleine greep uit de reacties die wij dagelijks horen als wij met Vico ergens lopen of binnenkomen. En Vico vindt al die aandacht geweldig!