Chicago en autoshow

De reis naar Chicago hebben we niet in 1 keer afgelegd, maar door ervaring wijs geworden (niet te lang reizen met een kleine smurf), hebben we een tussenstop gemaakt in Coloma aan de andere zijde van de staat Michigan aan Michigan Lake. Verder is over deze dag weinig te melden. Buiten dan dat het niet echt onze dag was. Kort nadat we vertrokken waren hadden we zelf een detour gecreëerd waar we niet echt blij van werden. Daarnaast hadden we ons voorgenomen, die avond niet te koken maar onze tanden in een lekker Mc Angus Third Burger te zetten. Je raadt het al, op elke hoek van de straat een Mc, maar niet bij onze camping in de buurt. Uiteindelijk werd het oud brood en blikvoer; het stond niet in verhouding met een sappige burger.

Vrijdag vetrokken vanuit Coloma. Op naar Chicago. De stad waar mijn moeder ooit een baan aangeboden heeft gekregen, iets wat mijn opa niet toestond. Om de simpele reden: ‘In Chicago werd je doodgeschoten’. Mijn opa zal zich gisteren vanaf zijn wolk flink geërgerd hebben aan het feit dat ook zijn kleindochter niet veel wijzer is.

Gesteund door onze fantastische ;) detour van gisteren, besloten we eerder de snelweg te verlaten om zo via de buitenwijken van Chicago naar downtown te rijden. Leuk weggetje langs de kust, zo leek het op de kaart. In werkelijkheid bleek het een achterstandswijk (nogal zacht uitgedrukt) te zijn. Toch oogden de mensen erg vriendelijk. Dus hebben wij een tandenloze vrouw bij het stoplicht geld gegeven. Hebben we getankt bij een tankstation waar er verschillende mensen om onze camper heen cirkelden (toch maar de deuren op slot). En als klap op de vuurpijl, zijn wij bij het buurtparkje grenzend aan het strand uitgestapt om Vico even wat verkoeling te geven. Ons nog wel even afvragend wat al die mannen in hun auto’s de hele dag op het parkeerterrein deden en waarom we de enigen op het strand waren. Mocht de pret niet drukken, Vico vond het strand heerlijk en opa heeft de boel vanaf zijn wolk goed in de gaten gehouden. Zonder kleerscheuren zijn wij Chicago binnengereden.

Maar niet voor lang, want wat moet je eigenlijk met een peuter in de stad, terwijl je in een buitenwijk lekker op het strand kan lopen.

Het is hier overigens een uur vroeger. Dit houdt in dat het nu in totaal 7 uur vroeger dan in Nederland.

JJ begon nadat we Chicago verlieten redelijk enthousiast te raken. Waarom? We waren op weg naar zijn eerste auto hoogtepunt van deze reis. De Chicagoland Speedway. Hier wordt dit weekend een autoshow gehouden. Zo’n 1700 muscle cars en hotrods worden geshowd op het Nascarcircuit. Gisteravond is hij naar de Dragstrip geweest om al het autogeweld te bewonderen. Vandaag is hij ze in stilstand aan het fotograferen. Vico en ik zijn vanochtend even meegeweest, maar zo’n show is toch niet echt aan ons besteed. Vico is alleen maar aan het verzinnen hoe hij aan onze aandacht kan ontsnappen en dan in een auto kan kruipen of nog leuker eraan kan peuteren. En ik, ach laat ik het zo zeggen een auto is voor mij een auto. Dus ik kijk vooral naar enorme mensen, hondjes in kinder-(of moet in zeggen honden-)wagentjes en grote mannen die in kleine jongetjes veranderen.

We hebben hier geen WIFI, dus het verslag komt later op het weblog. Op deze camping, wat eigenlijk gewoon een weiland bij een boerderij is, hebben we helemaal niets. Vandaar dat JJ zich morgenochtend nog mag vergapen aan alle mooie auto’s, maar daarna gaan we toch echt de bewoonde wereld weer in. De precieze route gaan we vanavond bepalen.