Niagara Falls Canada en Port Huron

Dinsdag 15 september 2009, 20.00 uur

Zondag hebben inderdaad lekker niets gedaan. Nou ja, als je 200 keer van de glijbaan afgaan niets noemt..

Gisteren hebben we de Falls vanaf de Canadese zijde bekeken. En inderdaad dit is mooier en nog indrukwekkender dan vanaf de andere kant. En wie A zegt, moet ook B zeggen, dus daar gingen we: op een bootje vlak langs de watervallen. Normaal gesproken hangt Laris al na 10 minuten spugend over de reling. Maar dat viel dit keer gelukkig mee. Gehuld in een blauwe regenjas gingen we de wind en het water tegemoet. Voor Vico een hele belevenis aangezien hij overal blauwe wezens om zich heen zag en de wind om z’n oren suisde. Dat wij langs een indrukwekkend schouwspel voeren, ging totaal langs hem heen. Dit kwam natuurlijk ook omdat wij, door ervaring wijs geworden, er niet aan dachten hem uit de buggy te halen en hem over de reling mee te laten kijken.

Het was gistermiddag wederom schitterend weer en na een welverdiende siësta en een lange glijsessie eindigde de dag met een gezellige BBQ. JJ leert zijn gasbbq al aardig te kennen en dat proef je.

Toronto hebben we overgeslagen. Bij nader inzien, hadden we eigenlijk geen idee wat we daar nu precies wilden zien. Dus zijn we vanochtend vertrokken vanuit Niagara Falls door Canada terug naar de USA. Tegen alle verwachtingen in verliep de grensovergang weer soepel. De dienstdoende ambtenaar was streng doch vriendelijk. Hij heeft alleen onze camper doorzocht of wij niet nog iemand meenamen de grens over. Nee hoor; twee mannen is genoeg.

In het begin van de middag zijn we aangekomen in Port Huron in de staat Michigan net over de grens. De camping is schitterend en vanmiddag was het met zo’n 25ºC en een lekker zonnetje goed uit te houden bij het zwembad.

Morgen gaan we naar Detroit. Dat zal niet een al te vrolijk beeld geven. Aangezien de autostad een behoorlijke klap heeft gekregen van de financiële crisis.

Vandaag heeft Laris nog met een vrouw gesproken, wiens man bij Chrysler ontslagen is. Zij is nu 36 weken zwanger, maar is verplicht tot de uitgerekende datum door te werken. En dan hebben we het over 4 dagen per week, 10 uur per dag. Na haar bevalling krijgt zij 6 weken voor de helft doorbetaald. Aansluitend kan zij nog maximaal 6 weken onbetaald verlof nemen, daarna verliest zij haar baan. Dit deed mij nogmaals beseffen hoe verschrikkelijk goed we het hebben. En met dit besef sluit ik de pc af, neem nog een borrel en geniet.