Van Show Low naar San Diego

Zaterdag 24 oktober 2009, 07.30 uur

Vorige week zaterdag hebben we Show Low verlaten en zijn via de Apache trail naar Mesa gereden. Wederom een schitterende route. We merkten wel dat het in de camper wat warmer werd. “Zou de airco het niet meer zo goed doen?”. Maar toen we uitstapten in Mesa (ligt naast Phoenix), werd het ons duidelijk; het was gewoon bloedheet. Op dat moment was het zo’n 42 graden Celsius met een strak blauwe hemel. Meteen het zwembad in. Gelijk besloten dat dit geen weer was met een kleine smurf. Dus de volgende ochtend alweer vertrokken.

Zondagmiddag zijn we aangekomen in Dateland. Niet eens een gehucht te noemen, maar wel een mooie camping en ook ditmaal in de verzengende hitte.

Hier dus ook maar weer weg. Het plan was om niet in een keer naar San Diego te rijden maar nog twee nachten in Yuma of El Centro te blijven. Wij hebben een dik boek in de camper waar alle campings van de USA instaan. Hier staat ook een korte omschrijving van de camping bij. Het viel meteen op dat bijna alle campings vanaf Mesa tot aan San Diego een age restriction hebben. Dit houdt in dat wanneer je jonger bent dan 55 je gewoon die camping niet opkomt. Laat staan met een zeer actieve peuter. Stel je voor dat de gepensioneerden gestoord worden in hun dagelijkse spelletje ‘Horseshoe’ of ‘Shuffleboard’….

Nu dachten we dat de camping in El Centro wel mee zou vallen. Er was tenslotte een speeltuin. Daar aangekomen bleek dat ook te kloppen, maar de speeltuin bevond zich in een parkje ervoor en de camping was hermetisch afgesloten met een heel groot hek. Toen er vervolgens een auto met oldtimers langskwam, was het ons duidelijk; ook hier zou onze aanwezigheid niet gewaardeerd worden. Bovendien was het hier ook nog bloedheet. Het verbaasd ons overigens heel erg dat de senioren het hier wel volhouden. Als in Europa de thermometer boven de 30 graden uitkomt, zijn zij juist de degenen die het als eerste te begeven. En hier trekken ze er massaal naar toe. Wellicht een beetje levensmoe of ze zitten echt de hele dag in de airco?!

Nadat Vico alle glijbanen van de speeltuin had gehad en een liter vocht was verloren, zijn we op weg gegaan naar San Diego. En wat een verademing. Gewoon 28 graden overdag en koele nachten. Lekker zonnetje. Een heerlijk zwembad op de camping.

We staan dus nu al vanaf maandagavond op deze camping en het bevalt ons prima. Al twee keer naar Seaworld geweest. Waarbij het de tweede keer natuurlijk nog leuker is, want dan kennen we het al. En Vico is nu groot fan van Shamu.

Waar we even niet aan gedacht hadden, is aan ongediertebestrijding als je een paar dagen stil staat. Als je bijna elke dag rijdt heb je er geen last van, maar als je even stil staat dan hebben de mieren de kans om hun verkenners op pad te sturen. Een van die verkenners heeft gisteren waarschijnlijk groen licht gegeven, want toen ik gisteravond op bed wilde gaan lezen trof ik een hele familie Mier aan op mijn kussen(!). En niet alleen daar, ze hadden inmiddels onze hele slaapgedeelte bezet. Gelukkig was het nog niet zo laat en was de campingwinkel nog open en hebben we de hele camper van binnen en buiten bespoten. Maar ik kan je wel verzekeren, slapen is niet zo fijn meer. Bij elk kriebeltje dat je voelt, denk je dat de familie Mier weer op je matras is teruggekeerd. Tot op heden nog geen teken van leven gezien, maar vandaag toch nog maar even de wielen en de slangen bespuiten.

Morgen vertrekken we uit San Diego naar Huntington Beach, Los Angeles. Daar overnachten we, zodat JJ maandag op tijd bij Chip Foose kan zijn. Jawel die van het programma Overhauling. Daarna zullen we afreizen naar Anaheim en zal JJ een paar dagen de tijd hebben om z’n hart op de halen bij alle Hotrodshops, bodyshops, musclecar dealers etc.