Conclusie 67 dagen USA

Maandag 9 november 2009, 9.00 uur

Het was een fantastische reis. Terugkijkend zouden we het niet anders hebben gedaan. Een camper is het perfecte vervoersmiddel voor deze reis. En zeker met een kleine smurf. Voor hem is het erg belangrijk geweest dat hij elke dag in hetzelfde bedje (tentje) op dezelfde plek heeft geslapen. Ach, en eerlijk gezegd is dit net zo belangrijk voor Laris geweest. Het is bij de meesten wel bekend hoe goed zij tegen veranderingen kan. De camper was ons rustpunt, ons knusse huisje.

Wat we allemaal gezien hebben is niet te bevatten. We zijn blij dat we zoveel foto’s hebben en halen nu al herinneringen op van de eerste weken. New York lijkt alweer lang geleden.

Toen we begonnen met het plannen van onze reis, alweer 7 maanden geleden, hadden we een zeer ambitieuze route uitgestippeld. We zouden via de noordelijke staten heen rijden en via de zuidelijke staten terug. Uiteindelijk hebben we de route steeds meer ingekort. We hebben daar zeker geen spijt van gehad. De balans tussen reis- en rustdagen was goed en we hebben door onze routekeuze twee regendagen gehad en verder alleen maar zon. JJ heeft dan ook welgeteld 1 keer zijn lange broek aangehad. En gisteravond dan. Toen we uit eten gingen. Allebei een spijkerbroek aan. Nou, dat was wel even een heel gevecht. De broeken waren duidelijk niet met ons meegegroeid.

We hadden deze reis ook niet uit willen stellen. Vanaf dat we 5 jaar geleden terug zijn gekomen van onze eerste Amerika-reis, hebben we het al over een lange reis. De ideeën zijn ook veel uitgebreider geweest; van een jaar de hele wereld rond reizen tot een aantal jaar werken in het buitenland. Uiteindelijk hebben we de kans gekregen en genomen om deze reis te gaan maken.

Het was heerlijk om twee maanden uit de Hollandse ratrace te zijn. Gewoon als gezin bij elkaar en verder geen verplichtingen. Voor Hollandse begrippen is wat wij gedaan hebben een enorme uitspatting. Amerikanen kijken hier echter minder van op. Iedereen heeft hier zijn eigen droom, die men niet onder stoelen of banken steekt en die echt nageleefd wordt. Dit is onze droom en wat hebben we hem beleefd.

Zonder nu te vervallen in clichés als “Het leven is te kort” of “Je leeft maar een keer”, moeten we toch (helaas door opgedane ervaringen) toegeven, dat hier een zeer grote kern van waarheid in zit. Wij hebben in ieder geval van elke minuut genoten en deze reis kan ons niet meer worden afgenomen.

Hebben we iets gemist deze reis? Het antwoord is nee. Het is dat de reis nu op zijn eind loopt en daardoor krijgen we verlangens naar Hollands brood en een lekkere stamppot. Maar we zouden het nog wel een tijdje vol kunnen houden.

Het reizen op zich bevalt ons prima en gelukkig is Vico net zo reislustig als wij en vindt hij autorijden geweldig. Hij is een fantastische reispartner.

We hebben 4721 mile (= 7554 kilometer) gereden, daarvan heeft JJ er 4721 gereden en Laris er 0. We zijn door 14 staten gereden. Hebben heel veel auto’s gezien en nog veel meer dollars uitgegeven.

Wij vinden Amerika een geweldig land. Het is inderdaad een land waar alles mogelijk is. Er is veel over Amerikanen te zeggen, maar ze zijn aardig, recht door zee en ambitieus. Geen afgunst, maar aanmoediging als het gaat om het waarmaken van je droom.

Een land van ongerepte natuur en van overgeorganiseerde steden. Van regels maar zeker ook van vrijheden. Een land waar wij van zijn gaan houden.

Het was geweldig om al jullie e-mails te lezen. We hadden nooit verwacht dat zoveel mensen met ons mee zouden leven. De meesten hebben we geprobeerd te beantwoorden. De laatste weken hebben we veel problemen gehad met e-mailen en daardoor is het antwoorden minder geworden. Maar alle mails zijn gelezen en zeer gewaardeerd.

Goed, woensdag zijn we dus weer thuis. En zoals het een echt Hollands dertigers stel betaamd, staat onze agenda nu al vol tot aan het nieuwe jaar. Op zaterdag 21 november zijn we uitgenodigd voor 4 feesten. We hebben het deze reis echt geprobeerd, maar wij zijn niet te klonen (had iets met ‘te gecompliceerd’ te maken). We hebben ons voorgenomen meer ‘Nee’ te zeggen en het leven minder gepland te laten verlopen. Wij wensen onszelf veel succes!

Veel liefs!

Jan Jaap, Larissa en Vico Verweij