Cartagena in Columbia

In Cartagena, Columbia

Na 2 zeedagen weer land onder de voeten!

Na het aanmeren zijn we naar het verzamelpunt gegaan. Daar word je ingedeeld in bussen. We zijn uiteraard niet de enigen op de Poesia. In totaal zijn ruim 3000 gasten aan boord en ca. 1000 man bemanning. Hiervan is weer een groot deel voor de gasten zoals het keukenpersoneel, de bediening. Maar ook de medewerkers rondom het bad voor het uitzetten en opklappen van de ligbedden enz.

Het is een drijvend hotel. Je moet rekening houden metelkaar omdat er veel mensen zijn, maar tot nu toe hebben we veel plezier. En het zal zeker niet onze laatste cruise zijn.

Om kwart over acht bij het theater. We sliepen niet zo lekker. Enerzijds omdat we bang waren ons te verslapen. Anderzijds omdat de  klok een uur terugging.

Helaas profiteerden we dus niet zo erg van dat uur extra.

De organisatie van de excursies loopt gesmeerd. Je wordt ingedeeld in taalgroepen, wij zitten in de Engelse bus. Samen met een begeleider ga je naar de bus. Alleen de scheepspas heb je nodig. Geen paspoort. Alleen in Amerika wilden ze wel het paspoort zien.

Er lag nog een cruiseschip. Dus er waren vandaag ca. 4500 mensen extra in Cartagena. Dus hard werken voor de gidsen.

In een kleine bus zijn we Cartagena ingegaan. Eerst naar een fort. Daar kun je wat foto’s maken. Tegelijk word je “overvallen” door de straatverkopers. Alles willen ze aan je verkopen en het woordje ‘Nee”(de taal maakt niet uit) horen ze niet. Je moet er even doorheen en ze negeren, dan is er geen probleem. Wil je een vrouw met een fruitschaal op de foto zetten, of een man met een ezel of de man met de aap. Het maakt niet uit, geld willen ze. Met 1 dollar zijn ze al tevreden. Maar dat bedelen is niet altijd leuk.

Op weg naar een klooster zaten we bijna vast in en bocht. Cartagena is een oude stad gemengd met nieuwe ontwikkelingen. Maar de wegen zijn nog niet alles. Gelukkig konden we na het nodige gedoe weer verder. Iedereen bemoeit zich ermee, de bestuurder van het busje dat te ver doorreed en de problemen veroorzaakte. Maar ook de chauffeur van de bus achter ons, een voorbijganger. Iedereen praat door elkaar, zeg maar schreeuwt. En staat ook nog eens verschillende aanwijzingen te geven.

Na het klooster kwamen we bij de oude gevangenis. Daar zijn nu winkels. Ook hier weer iedereen die aan je trekt. Maar we vonden een leuk ‘koffieboontje’ met een emerald (smaragd). Met certificaat!

Wij waren te lang bezig dus de bus moest wachten op ons. Geen probleem.

Vervolgens door het centrum van Cartagena gelopen, we zijn naar de kerk geweest waar de inquisitie zat. De kerkelijke rechtbank in de Middeleeuwen met alle martelwerktuitgen. De gids begeleidde ons de gehele tijd. Hij deed er echt zijn best voor. Vertelde heel veel. Ook over het politieke systeem (Farc, zijn rebellen), de wijze waarop het onderwijs en de sociale zekerheid/gezondheidszorg is georganiseerd. Achteraf bleek dat we veel meer hoorden dan anderen met dezelfde trip.

In het goud museum was het erg druk. Daar zagen we de verschillende gouden voorwerpen in de loop van de eeuwen door de verschillende stammen en culturen werden gemaakt. Best interessant.

We sloten af met weer een winkelronde in het grote shoppingcenter. Vooral gericht op de sieraden. De lonen in het land zijn niet zo hoog. De gemiddelde arbeider verdient ca. 300 dollar per maand, dat is ca. € 250. De sieraden zijn wel aan de prijs. Toch vonden we bij de kooplui buiten nog wel wat tegen wat redelijker prijzen. Daar viel ook te onderhandelen.

Terug op het schip hebben we nog lekker buiten gelegen. Gea nam de afvaart op. We vertrokken bijna drie kwartier later.

Omdat ik een korte periode van de plek was, liep ze me een tijd te zoeken, En dan is zo’n boot toch wel groot. Zij baalde natuurlijk flink. Gelukkig kun je er niet af als deze vaart dus na enig zoeken vonden we elkaar weer.

Het was deze avond “Italiaanse” avond. Dus de show, het restaurant, het buffetrestaurant later op de avond. Alles was in Italiaanse sfeer. Zowel de kaart als de aankleding. Het was erg leuk.

Weer lekker gegeten en genoten. Na afloop langs de verschillende winkeltjes, want die heb je ook aan boord. Er is nog niets gekocht maar dat komt vast nog wel. Een paar leuke sieraden lonken erg. Benieuwd wat het uiteindelijk wordt.

Morgen zijn we in Panama.