Dag 17, whalewatch bij Tofino en het Pacific Rim NP

Dag 17

Vanochtend gaat de wekker weer eens heel vroeg, half zeven. We gaan vandaag op pad om te proberen onze Canadese Big Five vol te krijgen. Na de grizzly (we dachten dat het een bruine beer was, maar bij nadere bestudering moet dit een grizzly geweest zijn), zwarte beer en elk, hopen we vandaag de walvis te scoren.

Om acht uur staan we klaar bij Jamie’s whalewatch in Tofino. Het is vanmorgen niet heiig van de smog, maar er is zeemist. Dit komt in deze tijd van het jaar veel voor, de gidsen noemen het ‘faugust’.

Met een man of twintig op een boot varen we tussen eilandjes door de Grote Oceaan op. Dik aangekleed wachten we hoopvol tot de eerste dieren zich aandienen. Al vrij snel legt de stuurman de motor stil en wijst naar iets dat beweegt tussen drijvende waterplanten. Het blijkt een zeeotter te zijn. Schattig!

We varen ongeveer een uur verder en de omgeving blijft grijs. Naast onze boot dobberen inmiddels ook andere boten, maar het wachten blijft op de walvissen. Tot we opeens in de verte een spuit boven het water uit zien komen. En nog eens. En dan is daar een rug. En dat was het even. De gidsen noemen het een challenge vandaag, maar even later duikt er toch weer een walvis op. En uiteindelijk zien we een keer of acht een walvis, het schijnt dat er een stuk of zeven rondzwemmen in dit gebied, wij hebben er waarschijnlijk twee gezien. Genoeg om ze op de foto te zetten.

We blijven heel lang in de buurt, om de grijze omgeving een beetje te compenseren, maar uiteindelijk (na ca. 2,5 uur) varen we dan toch terug. Tot opeens de stuurman de boot abrupt weer stillegt. En wat maar 2 á 3 keer per maand gebeurt maken wij mee: we zien twee orka’s (killer whales)! Ze zwemmen in een boog om onze boot heen, zodat we ze goed kunnen bekijken. Een zeer geslaagde excursie dus! En zo hebben we de Big Five opeens vol (terwijl we de orka’s pas verwachtten op de boot richting Washington State).

Weer terug in de haven is het iets lichter geworden. We rijden het stadje in en zoeken een plek om te lunchen. Komen terecht bij Sobo, waar het zo druk is dat we even moeten wachten op een tafel. Dat belooft wat! En dat komt ook uit, heerlijke gerechtjes met vis en voor Luc een lekkere pizza. Oh, en de ontdekking van deze vakantie: cornbread!

Nu de mist is weggetrokken zien we hoe mooi het hier is. De baai van Tofino is goed zichtbaar, op één laaghangende wolk na. Het doet wat Scandinavisch aan, precies wat we verwacht hadden. We rijden terug, maken nog een wandeling naar een afgelegen strandje (South Beach, waar de mist nog steeds hangt), doen boodschappen in Ucluelet (verder weinig te beleven) en zijn om zeven uur weer terug op de camping.

Nu het eindelijk een keer mag (op alle campings tot nu toe was een ‘fire-ban’) gaat de fire-pit aan. Na drie kwartier brandt die eindelijk, terwijl bij onze Canadese buren de vlammen na vijf minuten al uitslaan. Daar is zeker wat ervaring voor nodig….. De worstjes die we erboven hangen smaken naar meer! Terwijl ik dit typ zit ik nog lekker naast het vuur, is wel nodig ook want de temperatuur is hier een graad of 10 lager dan tijdens de rest van onze vakantie, hooguit 20 graden.

Morgen wederom vroeg dag, we hebben dik 300 kilometer voor de boeg naar Victoria.